[Book Review: 009] วงกตดอกไม้ | ใบสน - Mirai's Reviews

วงกตดอกไม้
ผู้แต่ง: ใบสน
สำนักพิมพ์แจ่มใส (LOVE)
รีวิวโดย มิราอิ (Mirai)

"มันคือวงกตต้องคำสาป ผู้ใดที่ย่างกายเข้าไปก็จะพบพานกับหายนะจนมิอาจถอยกลับได้"

เอาอีกแล้วค่ะ... รู้ทั้งรู้ว่าเราไม่ถูกกับนิยายที่ตัวละครเยอะๆ เพราะจำชื่อไม่ค่อยได้ (ความจำเราสั้นก็งี้แหละ 5555) แต่พอเห็นกระแสตอบรับในโลกออนไลน์เกี่ยวกับนิยายเล่มนี้ดีมาก เราก็อดใจไม่ไหว ต้องซื้อมาอ่านจนได้ค่ะ 55555

เอาล่ะ ขอเริ่มที่เนื้อเรื่องโดยย่อก่อนนะคะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับแก๊งค์สาวๆ ห้าคนที่คบกันเหนียวแน่นมาตั้งแต่สมัยเรียนค่ะ (บางคนก็เจอตั้งแต่มัธยม บางคนก็เจอช่วงมหา'ลัย) แต่แหม่.. รักกันออกจะแน่นเฟ้นแบบนี้ มิตรภาพของสาวๆ มันก็ควรจะราบรื่นสิ แต่ไม่เลยค่ะ! จู่ๆ ก็มีระเบิดลูกใหญ่อานุภาพแรงสูงตกมาจากไหนไม่รู้ บึ้มเข้ากลางงานแต่งงานของพันทิวา ผู้เป็นเหมือนศูนย์กลางของแก๊งค์ มันเป็นระเบิดหายนะ(และติดเรทมากกกก) ทำให้เธออับอายจนนำไปสู่การฆ่าตัวตายเพื่อจบชีวิตอันอัปยศของเธอ ทิ้งให้เพื่อนร่วมแก๊งค์ที่เหลืออย่างมีนา ธิดาวัลย์ เมธาชา และสรัสวดีต้องค้นหาความจริงต่อไปว่าใครคือคนที่อยู่เบื้องหลังการตายของพันทิวา

ยอมรับนะคะว่าอ่านเรื่องย่อแล้วแวบแรกที่คิดคือ เรานึกถึง 'Pretty Little Liars' ซีรีส์ฝรั่งแนวแก๊งค์สาวๆ วัยไฮสคูล ที่เพื่อนในแก๊งค์คนสำคัญที่เป็นหัวโจกหายตัวไปอย่างลึกลับ แล้วมีบุคคลปริศนาที่เรียกตัวเองว่า A เอาความลับที่น่าเกลียดๆ ของแก๊งค์มาคอยแบล็คเมลล์สาวๆ ที่ยังเหลืออยู่ สาวๆ เลยต้องพยายามเอาตัวรอดจากการข่มขู่ ต้องไล่ล่า A และตามหาเพื่อนที่หายไปในเวลาเดียวกัน.... แต่พอมาอ่านวงกตดอกไม้จบบทแรกไป ก็รู้ว่า.. เห้ย มันไม่เหมือน PLL เลยสักกระติ๊ด คือ แทนที่สาวๆ ในแก๊งค์จะยิ่งรักกันเหนียวแน่นเพื่อร่วมมือกันกระชากหน้ากากคนร้าย แก๊งค์ดอกไม้กลับโนสนโนแคร์ เพื่อนตายทั้งคน ก็ดี๊ นับแต่นี้ไป พวกเราต่างคนต่างอยู่นะ.. กลายเป็นว่าสาวๆ ขุดดราม่าทั้งเรื่องเก่าและเรื่องใหม่มากล่าวหากัน จนมีปากเสียงและแตกหักกันซะเองเฉย เรื่องสืบหาตัวคนร้ายที่เป็นต้นเหตุให้พันทิวาตายนี้ไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ มีแต่ 'มีนา' เพื่อนที่สนิทกับพันทิวาที่สุดคนเดียวเท่านั้นที่ยังคงตามสืบหาคนก่อเรื่องอยู่

นิยายเล่มนี้ เปิดเรื่องมาพร้อมกับความตายของนางพญาของแก๊งค์โดยที่จับตัวคนร้ายไม่ได้ ฟังดูเหมือนจะเป็นนิยายสืบสวนเต็มขั้น แต่ผิดคาดค่ะ! เรื่องนี้ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับการตายของพันทิวาเท่าไหร่ แม้จะมีมีนาคนเดียวที่ยังให้ความสนใจกับการตายของเพื่อนก็ตาม แต่เป็นการให้ความสนใจเฉพาะเวลาที่นาง 'ว่าง' ค่ะ 555555 เพราะเนื้อเรื่องส่วนใหญ่มุ่งไปที่ความสัมพันธ์ที่แตกหักและมิตรภาพที่คลอนแคลนของ 4 สาวที่เหลือในแก๊งค์มากกว่า โดยมีเรื่อง 'ผู้ชาย' เข้ามาเกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะเรื่องแอบแทงข้างหลังเพื่อน แอบคบชายมีภรรยาอยู่แล้ว พลั้งมือทำร้ายภรรยาหลวง หรือแม้แต่เผลอตัวเผลอใจให้ผู้ชายมากไปจนเป็นการลากตัวเองลงนรก!

แต่แม้ว่าเนื้อเรื่องจะหลงประเด็นและห่างไกลเรื่องสืบหาตัวคนร้ายไปพอสมควร ผู้เขียนก็ยังวกกลับเข้าประเด็นอยู่เรื่อยๆ แบบเนียนบ้างไม่เนียนบ้าง ให้เรารู้สึกตื่นเต้นและอยากค้นหาไปกับตัวละคร ตัวละครมีความ 'ขี้เสือก' พอสมควรค่ะ ยิ่งอยากรู้ก็ยิ่งขุดขึ้นมา ความลับจะน่าเกลียดจะซ่อนลึกแค่ไหน พวกนางก็เอาออกมาแฉกันเองดื้อๆ ราวกับจำไม่ได้ว่าพวกนางเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน และนี่คือส่วนที่ทำให้หนังสือเล่มนี้น่าติดตามค่ะ คือทำให้เราอยากรู้ว่าตัวละครแต่ละตัวจะไปได้สุดแค่ไหน ใครจะร้ายกว่าใคร ถ้าความลับตัวเองโป๊ะแตกขึ้นมาแล้วพวกนางจะแก้ปัญหายังไง ไปจนถึงจุดจบของแต่ละคนจะลงเอยอย่างไร

หนังสือเล่มนี้ดำเนินเรื่องโดยมี 'สาวปริศนา' เป็นคนเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ผู้เขียนไม่เปิดเผยว่าสาวลึกลับผู้เล่าเรื่องแก๊งค์ดอกไม้คือใคร แต่สาวผู้นี้ นางรู้ดีทุกอย่าง! เหมือนไปอยู่ใต้เตียงสาวๆ แก๊งค์ดอกไม้เลยก็ว่าได้ 5555 คือจะพูดว่านาง 'เล่าเรื่อง' ให้เราฟัง มันก็ไม่ค่อยถูกเสียทีเดียว เพราะน้ำเสียงนางตลอดเรื่องจะออกแนวกระแนะกระแหน ประชดประชัน และเย้ยยัน ให้ความรู้สึกเหมือนนางมา 'แฉ' มากกว่ามาเล่าเรื่องสาวๆ ในแก๊งค์ดอกไม้ให้ฟังแบบดีๆ 555555 แต่พออ่านไปไม่ถึงกลางเรื่อง ทุกคนก็พอจะเดาได้ค่ะว่าสาวปริศนาผู้เดินเรื่องคือใคร (และในท้ายเรื่องผู้เขียนก็จะเฉลยด้วย)

ตามจริง เรื่องนี้น่าจะเรียกว่าเป็นแนวโศกนาฎกรรมดราม่าหักเหลี่ยมโหดระหว่างเพื่อนกันเองมากกว่า เพราะประเด็นสืบหาตัวคนร้ายนั้นเป็นรองอยู่มาก นอกจากนี้ ในเรื่องมีการนำเสนอสอดแทรกประเด็นอื่นๆ ที่หลากหลายใช้ได้เลยค่ะ ทั้งเรื่องการอบรบเลี้ยงดูจากครอบครัว ปัญหาความขัดแย้งกันระหว่างคนในครอบครัว/ที่ทำงาน/คนรัก การล่วงละเมิดทางเพศ การใช้อารมณ์เหนือเหตุผล ปัญหายาเสพติด การฆ่าตัวตาย ประโยชน์และโทษของเทคโนโลยี บลาๆ มากมายนานานัปประการ ซึ่งล้วนเป็นปัญหาที่ร่วมสมัยให้คนได้ขบคิด และค่อนข้างจะสะท้อนสังคมได้ดี

ในส่วนของตัวละคร
ตัวละครเรื่องนี้เยอะมากกกกกกกก เราสารภาพว่ากว่าจะจำชื่อแต่ละคนได้ก็ปาไปหลายวัน (คืออ่านไปกว่าครึ่งเล่ม) และความสัมพันธ์ของแต่ละคนก็ยุ่งเหยิงกันสิ้นดี ต้องมีสติในการอ่านพอสมควรค่ะ ไม่งั้นเกิดการมึนได้

แต่ถึงตัวละครจะเยอะมากแค่ไหน ผู้เขียนก็แบ่งบทให้ทุกคนอย่างสม่ำเสมอ (อันนี้ขอชื่นชมเลย) ในสายตาเรา สมาชิกแก๊งดอกไม้ไม่มีใครเด่นกว่าใคร แม้แต่คนที่ตายไปแล้ว ผู้เขียนยังคงหยิบคนเหล่านั้นขึ้นมาพูดถึงในรูปแบบของการย้อนอดีตไม่ก็การหวนรำลึกของตัวละครที่ยังมีชีวิตอยู่ เป็นต้น รวมไปถึงบรรดาตัวประกอบด้วย ถึงเราจะจำชื่อไม่ค่อยได้ แต่จำบทบาทและนิสัยของตัวละครพวกนั้นได้ดีว่าเป็นใคร นิสัยยังไง

แต่ถึงจะมีการแบ่งบทให้ตัวละครหลักอย่างสม่ำเสมอ มันก็ยังมีข้อด้อยบางประการ ก็คือ ผู้เขียนพยายามเปรียบเปรยสมาชิกแก๊งค์ดอกไม้ว่าพวกนางเหมือนกับดอกไม้ชนิดต่างๆ แต่เรารู้สึกว่าเป็นการเปรียบเปรยที่ไร้ประโยชน์มาก เพราะเราแทบไม่เห็นว่าบุคคลิกของพวกนางกับความหมายของชนิดดอกไม้จะมีความเชื่อมโยงกันเท่าไหร่ ส่วนนึงเป็นเพราะเรารู้สึกว่าคาแรคเตอร์ตัวละครทั้งห้าสาวยังไม่มีความชัดเจนเพียงพอ อย่าง 'พันทิวา' ถึงผู้เขียนจะพยายามบอกเราว่านางคือหัวหน้าแก๊งค์ดอกไม้ นางคือนางพญา แต่เรากลับไม่เห็นความเป็น Queen Bee ในตัวนาง เรารู้สึกว่านางมีอิทธิพลจริงๆ แค่กับมีนาคนเดียว.. ส่วนอีกสี่สาวที่เหลือ (มีนา ธิดาวัลย์ เมธาชา สรัสวดี) คาแรกเตอร์ค่อนข้างจะกลืนกันจนรู้สึกว่าพวกนางนิสัยใจคอเหมือนกัน ทั้งการกระทำ พฤติกรรม และการตัดสินใจจะเป็นไปในทิศทางเดียวกันหมดจนแยกไม่ค่อยออกว่าใครเป็นใคร แต่ในความคิดเรา ตัวละครที่เด่นสุดเพราะนิสัยต่างจากเพื่อนชัดเจนก็คงมีแต่ 'มีนา' เท่านั้น

แต่ข้อดีของเรื่องนี้คือ ตัวละครมีมิติ ถึงพวกนางจะใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล แต่ทุกการกระทำของพวกนางมีสาเหตุรองรับเสมอ แต่น่าเสียดายที่ตัวละครหลักบางตัวอย่าง 'ปาลนา' ทั้งที่มีบทบาทค่อนข้างมาก แต่คนอ่านไม่ได้สัมผัสถึงมุมมองของนางเลย นางเลยเป็นตัวละครตัวเดียวที่มี 'สีดำ' มากกว่าตัวละครตัวอื่นที่เป็นสีเทา

อ้อ ลืมบอกไปค่ะ
บางฉากในนิยายเล่มนี้ก็แฝงไปด้วยความรุนแรงในรูปแบบต่างๆ จนถึงขั้นขึ้นสัญลักษณ์ '18+' ที่หน้าปกด้านหลังเหนือบาร์โค้ดเล็กน้อยด้วย ถือว่าเป็นนิยายอีกเล่มที่ต้องใช้วิจารณญานในการอ่านพอสมควร เพราะตัวละคร 'เกือบ' ทุกตัวในเรื่องค่อนข้างขาดศีลธรรมสูง แถมข้อคิดที่ได้จากเรื่องยังไม่ชัดเจนมากนัก คืออ่านแค่ผิวเผินอาจจะยังไม่เห็นถึงข้อคิดเหล่านั้น อาจจะต้องคิดและตีความย้ำอีกรอบอะไรทำนองนี้

คะแนน 7/10
วงกตดอกไม้ มันก็ 'วงกต' ตามชื่อเรื่องนั่นแหละ ความสัมพันธ์ของตัวละครผูกกันไปมาจนยุ่งเหยิงและวุ่นวาย ปมความลับต่างๆ ที่ตัวละครปกปิดซ่อนเร้นไว้ก็ถูกตีแผ่ออกมาเรื่อยๆ หักมุมแล้วหักมุมอีก เวลาอ่านแล้วรู้สึกเหมือนว่าตัวเองถูกผู้เขียนตบหน้าครั้งนึงแล้ว ยังโดนผู้เขียนหันมากระทืบซ้ำอีก (รู้สึกแบบนั้นจริงๆ ตอนเดาผิด แล้วเจอเฉลย 5555) การเดินเรื่องมีความน่าสนใจและความน่าตื่นเต้นเป็นช่วงๆ บางช่วงก็พีคมาก แต่บางช่วงก็แผ่วไปหน่อย ถ้าอ่านเอามันส์ อ่านเอาสะใจที่ได้เห็นตัวละครรับผลกรรมจากที่ตัวเองก่อและไม่ได้ก่อ เรื่องนี้ก็สนุกอยู่ แต่ทุกอย่างจะเพอร์เฟ็คมากกว่านี้ ถ้าให้ความสำคัญกับประเด็นสืบสวนเรื่องความตายของพันทิวามากกว่าเดิม

อ่า... ตามจริง สัญลักษณ์ 18+ น่าจะแปะที่หน้าปก 'ด้านหน้า' มากกว่านะคะ เอาไปแปะด้านหลังแถมตัวเล็กมากแบบนั้น ใครไม่สังเกตก็ไม่เห็นนะ

(ราคา 369 บาท)

สามารถติดตามอีกช่องทางการรีวิวของเราได้ที่ https://www.facebook.com/Rookabead

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น