"ตื่นเร็ว ตื่น ตื่นได้เเล้วมอคจา!!! ไตฮิมที่ตอนนี้พยายามรีบปลุกมอคจาขึ้นมาจากการหลับไหล จริงๆเเล้วในใจของไตฮิมรู้สึกคับเเค้นใจกับการตายของปลาบู่สัตว์เลี้ยงคู่ใจ เเม้จะเป็นการเเลกกับการตายของคานส์ ไตฮิมก็รู้สึกว่าไม่คุ้ม จริงๆเเล้วคานส์ไม่จำเป็นต้องถึงกับลงมือหักคอปลาของเขา เเม้จะรู้ว่าเป็นเพียงมนต์เเปลงกายที่ไตฮิมตั้งใจใช้หลอกคานส์เพื่อถ่วงเวลา

"ตื่นๆๆๆๆ ถึงเวลาที่เราสองคนต้องออกโรงเเล้ว!!!"

มอคจาค่อยๆลืมตาขึ้น (ถ้ามองไกลๆคงยังคิดว่าหลับอยู่ เพราะตาที่เป็นขีดเส้นเดียวเอกลักษณ์ของมอคจานั่นเอง)

หลังจากมอคจาตื่นขึ้น ไตฮิมเริ่มอธิบายถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นยามที่มอคจาหลับไหล ทั้งการที่เสาได้เรียนมนต์ปีศาจจากผลึกปีศาจ ทั้งเรื่องที่เรนกาปลอมตัวมาเป็นติ่งเเละฝึกมนต์ปีศาจกับเสา ทั้งการที่พลังวิญญาณอีกครึ่งของมอคจาได้กลับคืนมาจากการที่เบทสังเวยวิญญาณให้กับสิทธิ์ เรื่องที่เรนกาทรยศพี่ชายต่างมารดาของตนเองเพราะความริษยาเเละสุดท้ายคือเริ่องที่มิติวิญญาณเเละโลกมนุษย์บัดนี้เชื่อมต่อกัน

การที่ไตฮิมสามารถรู้เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นในมิติที่ห่างออกไปก็ด้วยความที่เป็นผู้หยั่งรู้เเห่งโลกวิญญาณเเละพลังของกระจกปีศาจ ของวิเศษอีกอย่างที่ไตฮิมเก็บไว้เป็นคอลเลคชั่นส่วนตัวในบ้านพักของเขา

"ท่านจะไม่รู้ได้อย่างไรไตฮิมว่าทั้งหมดจะนำพาไปสู่เรื่องเเบบนี้ขึ้น?!? ท่านเป็นผู้หยั่งรู้อนาคต เป็นอาจารย์ของพวกเหล่าผู้คุมมิติ ท่านจะไม่ทราบได้อย่างไรว่าการที่ท่านส่งยัยมนุษย์ ไปพร้อมๆกับนังงูอสรพิษเรนกาเรื่องราวจะไม่ลงเอยเช่นนี้?!?!" มอคจาพูดด้วยความขุ่นเคือง "ท่านทราบอยู่เเล้วว่านางคือเรนกาปลอมตัวมาใช่หรือไม่ เเล้วทำไมท่านยังปล่อยยัยมนุษย์ไปกับนาง?!"

"ใช่ ข้ารู้ทั้งหมดว่าเรื่องราวจะลงเอยเช่นนี้ เพราะเหตุนี้ข้าถึงไม่ไปกับพวกนางงัยหล่ะ เพราะข้ารู้ว่าหน้าที่ข้ากับเจ้าคือต่อจากนี้ หากข้าไม่ปล่อยให้เสาไปเป็นเหยื่อล่อ ไหนเลยที่เราจะสามารถช่วยเจ้าให้มีเเรงกลับมาด่าข้าได้เเบบนี้?" ไตฮิมเริ่มอธิบายอย่างใจเย็น

" สาเหตุอีกอย่างนึงที่ข้าเลือกให้เสา เเละเรนกาไป ส่วนตัวข้าเลือกที่จะไม่ไป เพราะข้ารู้ว่าไม่ว่าเรนกาเลือกจะทรยศคานส์หรือไม่ ยังงัยยัยมนุษย์ชื่อเสาที่เจ้าพาหนีมาก็ต้องถูกวิญญาณอาฆาตกิน เจ้าอาจไม่รู้เเต่เมื่อ 300 ปีก่อน ข้าคือคนที่ทำนายให้คานส์ทราบว่าดวงวิญญาณคู่ปรับสองดวงที่จะมีผลในการเปลี่ยนเเปลงโลกวิญญาณจะจุติในโลกมนุษย์เมื่อใด เเละเป็นใคร จะหาได้ที่ไหน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือเสา อีกคนก็คือไอ้เด็กหนุ่มสิทธิ์ที่เป็นตัวการของเรื่องนี้"

"นั่นก็เป็นอีกเรื่องที่ข้าอยากตำหนิท่านที่ทำไมท่านถึงให้ความร่วมมือกับคานส์จนทำห้เรื่องมันบานปลายเช่นนี้?!?" มอคจาค่อนเเคะ

"เจ้าก็รู้สมัยก่อนข้าคือคนตะกละ ตะกละถึงขนาดกินท่อนล่างของวิญญาณที่หลงเข้ามาในมิตินี้ทั้งหมดพร้อมกับขาสองข้างของตัวข้าเอง เเละข้ายังเป็นคนละโมบที่อยากได้ของวิเศษเพราะข้าอยากได้พลังจากผลึกปีศาจสองอันที่ตอนนี้ข้าได้ให้ไว้กับเสาเเละเรนกา ผลึกปีศาจสองอันนั้นคือสิ่งที่คานส์มอบไว้ให้กับข้าเพื่อเป็นการตอบเเทนจากการทำนาย"

"ท่านทำทุกอย่างเพราะความตะกละเเละละโมบ บัดนี้ทุกอย่างกำลังจะสนองกลับคืนเเก่ท่านเเละพวกเราทั้งหมด บัดนี้เราจะเเก้ไขเช่นไรได้?!?!" มอคจาส่ายหัว

"นี่เเหละคือสาเหตุที่ข้าต้องไม่ไป เเละคือสาเหตุที่ข้าต้องปลุกเเละบอกเจ้า เรามีทางที่จะกอบกู้โลกวิญญาณ!!!!!!"

มอคจามองหน้าไตฮิมอย่างงงงวย 'กอบกู้โลกวิญญาณก็เป็นเรื่องนึง เเต่ จริงๆเเล้ว ตอนนี้มอคจาคิดเเต่เรื่องช่วยยัยมนุษย์ ราวกับว่าสำหรับเค้ายัยมนุษย์คนนั้นสำคัญกว่าโลกวิญญาณด้วยซ้ำไป' มอคจาคิดในใจพร้อมกำเครื่องรางที่ยัยมนุษย์ทิ้งไว้ให้เค้าไว้เเน่น ใจยังคงคิดถึงคำพูดที่เสาพูดกับเค้าไว้ก่อนไป

"นี่คือทางเลือกที่ชั้นเลือกด้วยความสมัครใจ.. ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง.. ชั้นดีใจที่ได้รู้จักคุณนะมอคจา"

------------------------------------------------------------------------

"เจ้าเด็กน้อยสิทธิ์เอ๋ย ไม่สิข้าต้องเรียกเจ้าว่าเป็นผู้คุมมิติวิญญาณอาฆาตคนใหม่ที่บัดนี้ วิญญาณของมนุษย์เริ่มหลั่งไหลเข้ามาสู่มิติวิญญาณริษยาเเห่งนี้อันเป็นผลจากการที่วิญญาณอาฆาตได้กินดวงจิตบริสุทธิ์ตามเเผนที่เราได้วางไว้ ..... จากนี้ขอให้พวกเราดูดพลังวิญญาณที่ไหลพรั่งพรูมาจากโลกมนุษย์เข้ามาให้มากโดยเร็ว ไม่ช้าพลังของเราจะเเก่กล้าขนาดเเม้ผู้คุมมิติวิญญาณที่เหลือทั้งหมดร่วมมือกันก็ไม่อาจจะต้านทานพลังเเห่งเราได้ วิญญาณที่เหลือจะเป็นเเรงสนับสนุนของสงครามระหว่างมิติอันจะเลี่ยงไม่ได้ สงครามระหว่างมิตินี้จะทำให้เราอยู่เหนือมิติทั้ง 6 เเละเป็นผู้ครอบครองโลกวิญญาณอย่างเเท้จริง" สิทธิ์เเอบมองดูเรนกาขณะพูดที่บัดนี้เรนกาที่ได้เริ่มดูดซับพลังวิญญาณที่ไหลบ่าเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ผิวพรรณเเละหน้าตากลับยิ่งดูเป็นเด็กสาวเเละดูเปล่งปลั่งผุดผาดกว่าที่เคย"

"เเผนการของเราต่อไปคืออะไรรึท่านเรนกา?!?" ตรงกันข้ามสิทธิ์ที่บัดนี้ไม่เหลือสภาพเค้าความหล่อเมื่อสมัยเป็นมนุษย์อีกต่อไปถามขึ้นด้วยความสงสัย

"ก่อนที่ข้าจะบอกเจ้า ข้าอยากรู้ว่าทำไมทั้งทั้งที่เจ้ารู้เเล้วว่า คานส์หลอกเจ้าเเละพ่อของเจ้าเเท้จริงเเล้วพูดความจริงเรื่องเเม่ของเจ้า ทำไมเจ้ายังอยากร่วมมือกับกับข้า!?!"

"ใช่ ข้าเเค้นคานส์เเละท่านที่หลอกข้า เเต่อุดมการณ์ของข้าเเรงกล้ากว่า ข้าอยากล้างบางพวกมนุษย์ทั้งหลายที่ทำผิด ข้าทราบดีเรื่องกฏเเห่งกรรม เเต่ข้าเห็นว่ากฏเเห่งกรรมมันส่งผลช้าเกินไป ข้าอยากเป็นผู้กำหนดชี้เป็นชี้ตายให้มนุษย์ชั่วๆให้มันได้รับกรรม อุดมการณ์ของข้าคือการอยู่เหนือกฏเเห่งกรรม เเละเเน่นอนเพราะท่านเป็นคนเดียวที่จะสามารถตอบสนองอุดมการณ์ของข้าไดัข้าจึงต้องร่วมมือกับท่าน" สิทธิ์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เเสดงถึงอุดมการณ์อันเเรงกล้า"

"ดี เเผนการหลังจากนี้ คือ หลังจากที่เราซึมซับพลังวิญญาณจนมากพอ หนึ่งข้าจะเเปลงกายให้เจ้ากลับเป็นเด็กหนุ่มที่ดูดีเหมือนเดิม จากนั้นเราจะต้องไปหามอคจาเพราะหลังจากนี้เราจะต้องทำสงครามกับมิติทั้ง 4 ที่เหลือ เเละยึดครองโลกวิญญาณ สระภูติคือเส้นทางเข้าออกระหว่างมิติ เราจำเป็นต้องมีมอคจาเป็นพวก ในสงครามระหว่างมิติครั้งนี้เราจำเป็นต้องหาทั้งพันธมิตรเเละพื้นที่ยึดครอง เมื่อเราชนะสงครามเเห่งโลกวิญญาณเมื่อใด เเผนการต่อไปของข้าคือเราจะบุกสวรรค์เเละทำสงครามกับพระเจ้าเเละเหล่าเทพ เมื่อเราชนะพระเจ้าได้เท่านั้นจึงจะทำให้เราสองคนจะอยู่เหนือสรรพสิ่งเเละกฏเเห่งกรรมอย่างเเท้จริง!!"

-------------------------------------------------------------------------

"มอคจาเอ๋ย การที่เราจะกอบกู้โลกวิญญาณได้ เราจะต้องทำการทั้งสิ้นสองสิ่ง"

"ทำอะไรรึท่าน?!?!?"

"อย่างเเรก เราจะต้องต้องไป มิติเเห่งอัตตา (pride dimension) กับข้า"

" ไปทำไมรึท่าน?"

" ที่มิติเเห่งอัตตา มีอดีตผู้คุมมิติคนนึง อายุขัยมากกว่าเจ้า มีความเป็นมาที่ยาวนาน เชื่อกันว่าเค้าเป็นเผ่าพันธุ์ปีศาจยุคผู้สร้าง เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่เหลือรอดมาจนป่านนี้ที่ได้เห็นกำเนิดของโลกมนุษย์ สวรรค์ เเละโลกวิญญาณ ปีศาจอดีตผู้คุมมิติเเห่งอัตตาตนนี้มีพลังพิเศษที่ทุกเผ่าพันธุ์ไม่ว่าใครก็ตามต่างอยากได้ เเละเราจำเป็นต้องใช้พลังนั้น"

"พลังอะไรรึท่าน" มอคจาถามตอบด้วยความสงสัย

"พลังพิเศษของท่านผู้นี้ต่างจากมนต์ปีศาจธรรมดาๆ เพราะพลังของท่านผู้นี้สามารถดึงพลังงานจากธาตุทั้ง 6 อันได้เเก่ ดิน น้ำ ลม ไฟ เเสง เเละ ความมืด ออกมาได้ในครั้งเดียวเเละสามารถใช้หลอมรวม เพื่อหยุด เเละ ย้อนเวลา!"

"เราจะย้อนเวลารึไตฮิม?!?!"

"ใช่ สิ่งที่เราต้องทำคือให้ปีศาจตนนั้นช่วยเราย้อนเวลาไปก่อนที่ดวงวิญญาณบริสุทธิ์จะถูกพามาที่โลกวิญญาณเเห่งนี้ เราจะต้องช่วยเสา หากเราทำให้การพานางมาที่โลกวิญญาณนี้ไม่สำเร็จก็น่าจะเปลี่ยนเเปลงอะไรได้บ้าง อย่างน้อยก็เป็นการช่วยนางไม่ให้ต้องถูกจับกินเป็นเครื่องสังเวยหากนางไม่ถูกจับกิน มิติวิญญาณก็จะไม่ถูกเปิดออก" ไตฮิมอธิบาย

"เเล้วอย่างที่สองล่ะ?!" มอคจาเริ่มตื่นเต้นกับเเผนการของไตฮิม เพราะนี่เป็นโอกาสที่จะได้ช่วยยัยมนุษย์

"ผลึกปีศาจที่ข้าได้ให้ไว้กับเสา เป็นผลึกสีเขียว ผลึกนั้นคือผลึกที่จะทำให้ผู้ใช้สามารถดึงเอาพลังปีศาจออกมาใช้ได้ เเต่ผลึกที่ข้าให้ไว้กับยัยติ่งตัวปลอม หรือ นังงูเรนกา คือ ผลึกปีศาจสีส้ม คือผลึกที่นอกจากจะให้พลังงานกับผู้ใช้ หากผู้ใช้ยังคงใ้ช้พลังขณะสวมใส่เรื่อยๆผลึกจะค่อยๆเปลี่ยนสีเป็นสีเเดงฉาน เมื่อเปลี่ยนเป็นสีเเดงฉานเเปลว่าผลึกได้ดูดเอาพลังงานของผู้ใช้กลับคืนมาจนหมดทำให้ผู้ใช้หมดสิ้นพลังตลอดไป........ เเต่ปัญหาคือเราคาดเดาไม่ได้ว่าผลึกจะเปลี่ยนเป็นสีเเดงฉานเมื่อใด เเต่ยังงัยข้าก็ดัก 2 ชั้นในการที่เราสามารถทำลายนังงูอสรพิษเรนกาโดยที่นางไม่รู้ตัว เเม้เรากะเวลาไม่ได้ว่าพลังงานของนางจะถูกดูดกลับคืนให้หมดเมื่อใด เเต่ตราบใดที่นางยังไม่รู้ความลับนี้เราก็มีเเต้มต่อในการกำจัดนาง .....เอาเป็นว่าตอนนี้เราเริ่มจากการไปยังมิติเเห่งอัตตาก่อนก็เเล้วกัน"

คิดได้ดังนั้นเเล้ว ทั้งไตฮิมเเละมอคจา ก็เตรียมออกเดินทาง

'ในใจของไตฮิมยังรู้สึกพะวงกับข้อจำกัดเเละผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการย้อนเวลา เเต่เค้าไม่คิดว่าเป็นเวลาที่เหมาะที่จะเอ่ยกับมอคจาในตอนนี้'

ขณะเดียวกัน เรนกาเเละสิทธิ์ที่ต่างก็ตั้งจิตดูดซับพลัง จะว่าไปความริษยาของเรนกานับว่าไปไกลกว่าที่สิทธิ์เคยคิดไว้มาก นางงูอสรพิษผู้นี้สมเเล้วที่เป็นผู้คุมมิติริษยา เพราะความริษยาของนางไม่ใช่ความริษยาของหญิงสาวทั่วไปที่เรามักพบเห็นกันดาษดื่นในโลกมนุษย์......