เสียงจากนักศึกษาที่เขาเรียกมาพบในพักกลางวันพร้อมเล่มรายงานในมือที่ควรจะส่งในคาบเรียนเมื่อเช้า เจ้าตัววางมันลงบนโต๊ะก่อนจะขยับไปยืนตำแหน่งเดิม
มันเลยเวลาส่งแล้วนะฮยอนบิน
ผมโดนแกล้ง
คำตอบจากปากอีกคนเรียกคิ้วยงกุกให้เลิกขึ้นเล็กน้อยก่อนจะละความสนใจจากกองงานตรงหน้า ขาเรียวยกขึ้นมาไขว้ค่อยหยิบเล่มรายงานมาตรวจ เนื้อหาภายในบ่งบอกชัดเจนว่าเจ้าของตั้งใจทำมาส่งตนจริงๆ แต่คำถามคือ ใครที่กล้ามาแกล้งเด็กดีของเขากัน?
อาจาร์ยให้คะแนนปกติแต่ต้องโดนหักเรื่องส่งช้านะ
แต่..
ไม่มีแต่
ครับ
ฮยอนบินโค้งขอบคุณก่อนจะขอตัวไปทานข้าวกับเพื่อนในกลุ่มที่ยืนรออยู่ด้านนอก เวลาเรียนมักผ่านไปช้าแต่ไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อเท่าไรนักสำหรับเด็กตั้งใจเรียนอย่างเขา โดยเฉพาะวิชาที่สอนโดยคิมยงกุก วันนี้อาจาร์ยขอสอนอีกคาบนอกเหนือในตารางเรียนเนื่องจากอาทิตย์หน้าต้องบินกลับจีนเพราะต้องไปงานแต่งน้องสาว
อาจาร์ยยงกุกหุ่นโคตรดีเลยว่ะ
เออ มึงดูขาดิ เสียงพูดคุยของเพื่อนร่วมชั้นดึงความสนใจฮยอนบินได้เพียงชั่วครู่เท่านั้น เพราะหลังจากเสียงหวานเริ่มเอ่ยให้เปลี่ยนหน้าเพื่อเริ่มเนื้อหาต่อไป มือหนาขยับแว่นที่ใกล้ตกให้ขึ้นมาอยู่ตำแหน่งเดิมรวมถึงคิ้วที่ขมวดเข้าหากันเบาๆด้วย
คลาสเรียนเลิกเกือบหกโมงเย็น นับว่าเป็นโชคดีที่ไม่ลากยาวจนถึงสองทุ่มอย่างที่ตกลงกันไว้ตอนแรก ทุกคนโค้งหัวบอกลาอาจาร์ยที่ยืนเก็บของอยู่หน้าชั้น ฮยอนบินปฏิเสธดงฮันที่จะไปหาอะไรกินด้วยกันตอนเย็น โดยอ้างว่าอยากให้เพื่อนได้มีเวลากับแฟนเจ้าตัวบ้าง
แต่ไม่หรอก
เขามีเรื่องจะต้องจัดการต่างหาก
หลังจากทุกคนออกไปหมดแล้ว ขายาวก็ก้าวลงไปยังด้านหน้าที่มีกระดานอันใหญ่ๆติดไว้ ดูเหมือนอาจาร์ยเองก็คงคิดเหมือนกับเขา ถึงได้เก็บของช้าขนาดนี้ทั้งที่มันไม่ได้เยอะเท่าไร
กลับบ้านกันครับ
อือ
เพราะมีรถส่วนตัวจึงใช้เวลาไม่นานนักในการกลับมายังคอนโด ยงกุกจัดการเปิดไฟรวมถึงวางของลงบนโซฟาตรงห้องรับแขกอย่างคุ้นเคย ยังไม่ทันจะได้ก้าวไปไหนแรงกอดจากด้านหลังนั้นก็มากจนเกือบเซล้ม
ดูเหมือนเด็กดีของเขาจะหงุดหงิดผมไม่ชอบกางเกงตัวนี้
ฮยอนบินไม่ทำเพียงแค่พูดแต่ยังเลื่อนมือลงมาปลดเข็มขัดดึงมันออกทำเหมือนทุกอย่างเป็นเรื่องปกติ ก่อนจะค่อยๆจูบตรงลำคอ ปลายลิ้นเลียนวนไปมาเบาๆกดย้ำอยู่แทนที่จะทำรอยเอาไว้ให้คนอื่นได้เห็น เพราะพรุ่งนี้อีกฝ่ายมีสอน และเขาไม่ชอบถ้าหากใครจะมาพูดถึงคนรักในทางที่ไม่ดี
พี่ก็ใส่มาตั้งนานแล้ว
แต่มันทำให้ทุกคนเห็นชัดเกินไป
ยงกุกจับมือหนาเอาไว้ก่อนจะหมุนตัวเองไปประจันหน้ากับเด็กดีที่ตอนนี้ขมวดคิ้วเข้าหากันจนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ นิ้วเรียวไล่ตามโครงหน้านั้นก่อนจะหยุดที่ริมฝีปากลูบเพียงแผ่วเบา ก่อนจะกดน้ำหนักลงเพื่อลองเชิงแต่กลับถูกตอกกลับอย่างรุนแรง
จังหวะ
การดูงดึง
บดเบียดเข้าหา
ทุกอย่างกำลังบอกว่า
ควอน ฮยอนบิน ไม่พอใจมากจริงๆ
เพราะมัวเมากับความหอมหวานที่อีกคนมอบให้ กว่าจะรู้ตัวแผ่นหลังยงกุกก็สัมผัสกับเตียงแล้วเรียบร้อย เสื้อผ้าทุกชิ้นถูกถอดออกหมดโดยไม่ได้ทันตั้งตัวเหลือเพียงแค่กางเกงเจ้าปัญหาที่ทำให้ฮยอนบินไม่พอใจ
ไม่ทันตั้งตัวหรอ?
ไม่หรอก
เขานะ ให้ความร่วมมือด้วยนี้หน่า ดูดดื่มกันจนพอใจมือหนาก็เลื่อนลงมาถอดกางเกงนั้นออก เขวี่ยงทิ้งไปไว้สักที่ของห้อง เพราะมัวแต่สนใจเสื้อผ้าจนลืมไปว่าตัวเองมีแว่นและดูเหมือนมันเองก็จะอายอยู่ไม่น้อยถ้าหากจะได้เป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมในวันนี้ ยงกุกหัวเราะเบาๆก่อนจะช่วยถอดออกวางไว้บนโต๊ะหัวเตียง
ทันทีที่แว่นถูกถอดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็เผยให้เห็น ฮยอนบินหัวเราะในลำคอก่อนจะก้มลงเพื่อจัดการ จับขาเล็กนั้นแยกออก ค่อยๆไล่ดูดจนขึ้นรอยสีแดง ยิ่งคิดถึงคำของเพื่อนในห้องแล้วก็ยิ่งหงุดหงิด แต่ยงกุกไม่ได้เอ่ยห้ามอะไร จังหวะปรนเปรอดำเนินไปอย่างต่อเนื่องถึงขั้นสอดใส่ที่แทบสำลักความสุข
เข้าและออก
กดย้ำในจุดที่เรียกเสียงหวาน
ปล่อยออกมาเสียจนหมด
รอบแล้วรอบเล่า
เวลายงกุกเคลื่อนไหวอยู่บนตัวเขาพร้อมกันเรียกหาเหมือนจะขาดใจ มันสวยงามมากก็จริง แต่การได้เห็นความงดงามของดวงตาที่ยาดเยิ้ม ริมฝีปากที่เผยออกเพื่อแสดงความต้องการ จังหวะที่เป็นคนควบคุม ทุกอย่างเหล่านั้นนะ
มันเป็นสิ่งที่
เด็กดีของอาจาร์ย
ควรจะทำยังไงละ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in