เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Short Fiction [รวมเรื่องสั้น]nilzeronoun
North America Tour 2019 : Day 9
  • คุณคิดว่าคนเราจะหลงแฟนได้มากสุดกี่ปี...
    บางคนอาจหลักเดือน ดีหน่อยก็ปีนึง แต่เท่าที่ผมได้ยินมาคนเรามีช่วงโปรอย่างมากก็สามเดือน

    ผมน่ะคบกับแฟนมาสิบกว่าปี ทุกวันนี้แค่มองเขาจากด้านหลังยังอดใจเต้นไม่ได้เลย

    อาการผมเหมือนจะหนักขึ้นทุกทีด้วยนี่สิ...

    อัลบั้มที่ 9 ออกสู่ท้องตลาดไม่กี่วัน เราก็เริ่มออกทัวร์กันทันที โดนแซวว่าทัวร์เหมือนบ้านเป็นหนี้แต่เลือกได้ก็อยากจะพักกันบ้าง ตารางทัวร์เดือนนี้ทรหด สาหัสพอๆกับอาการของผม

    บนรถที่มีทั้งสมาชิกวงและทีมงานอีกนับสิบชีวิตมันจำกัดความเป็นส่วนตัวของเราจนแทบเป็นศูนย์

    ในที่สุดวันที่เก้าก็มาถึง...ความอดทนของผมก็หมดลงวันนี้เอง อากาศคงหนาวเกินไป มันทำให้ผมหวั่นไหวและต้องการไออุ่นจากแฟนตัวดีมากขึ้นทุกวัน

    จบโชว์วันนี้ผมลากคนตัวเล็กขึ้นรถ....

    ทากะมีสีหน้างุนงงตอนที่โดนผมจูงมือขึ้นบัสไม่พูดไม่จา หัวหน้าวงจัดการล็อคประตูจากด้านในป้องกันไม่ให้ใครเข้ามาขัดจังหวะ

    ขอแค่ห้านาที ขอผมอยู่ตามลำพังกับแฟนแค่ห้านาที

    "โทรุเกิดอะไร-" ทากะเอ่ยถามไม่ทันจบประโยค คนตัวโตก็กดเขาไว้กับผนังรถแข็งๆเย็นๆ เขาบดริมฝีปากลงมาหา มันรุนแรงเรียกร้องจนคนตัวเล็กตามอารมณ์อีกฝ่ายไม่ทัน

    ถึงกระนั้นทากะก็เลือกจะปิดเปลือกตาลง มือน้อยเลื่อนขึ้นโอบรอบคอหนา สอดปลายนิ้วสางไปบนเส้นผมสีทองลื่นนุ่ม เอียงใบหน้ารับสัมผัสดุดันเอาแต่ใจของอีกฝ่ายอย่างไม่ขัดขืน

    โทรุถอนตัวออกเปิดให้อีกฝ่ายปรับจังหวะลมหายใจ เขาทอดสายตาอ้อยอิ่งมองริมฝีปากอิ่มที่ยวนใจเขามากขึ้นทุกวัน อยากทำมากกว่านี้ สัมผัสมากกว่านี้ แต่คงทำได้แค่กอดจูบให้พอคลายความเหงา

    คนตัวสูงก้มลงขบริมฝีปากเต่งตึงของคนตรงหน้าอีกหน เผลองับเบาๆอย่างห้ามใจไม่อยู่ แต่เขาคงใส่แรงมากไปหน่อย ได้ยินเสียงหวานครางประท้วงกับรสคาวจางติดปลายลิ้น

    เขารีบถอนริมฝีปากออก ทากะค้อนตาคว่ำ ปากอิ่มปรากฏรอยเลือดสีแดงเข้ม โทรุสบถพึมพำ เขาทำคนตัวเล็กปากแตกจนได้

    "เจ้าบ้า...คนอื่นเห็นจะว่าไงเนี่ย ความผิดนายคนเดียวเลยโทรุ"

    คนตัวโตหน้าเสีย "ขอโทษ...มันเผลอไปหน่อย เจ็บมากมั้ย ?" เขาเอ่ยเสียงอ่อยยอมรับผิดโดยดุษฎี มือหนารีบควานหาลิปมันในกระเป๋า

    ทากะจัดการผลักอีกฝ่ายออก เดินไปหยิบยาที่ใช้ทาประจำออกมาแทน

    "ช่างเถอะ อากาศมันแห้งด้วยล่ะ ปากฉันปกติยิ่งแตกง่ายๆอยู่ เอ้านี่...ทายาให้ก่อน เดี๋ยวต้องลงไปหาแฟนๆด้วยนี่สิ"

    โทรุรับตลับยามาถือไว้ ค่อยๆเปิดฝา ใช้นิ้วเรียวแต้มยาหนืดๆติดขึ้นมา เขาบรรจงทาให้อีกฝ่ายอย่างเบามือ

    "เจ็บมากรึเปล่า..." คนตัวสูงถามเสียงเบา

    "นิดหน่อย ชินแล้วล่ะ ไว้เดย์ออฟฉันจะกัดนายคืนสิบรอยเลยคอยดู "

    "พรุ่งนี้รึเปล่า ตื่นเต้นจัง"

    "หัดเกรงใจเพื่อนบ้าง แล้วไอ้ที่ลงไอจีรูปหัวใจนั่นก็ด้วย คิดว่าคนจะไม่สังเกตหรอ เดี๋ยวเหอะ"

    "ก็ตั้งใจ อยากให้คนสังเกต" โทรุปิดฝาแล้วหยอดตลับยาลงกระเป๋าเสื้อตัวเอง เขาเดินไปเปิดประตู ทันเห็นเรียวตะกับโทโมยะที่เสียหลักเกือบคะมำเข้ามาเพราะเอาหูแนบประตูเพลิน

    "เสร็จแล้วหรอไวจัง" มือเบสถามซื่อๆ

    "เออ หลีกทาง ทากะจะออกไปหาแฟนๆ" โทรุว่าเสียงแข็ง มองเพื่อนสองคนที่ชี้ปากทากะล้อๆ

    "เลือดตกยางออกเลยนะ เบาๆน่าพ่อคู้น" โทโมยะตบไหล่เขาสองทีก่อนจะเดินสวนเข้ามา เรียวตะยิ้มเผล่ไม่พูดอะไร รีบแล้วตามมือกลองเข้าไปก่อนจะโดนพี่ชายเตะ

    โทรุส่ายหน้ากอดอก มองคนตัวเล็กที่ลงไปให้แฟนๆถ่ายรูปเซลฟี่แล้วก็ได้แต่นับถอยหลังในใจ

    อีกตั้งเกือบเดือนกว่าจะจบทัวร์ ถึงตอนนั้นเขาจะปิดทุกช่องทางติดต่อ ห้ามใครรบกวน

    จะนอนกอดเจ้าตัวเล็กไว้ไม่ให้ไปไหนทั้งอาทิตย์เลย.

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in