ผู้แต่ง: ซื่ออี

ผู้แปล: รักสิริ

หากใครต้องการส่งจดหมายหรือสิ่งของกลับไปยังอดีตเพื่อชดเชยบางอย่างที่ในตอนนั้นคุณยังไม่ได้ทำ "ศูนย์รับฝากความเสียใจ" พร้อมให้บริการเสมอ แต่คุณต้องทำความเข้าใจกับกฎของที่นี่ก่อนใช้บริการ และใช่ว่าทุกคนจะสามารถใช้บริการศูนย์แห่งนี้ได้ เพราะคุณไม่มีทางหาศูนย์แห่งนี้เจอจนกว่าที่แห่งนี้จะยอมให้คุณเจอ

เป็นหนังสือแนวทบทวนตัวเอง ซึ้งอบอุ่นหัวใจ สไตล์เดียวกับ "เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น" ของ Toshikazu Kawaguchi ถ้าใครเคยอ่านก็จะคุ้นเคยกับสไตล์การเดินเรื่องแบบนี้

ในหนังสือจะแบ่งออกเป็นตอนสั้นๆ ที่เกี่ยวโยงกันทั้งหมด 5 ตอนด้วยกัน โดยมีเหตุการณ์ๆ หนึ่งในอดีตเป็นจุดเริ่มต้นของความเสียใจและนำพาตัวละครทุกตัวมาที่ศูนย์รับฝากเสียใจแห่งนี้เพื่อเยียวยาความผิดหวังและความผิดพลาดของตัวเองในอดีต

ที่ศูนย์รับฝากความเสียใจ เราจะพบกับ 'หงเฮ่า' ผู้ทำหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่ประจำศูนย์ ทั้งคอยให้บริการ คำแนะนำวิธีการใช้งานศูนย์ การชี้แจงกฎและเงื่อนไขต่างๆ ของศูนย์ รวมไปถึงพูดคุยหรือตอบคำถามผู้ใช้บริการทั้งหลาย

ส่วนบรรดากฎและเงื่อนไขต่างๆ ของศูนย์ก็มีไว้เพื่อตอกย้ำผู้ใช้บริการว่า 'คุณไม่สามารถแก้ไขอดีตได้ แต่สามารถเยียวยาจิตใจตัวเองเท่านั้น' เพราะสุดท้าย เรื่องที่เกิดขึ้นมาแล้ว เราก็ทำได้แต่ยอมรับมัน นำบทเรียนเหล่านั้นมาเป็นพลังให้ก้าวต่อไปข้างหน้า

ส่วนตัว เราชอบเรื่องนี้นะ เรารู้สึกว่า ความหลากหลายในแต่ละตอนมันไม่จำเจ เนื้อเรื่องแต่ละตอนก็เลยมีความน่าติดตามในตัวของมันเอง แม้สไตล์การเล่าเรื่องจะเหมือนเดิม คือ เล่าเปิดประเด็นหรือปมในใจของผู้ใช้บริการก่อน แล้วย้อนอดีตเพื่อบอกที่มาของความเสียใจ ก่อนย้อนมาสู่ปัจจุบันหลังจากใช้บริการศูนย์แล้ว และปิดท้ายด้วย มุมมองหรือเหตุการณ์อีกด้านที่ผู้ใช้บริการไม่เคยรับรู้มาก่อน แต่ก็ไม่ทำให้น่าเบื่อ  และรู้สึกประทับใจในตอนจบของเรื่องที่ตัวละครทยอยปลดล็อคตัวเองด้วย ทำให้รู้สึกว่าคนที่เจ็บปวดย่อมเข้าใจกันและเยียวยาความเจ็บนั้นด้วยกันได้เสมอ

ปล. เราอ่านเล่มนี้ไปบ่อน้ำตาแตกไปถึง 2 ตอนด้วยกัน 5555 น่าจะเพราะประเด็นในเรื่องมันใกล้ตัวเรามาก และความฝันหรือความต้องการของตัวละครในตอนนั้นก็เหมือนกับเรามากเช่นกัน (อินจัด 555)

สามารถติดตามอีกช่องทางการรีวิวของเราและเพื่อนๆ ได้ที่ แฟนเพจ Rook a Bead