เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
(v.) sentir --- to feeltresdeabril
another year older.
  • "วัย 23 แสนเจ้าเล่ห์ 
    หนทางยังอีกยาวไกลสาวน้อย 
    ถ้าฉันแกล้งทำเป็นยังไม่โต 
    ก็แกล้งเชื่อฉันหน่อยแล้วกันนะ" 
    — iu, twenty-three 


    /



    เราเคยเป็นเด็กคนหนึ่งที่ตื่นเต้นกับการมาถึงของวันครบรอบวันเกิดมาก เฝ้าคอยให้มันวนมาถึงในทุกปี มันคือวันพิเศษ มันคือวันของเรา 

    จนเมื่อเวลาผ่านไป เราเติบโตจนถึงวัยหนึ่ง เราได้รับรู้ว่าวันนี้มันก็ไม่ได้พิเศษอะไรขนาดนั้นหรอก เป็นแค่วันธรรมดาวันหนึ่ง แถมยังเป็นวันที่ทำให้เราตระหนักได้ว่าเราได้ทำผู้คนในชีวิตหล่นหายไปมากแค่ไหนอีกต่างหาก ดังนั้น ทุกการมาถึงของมันทำให้เรารู้สึกเศร้าอย่างหลบเลี่ยงไม่ได้ เราไม่ชอบมันเสียเลย ไม่ชอบอีกต่อไปแล้ว 


    ปีนี้ก็เช่นกัน มกราคม กุมภาพันธ์ มีนาคม แต่ละเดือนผ่านไปอย่างยากลำบาก แต่กลับลำบากใจอย่างที่สุดในเดือนเมษายน การรับรู้ว่าวันนี้มันใกล้จะเข้ามาถึงเรื่อย ๆ ทำให้เราไม่เป็นตัวเอง สับสน กังวล และกลัว ทุกความรู้สึกแย่ ๆ ถาโถมเข้ามาไม่หยุด พยายามจะทำเป็นลืมวันลืมคืนเท่าไรก็เหมือนจะยิ่งตอกย้ำให้จำมันแม่นยิ่งขึ้นไปอีก คิดแล้วก็น่าตลกดีเหมือนกัน เป็นเพียงแค่วันวันหนึ่ง ที่ผ่านมาและก็คงจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่กลับทำให้เราเสียสติได้ขนาดนี้ 

    ตอนเด็ก ๆ เราไม่เคยวาดภาพตัวเองในวัยนี้เลย วัยที่จะต้องกลายมาเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว ทั้งที่ความจริงเราเป็นเพียงแค่เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่ยังไม่รู้อะไรมากนักเท่านั้น นี่เองก็คงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งล่ะมั้ง ที่ทำให้เรากลัวการมาถึงของมันมากขนาดนี้ — เรากลัวที่จะต้องยอมรับความจริง 

    ความจริงที่ว่า เราได้เดินทางมาถึงอีกบทหนึ่งในหน้าหนังสือของเราแล้ว ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป

    การต้องเป็นผู้ใหญ่ที่มาพร้อมกับความรับผิดชอบที่มากขึ้น
    การต้องเป็นคนเก่ง ทั้งที่เราช่างแสนไร้ค่า  
    ผู้คนรอบตัวที่เคยรายล้อมกลับหายไปอย่างไม่อาจหวนย้อนมา 
    ความโดดเดี่ยวที่ชัดเจนขึ้น  
    พลังงานในตัวเองที่เปลี่ยนไป 
    เป้าหมายที่หล่นหายกับความฝันอันเลือนลางและจับต้องไม่ได้
    สังคมที่ไม่เอื้อให้เราฝัน 
    หรือแม้แต่ตัวตนทีเราเองก็ยังหาคำนิยามให้มันไม่ได้ 

    การมาถึงของวันนี้เปรียบเสมือนการขีดไฮไลท์สีเหลืองขนาดใหญ่ซ้ำ ๆ ให้กับความกลัวเหล่านี้ของเราเหลือเกิน มันทั้งสับสน กังวล และเศร้าจนทำตัวไม่ถูก

    สิ่งเดียวที่เราทำได้ตอนนี้ คือการยอมรับมัน โอบกอดตัวเองเอาไว้แม้จะกลัวและสับสนแค่ไหน มีสติกับตัวเอง และต้องอยู่กับมันให้ได้ เรายังทำไม่ได้หรอก แต่เรากำลังพยายามอยู่นะ พยายามที่จะประคับประคองตัวเองให้มันดีที่สุดนั่นแหละ


    /


    ถึง ตัวเรา, 

    สุขสันต์วันเกิดนะ เรารู้ว่าแกเกลียดการมาถึงของวันนี้ 
    แต่ตอนนี้มันใกล้จะผ่านไปแล้วแหละ เหมือนทุก ๆ วัน 
    ไม่ได้อยากจะให้มันพิเศษอะไรหรอก 
    แค่อยากจะเขียนสิ่งที่มันขมุกขมัวอยู่ในใจออกมา

    ขอให้แกมีร่างกายและจิตใจที่เข้มแข็งอยู่เสมอ
    รักและใจดีกับตัวเองเยอะ ๆ 
    อย่ากลัวการเป็นตัวเองเลย เป็นแกน่ะดีที่สุดแล้ว :-)

    ค่อย ๆ เติบโตและเบ่งบานอย่างช้า ๆ ก็ได้ ไม่ต้องรีบ
    ไม่เป็นไรหรอกนะ ถ้าคนอื่นจะนำไปก่อน
    เราไม่ต้องวิ่งหรอก เราจะค่อย ๆ เดินไปกับแกเอง

    ถึงใครจะไม่รักแกก็ไม่เป็นไร 
    ถึงจะเหงาแค่ไหนก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน 
    คนเราเกิดคนเดียว ตายคนเดียวอยู่แล้ว
    อยู่กับแกเรามีความสุขบ้าง ไม่มีบ้าง 
    แต่เราก็สนุกนะ 

    เราดีใจที่ได้เติบโตไปกับแก
    เรารู้ว่าถึงแกจะไม่ค่อยอยากใช้ชีวิตต่อไปแล้ว 
    แต่ในทุกวินาทีที่ยังหายใจอยู่ตอนนี้ มาตั้งใจใช้ชีวิตกันนะ
    มาเป็นคนที่ดีขึ้นกัน 

    จาก ฉันเอง ,
    คนที่เรียนรู้ที่จะรักแกอย่างเต็มใจ 


    สุขสันต์วันเกิดอายุ 23 ปี ?



    ( credit เนื้อเพลงจาก
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in