จุดเริ่มต้นของทริปนี้เกิดจากการที่เพื่อนบ่นอยากกินเฝอลงทวิตเตอร์ เราเลยไป reply ว่าไปเวียดนามสิ (งง ง่ายมาก) รู้ตัวอีกทีก็หารีวิวอ่านอย่างจริงจังและวางแผนว่าจะไปเที่ยวกันช่วงปิดเทอม ซึ่งกว่าจะตกลงกันได้ว่าจะไปเวียดนามเหนือ กลาง หรือใต้ดี ก็ใช้เวลานานเป็นเดือน ๆ หาข้อมูลและอ่านรีวิวเยอะมาก ๆ ก็เลือกไม่ได้สักทีเพราะที่นี่ก็น่าไป ที่นั่นก็สวย จนสุดท้ายพวกเราก็ตัดสินใจกันได้สักทีว่าจะไป 'เวียดนามใต้' ทั้งหมด 4 เมือง คือ โฮจิมินห์ ญาจาง ดาลัด และมุยเน่ ใน 6 วัน 5 คืน หลายคนถามว่าเวียดนามมีอะไรให้เที่ยวไปตั้งเกือบอาทิตย์ รีวิวนี้จะเป็นเหมือนบันทึกความทรงจำของเรามากกว่า เราจะมาเล่าแบบละเอียดเลยว่าเวียดนามมีอะไรให้ทำเยอะม๊ากกกกก และทำให้เราหลงรักประเทศนี้ไปเลย

*ทริปนี้เราไปกัน 2 คนนะคะ ค่าใช้จ่ายก็จะหารกันหมดทุกอย่างเลย ตกคนละเกือบ 1 หมื่นบาท เดี๋ยวเราจะสรุปให้ว่าในแต่ละวันเราใช้ไปเท่าไหร่ บอกก่อนว่าทริปนี้เป็นทริปที่(พยายาม)ประหยัดสุด ๆ

เราบินจากดอนเมือง ไฟลท์ 07.40 น. และถึงสนามบิน Tan Son Nhat ในเมืองโฮจิมินห์ 09.15 น. ผ่าน ตม. มาแบบชิว ๆ เราแลกเงินจากไทยไปคนละประมาณ 5,000 บาทเป็น USD แล้วค่อยไปแลกเป็น VND ที่สนามบินอีกทีเพราะมีคนบอกว่าคุ้มกว่า ได้มาประมาณ 7 ล้านนิด ๆ เราได้กำเงินล้านแล้วทุกคน ! ! ! จากนั้นก็ไปซื้อซิม vinaphone ร้านสีฟ้าซ้ายมือสุด (ก็ตามรีวิวอีกนั่นแหละ) ลากกระเป๋าออกจากสนามบินแล้วเลี้ยวขวาไปขึ้นรถบัสสีเขียวสาย 152 ที่จอดอยู่ตรงข้าม Burger King เรากับเพื่อนคุยกันตั้งแต่อยู่บนเครื่องแล้วว่าทริปนี้เราจะมีสติ เราจะไม่โดนโกง (หรือถ้าโดนก็อย่าให้รู้ตัวแล้วกัน5555) เพราะอย่างนั้นระหว่างทางที่เดินไปขึ้นรถบัสไม่ว่าจะมีแท็กซี่หรือใครก็ตามเรียกเราเราก็ไม่หยุด เดินดุ่มๆๆๆ ไปขึ้นรถบัส บอกกระเป๋าว่าจะไปฟามงูหลาวเพื่อจะไปซื้อตั๋วรถนอนไปญาจางคืนนี้ พอได้เวลารถบัสออกจากสนามบินเท่านั้นแหละ เราสัมผัสได้ถึงความเป็นเวียดนามเลย รถมอเตอร์ไซค์ซิกแซกยั้วเยี้ยเต็มไปหมด เสียงแตรที่ดังทุกวินาที ย้ำว่าทุกวินาที แต่เสียงที่น่าปวดหัวกว่าคือเสียงไฟเลี้ยวของรถบัสที่นั่ง เหมือนมีรถหวอมาจ่อข้างหูตลอดเวลา

เมื่อถึงที่หมายแล้วเราก็ตามหา Futa Bus กัน เปิด Google Map เดินกันให้ว่อนเพราะมันขึ้นมาให้ตั้งหลายที่ เรามารู้ทีหลังว่าเจ้า Futa นี่เขามีทั้งบริการส่งของ ทั้งรถทัวร์ นู่นนี่นั่นเต็มไปหมดทำให้เราเข้าออฟฟิศของ Futa ทีไรก็ไม่ใช่ที่ ๆ ซื้อตั๋วรถสักที ในที่สุดเราก็เจอหลังจากเดินหานานเกือบชั่วโมง คนเวียดนามใจดีนะ ถามทางเขาก็พยายามจะช่วยสุดแม้จะสื่อสารไม่ค่อยเข้าใจ เราก็อาศัยเปิดแมปให้เขาดูเขาก็ชี้ ๆ ทางมา พอเราซื้อตั๋วรถทัวร์แล้วก็เดินหาที่ฝากกระเป๋ากันอีก กว่าจะเก็บของเสร็จก็ปาไปเที่ยงกว่า เราก็เลยตั้งใจไปหาอะไรทานเป็นมื้อกลางวันกันแล้วก็เดินเที่ยวรอบ ๆ เมืองเพื่อรอเวลาขึ้นรถตอน 1 ทุ่ม

แน่นอนว่ามื้อแรกในเวียดนามก็ต้องเป็นเฝอเจ้าดังอย่าง Pho 2000 แถวตลาดเบญถั่น ร้านอยู่ชั้น 2 ข้างล่างเป็น cafe ไม่ไกลจากที่ฝากกระเป๋าและที่ขึ้นรถทัวร์ไปญาจางคืนนี้มากนัก 

ป.ล. ระวังบันไดร้านเฝอกันด้วยนะทุกคน ขั้นบันไดมันวนแล้วพื้นที่ให้เหยียบน้อยมาก เพื่อนเราลงไปวัดมาแล้ว

เฝอเนื้อ (Pho Bo) น้ำซุปรสชาติเฉย ๆ เส้นรู้สึกมีกลิ่นสาบนิด ๆ แต่ของทอดจานนั้นอร่อยมากกกๆๆๆๆ เต็ม 10 ให้ 100 ข้างในเป็นหมูสับ กุ้ง หอมกลิ่นเครื่องเทศไม่ก็กระเทียมรากผักชี กลมกล่อมมาก ห่อด้วยแป้งที่เอาไว้ห่อแหนมเนืองอะ เราไม่รู้มันเรียกว่าอะไร แล้วก็ไม่รู้ว่าเมนูนี้ชื่อว่าอะไรด้วย555555 เห็นแค่คำว่า shrimp ก็จิ้มมาเลย

ขอเล่าย้อนกลับไปก่อนจะมาถึงร้านเฝอนิดดดนึง ก็อย่างที่รู้ว่าเวลาเดินข้ามถนนในเวียดนามเนี่ยรถเขาจะไม่หยุด ถ้าเราเดินข้ามเราต้องเดินต่อไปเรื่อย ๆ ห้ามหยุดเพราะเดี๋ยวรถจะหลบเราเอง แอดเวนเจอร์มาก ๆ แล้วตอนนั้นเราจะเดินข้ามถนนและเห็นว่ามีคนจีน 3 คนกำลังข้ามเราก็เลยข้ามไปกับเขาด้วย ในขณะที่เขาเดินอยู่ฝั่งขวามือเราและรถก็วิ่งมาจากทางด้านขวา เราเห็นผู้ชายจีนโดนคนขับมอเตอร์ไซค์ผลักหน้าอกแรงมาก ตอนแรกเรานึกว่าเขาผลักเพราะกลัวชนรึเปล่าแต่เราเห็นสร้อยทองติดมือคนขับมอเตอร์ไซค์มาด้วย สรุปคือเขาโดนกระชากสร้อยกลางเมืองเลย welcome to Ho Chi Minh ค่า หลังจากเจอเหตุการณ์อันน่าหวาดกลัวตั้งแต่ที่เท้าแตะเวียดนามได้ไม่ถึง 3 ชั่วโมงมันทำให้เราระวังตัวมากขึ้นกว่าเดิม 10 เท่าตัว จับกระเป๋าแน่นเลย แล้วเราก็เจอฝรั่งแปลก ๆ เราด้วย เดินสวนกันแล้วเขาชี้มาที่กางเกงแล้วพูดใส่เราว่าเกิดอะไรขึ้นกับกางเกง!!! ด้วยใบหน้าที่หัวร้อนสุด ๆ เราก็ เอิ่ม งง ก็แค่กางเกงยีนส์เข่าขาดไหม แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรกลับไปนะ รีบ ๆ เดินห่างออกมา

ท้องอิ่มแล้วก็ได้เวลาทัวร์ชะโงกเมือง เราไป Ho Chi Minh Fine Arts Museum เป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะ ข้างในมีหลายห้อง แบ่งเป็นโซนตามยุคสมัย บรรยากาศร่มรื่น 

Saigon Opera House

Saigon Central Post Office

Notre Dame 

วันที่เราไปเขาปิดแหละ อดเข้าไปเลย

Ho Chi Minh Square

คาเฟ่อพาร์ทเมนท์อันโด่งดัง

ขนมปังแข็งมาก ข้างในมีกระเทียมเจียว แตงกวา ผักชี แล้วก็เหมือนจะเป็นปลากระป๋อง(ที่รสชาติเหมือนไม่ใช่ปลากระป๋อง)จากไทยเพราะเห็นจากในตู้หน้าร้าน เราว่าสิ่งนี้คือเมนูที่ไม่อร่อยที่สุดจากทั้งหมดที่ลองในเวียดนามแล้วนะ5555

1 ทุ่มก็มีคนเรียกให้ขึ้นรถบัสคันเล็ก ตอนแรกตกใจมากเพราะคิดว่าจะต้องนั่งคันนี้ไปจนถึงญาจาง แต่สุดท้ายถามพี่คนเวียดนามเบาะหลังถึงรู้ว่าเป็นแค่ shuttle bus เดี๋ยวต้องไปต่อคันใหญ่ที่เป็นรถนอนอีกที โล่งอกมาก ข้างทางแสงสีเสียงจัดเต็มมากเพราะเป็นคืนวันที่ 31 คนแน่นทุกร้าน ดูน่าสนุกมาก แต่เรา 2 คนต้องไปนอนเคาท์ดาวน์บนรถทัวร์ *กระซิก ๆ*

อยากอวยรถนอนที่เวียดนามม๊ากกก ราคาถูกมาก ประมาณ 300 ทั้ง ๆ ที่ระยะทางไกลแสนไกล มี wifi มีผ้าห่ม หมอนรองคอ แจกน้ำ 1 ขวดกับผ้าเย็น ก่อนขึ้นรถต้องถอดรองเท้าใส่ถุง ตอนจอดแวะให้เข้าห้องน้ำก็มีรองเท้าแตะมาวางให้หน้าประตู สะดวกสบายมาก แล้วพอเป็นรถนอนก็ยืดขาได้ นอนทั้งคืนก็ไม่เมื่อย อยากให้ที่ไทยมีรถแบบนี้บ้างเลย

จบแล้วสำหรับวันแรกในเวียดนามที่โฮจิมินห์ เราว่าโฮจิมินห์เป็นเมืองที่วุ่นวายมาก ตอนที่เพิ่งเข้าเมืองมาปวดหัวกับเสียงในท้องถนนมากแต่พออยู่ไปมันก็แอบชิน ได้เดินข้ามถนนบ่อย ๆ จนรู้สึกว่ากลับไทยไปต้องเป็นเซียนข้ามถนนแน่ อโศกหรอ มาเลยพี่พร้อม และเนื่องจากเราและเพื่อนกลัวการโดนโกงจนขึ้นสมองเลยพยายามทำตัวให้ไม่เหมือนนักท่องเที่ยว แต่ก็มีพนักงานหลาย ๆ คนที่พูดภาษาไทยใส่เราชวนให้เข้าร้านอาหาร5555 ไม่เนียนตั้งแต่ลากกระเป๋าแล้ว จากที่เราอยู่ในโฮจิมินห์แค่ครึ่งวันก็เห็นว่าไม่ค่อยสะอาดเท่าไหร่ ที่เห็นบ่อยคือเขาชอบเอาขยะมาทิ้งกองตรงท่อที่ฟุตบาทกัน แต่ถ้าเป็นย่านห้าง หรือที่ไฮโซ ๆ หน่อยเช่นแถวโฮจิมินห์สแควร์ตรงนั้นไม่มีนะ ฟุตบาทก็เรียบกริบ ต่างกันราวฟ้ากับเหว ก็เหมือนกรุงเทพฯแหละเนอะ แต่แลนด์มาร์คบ้านเขาออกแนวยุโรป สวยดี

สรุปค่าใช้จ่าย (ต่อคน) 

ตัด 0 ออก 3 ตัวคูณ 1.3 จะได้เป็นสกุลเงินบาทโดยประมาณ ณ วันที่ไป

• ค่าตั๋วเครื่องบิน ไป-กลับ 2,675 บาท
• ซิม 100.000 VND
• รถบัสสาย 152 10.000 VND
• รถนอนไปญาจาง 225.000 VND
• ค่าเข้า fine arts museum 30.000 VND
• ฝากกระเป๋า+อาบน้ำ 60.000 VND
• อาหาร 210.000 VND

รวมใช้ไป  635.000 VND หรือประมาณ 826 บาท (ไม่รวมค่าตั๋วเครื่องบิน)