"วัย 23 แสนเจ้าเล่ห์
หนทางยังอีกยาวไกลสาวน้อย
ถ้าฉันแกล้งทำเป็นยังไม่โต
ก็แกล้งเชื่อฉันหน่อยแล้วกันนะ"
— iu, twenty-three
/
เราเคยเป็นเด็กคนหนึ่งที่ตื่นเต้นกับการมาถึงของวันครบรอบวันเกิดมาก เฝ้าคอยให้มันวนมาถึงในทุกปี มันคือวันพิเศษ มันคือวันของเรา
จนเมื่อเวลาผ่านไป เราเติบโตจนถึงวัยหนึ่ง เราได้รับรู้ว่าวันนี้มันก็ไม่ได้พิเศษอะไรขนาดนั้นหรอก เป็นแค่วันธรรมดาวันหนึ่ง แถมยังเป็นวันที่ทำให้เราตระหนักได้ว่าเราได้ทำผู้คนในชีวิตหล่นหายไปมากแค่ไหนอีกต่างหาก ดังนั้น ทุกการมาถึงของมันทำให้เรารู้สึกเศร้าอย่างหลบเลี่ยงไม่ได้ เราไม่ชอบมันเสียเลย ไม่ชอบอีกต่อไปแล้ว
ปีนี้ก็เช่นกัน มกราคม กุมภาพันธ์ มีนาคม แต่ละเดือนผ่านไปอย่างยากลำบาก แต่กลับลำบากใจอย่างที่สุดในเดือนเมษายน การรับรู้ว่าวันนี้มันใกล้จะเข้ามาถึงเรื่อย ๆ ทำให้เราไม่เป็นตัวเอง สับสน กังวล และกลัว ทุกความรู้สึกแย่ ๆ ถาโถมเข้ามาไม่หยุด พยายามจะทำเป็นลืมวันลืมคืนเท่าไรก็เหมือนจะยิ่งตอกย้ำให้จำมันแม่นยิ่งขึ้นไปอีก คิดแล้วก็น่าตลกดีเหมือนกัน เป็นเพียงแค่วันวันหนึ่ง ที่ผ่านมาและก็คงจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่กลับทำให้เราเสียสติได้ขนาดนี้
ตอนเด็ก ๆ เราไม่เคยวาดภาพตัวเองในวัยนี้เลย วัยที่จะต้องกลายมาเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว ทั้งที่ความจริงเราเป็นเพียงแค่เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่ยังไม่รู้อะไรมากนักเท่านั้น นี่เองก็คงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งล่ะมั้ง ที่ทำให้เรากลัวการมาถึงของมันมากขนาดนี้ — เรากลัวที่จะต้องยอมรับความจริง
ความจริงที่ว่า เราได้เดินทางมาถึงอีกบทหนึ่งในหน้าหนังสือของเราแล้ว ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป
การต้องเป็นผู้ใหญ่ที่มาพร้อมกับความรับผิดชอบที่มากขึ้น
การต้องเป็นคนเก่ง ทั้งที่เราช่างแสนไร้ค่า
ผู้คนรอบตัวที่เคยรายล้อมกลับหายไปอย่างไม่อาจหวนย้อนมา
ความโดดเดี่ยวที่ชัดเจนขึ้น
พลังงานในตัวเองที่เปลี่ยนไป
เป้าหมายที่หล่นหายกับความฝันอันเลือนลางและจับต้องไม่ได้
สังคมที่ไม่เอื้อให้เราฝัน
หรือแม้แต่ตัวตนทีเราเองก็ยังหาคำนิยามให้มันไม่ได้
การมาถึงของวันนี้เปรียบเสมือนการขีดไฮไลท์สีเหลืองขนาดใหญ่ซ้ำ ๆ ให้กับความกลัวเหล่านี้ของเราเหลือเกิน มันทั้งสับสน กังวล และเศร้าจนทำตัวไม่ถูก
สิ่งเดียวที่เราทำได้ตอนนี้ คือการยอมรับมัน โอบกอดตัวเองเอาไว้แม้จะกลัวและสับสนแค่ไหน มีสติกับตัวเอง และต้องอยู่กับมันให้ได้ เรายังทำไม่ได้หรอก แต่เรากำลังพยายามอยู่นะ พยายามที่จะประคับประคองตัวเองให้มันดีที่สุดนั่นแหละ
/
ถึง ตัวเรา,
สุขสันต์วันเกิดนะ เรารู้ว่าแกเกลียดการมาถึงของวันนี้
แต่ตอนนี้มันใกล้จะผ่านไปแล้วแหละ เหมือนทุก ๆ วัน
ไม่ได้อยากจะให้มันพิเศษอะไรหรอก
แค่อยากจะเขียนสิ่งที่มันขมุกขมัวอยู่ในใจออกมา
ขอให้แกมีร่างกายและจิตใจที่เข้มแข็งอยู่เสมอ
รักและใจดีกับตัวเองเยอะ ๆ
อย่ากลัวการเป็นตัวเองเลย เป็นแกน่ะดีที่สุดแล้ว :-)
ค่อย ๆ เติบโตและเบ่งบานอย่างช้า ๆ ก็ได้ ไม่ต้องรีบ
ไม่เป็นไรหรอกนะ ถ้าคนอื่นจะนำไปก่อน
เราไม่ต้องวิ่งหรอก เราจะค่อย ๆ เดินไปกับแกเอง
ถึงใครจะไม่รักแกก็ไม่เป็นไร
ถึงจะเหงาแค่ไหนก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน
คนเราเกิดคนเดียว ตายคนเดียวอยู่แล้ว
อยู่กับแกเรามีความสุขบ้าง ไม่มีบ้าง
แต่เราก็สนุกนะ
เราดีใจที่ได้เติบโตไปกับแก
เรารู้ว่าถึงแกจะไม่ค่อยอยากใช้ชีวิตต่อไปแล้ว
แต่ในทุกวินาทีที่ยังหายใจอยู่ตอนนี้ มาตั้งใจใช้ชีวิตกันนะ
มาเป็นคนที่ดีขึ้นกัน
จาก ฉันเอง ,
คนที่เรียนรู้ที่จะรักแกอย่างเต็มใจ
สุขสันต์วันเกิดอายุ 23 ปี ?
( credit เนื้อเพลงจาก
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in