เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Dukwangdukwanghome
อารมณ์ดี
  • “ดูอารมณ์ดีเกินไปละมึง”
    โยซอบพูดคำนี้มาประมาณสามล้านรอบแล้วมั้งของวันนี้
    ก็แน่ละจะไม่ให้อารมณ์ดีได้ไงก็วันนี้คุณแฟนที่ทำงานอยู่ต่างจังหวัดจะมาหานิ
    พี่เขาจะมาหา
    พี่เขาจะมาหาาาาา เขินนนนน
    อาทิตย์ที่แล้วอ่ะเป็นตัวเขาเองที่ติดสอบและส่งงานก็เลยไม่ได้ไปหาพี่เขา แล้วก็บอกให้พี่เขาไม่ต้องมาหาเพราะเดี๋ยวไม่ได้อ่านหนังสือกับทำงานกันพอดี
    พูดแล้วก็คิดถึง คิดถึงมากๆ ไม่เจอกันมาตั้ง1อาทิตย์ 3วัน 8ชั่วโมง 24นาที 37วินาที

    “พี่เขามาซื้อเกม ไม่ได้มาหามึงสักหน่อย”
    “พวกขี้อิจฉา” โยซอบคือคนขี้อิจฉา
    “แล้วไงเรียนเสร็จละพี่ดูจุนมารับหรอ”
    “เปล่าาา เดี๋ยวไปหาคุณไดโนเสาร์ที่ห้าง”

    (กีกวังอยู่ไหนแล้ว ถ้ามาถึงจะไปอีกห้างเลย ไปหาไรกินกัน)
    “อ้าว แล้วถ้าไปแล้วกลับเลยจะให้ไปหาทำไม เจอกันอีกห้างเลย” โมโหอ่ะ ให้ไปหาห้างที่ไม่เคยไปแถมยังจะพอไปถึงแล้วกลับเลยจะให้ไปทำไม งง ไม่เข้าใจ น้องไม่เข้าใจ
    ก่อนวางสายก็บอกว่าเจอกันที่อีกห้างเลย ดีนะ ที่เป็นป้ายรถเมล์ต้นสาย ยังไม่ทันได้จ่ายเงิน

    “กีกวังอา งอนพี่หรอ”
    “เปล่า ไม่ได้งอน” ไม่ได้งอนจริงๆนะ ไม่ได้งอนเลย ไม่ได้งอนจริง ใครบอกว่างอน
    “ไม่งอนน้าาา อาทิตย์ที่แล้วคุณหนูก็ไม่ยอมมาหาคุณไดโนเสาร์แล้ว ไม่งอนน้าๆๆๆ”
    เนี่ย ไม่เคยรู้ตัวเลยว่าตัวเองหน้าเป็นแบบไหน ดูทำท่าทางเข้า ขัดกับใบหน้าจริงๆ ก่อนไปซื้อของต่อพี่ดูจุนก็พามาหาไรกินก่อน ตอนแรกจะกินปิ้งย่าง นู้นนน มีคิวรอก่อนหน้าประมาณ 102 คิว ใครจะไปรอ หิวตายพอดี เดี๋ยวคุฯไดโนเสารฺก็จับคนแถวนี้กินหรอก ข้อหาโมโหหิว ก็เลยได้ไปกินชาบูแทน

    วันนี้พี่ดูจุนได้ของเยอะแยะเลย ทั้งเสื้อ ทั้งรองเท้า ทั้งกระเป๋า น้องช่วยเลือกด้วยนา
    “กีกวังไม่เอาอะไรหรอ”
    “ไม่เอาอ่ะ เพิ่งซื้อไปเอง”
    “แต่พี่ได้ของเยอะแยะเลย ไม่เอาจริงๆหรอ”
    “ไม่เอาอ่ะ”
    ไม่ มันไม่จบแค่นั้นพี่ดูจุนยังจะถามอีก เอาอันนู้นไหม เอาอันนี้ไหม เข้าร้านนั้นก็ถาม เข้าร้านนี้ก็ถาม
    พูดไม่เรื่องรู้เรื่องจริงๆ ก็คนบอกว่าไม่เอาๆๆๆๆ

    “ไม่เอาไง ก็บอกว่าไม่เอาๆ ฮึกกก ทำไมไม่ฟัง ฮืออออออออออ”
    ชิบหาย น้องร้องไห้ ใช่น้องร้องจริงจังด้วย กลางห้างไปอีก คนเขามองกันเต็มแล้วนั้น สายตาตำหนิที่ส่งมาให้อีก มองอย่างกะเขาทำน้องท้องและไม่รับผิดชอบอย่างนั้นอ่ะ
    โว้ย น้องท้องไม่ได้เว้ย แต่ถึงท้องได้เขากับผิดชอบ เขารักของเขานิ
    “โอ๋ๆ คุณไดโนเสาร์ขอโทษคุณหนูนะครับ กลับบ้านเน้อะๆ ไม่เอาก็ไม่เอา โอ๋ๆ” กอดปลอบพร้อมลากไปที่รถ ก่อนที่คนจะเริ่มมองและว่าเขาไปมากกว่านี้

    “พี่ดูจุน วันนี้กลับบ้านพี่หรอ แต่พรุ่งนี้น้องมีเรียนเช้าน้า แต่ก็ไม่เป็นเดี๋ยวคุณหนูตื่นเช้าก็ได้ อิอิ”
    เอ่อ เอาเข้าไป เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วยังร้องไห้อยู่เลย นี้มานั่งยิ้มปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ กลับบ้านจะไปฟัดให้จมเตียงเลยคอยดู
    “พรุ่งนี้พี่ต้องเข้างานเช้านะ กีกวังไปพร้อมพี่ไหม เดี๋ยวพี่ไปส่งที่มหา’ลัย”
    “ไม่เป็นไรๆ น้องไปเองได้ ขี้เกียจตื่นเช้า เดี๋ยวถึงแล้วจะบอกเหมือนเดิม”

    “มาสายให้กูเรียนคนเดียวอีกแล้วมึงอ่ะ”
    “โอ๋ๆ โยซอบบี้ กวังกวังผิดไปแล้วววว ไปๆเดี๋ยวป๋าเลี้ยงข้าวหนูไถ่โทษเอง คิคิ”
    “ไปรวยและอารมณ์ดีมาจากไหน???”
    “คืองี้ ปกติอ่ะเวลาไปนอนจะพี่ดูจุนใช่ป่ะ พี่ดูจุนก็จะวางเงินให้300ค่ามามหา’ลัยช่ะ แต่เมื่อวานพี่ดูจุนทำกูงอน เช้ามาพี่เขาเลยวางเงินให้กู 3000 กะอีก 300 ค่ามามหา’ลัย อิอิ”
    “ผัวเปย์ไปอีกจย้า เบื่อ”
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in