Untitled 01Renjun x Jeno
518 words
by @chrrype
1.
“เร่งสียงหน่อยสิ”
ผมบอกอีดงฮยอกไปแบบนั้นทั้ง ๆ ที่เสียงในห้องร้องคาราโอเกะนี่ดังจนแทบไม่ได้ยินเสียงอื่นนอกจากเสียงแหกปากของนาแจมินและเสียงดนตรีของเพลงที่มันกำลังร้อง ดงฮยอกทำตามที่ผมบอกเสียงดนตรีดังขึ้นจนแทบกลบเสียงร้องของแจมินจากไมค์
อีเจโน่หวังเพียงว่าจะได้ซ่อนตัวไปกับเสียงดนตรีก็เท่านั้น
2.
ข้างในของผมกำลังแตกสลาย
“เฮ้อ” ดงฮยอกถอนหายใจ เกลี่ยเบาๆที่หน้าแก้มใส เป็นตอนนั้นเองที่ผมเพิ่งรู้ว่าหางตาของผมมีน้ำไหลออกมา
“อย่ามองกูแบบนั้น” บอกมันไป ก่อนจะปัดมือมันที่ยังค้างอยู่บนแก้มออก
“กูจะเห็นมึงเป็นอากาศสักครึ่งชั่วโมงแล้วกัน รีบๆร้องออกมาให้หมด”
“นั่นแหละที่จะขอ”
3.
“พอแล้ว” มือเรียวยกแก้วแอลกอฮอล์สีใสจรดริมฝีปากอีกครั้งแต่ถูกรั้งโดยเพื่อนคนเดิม
ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงไม่ได้ดื่มหรอกโซจูรสชาติยากที่จะกลืนแบบนี้
“มึงห้ามกูไม่ได้หรอก”
มันไม่ใช่เขา
ไม่เหมือนเขา
เหมือนที่เคยเป็น
เออ เขาไม่อยู่ห้ามแล้วก็ดีผมจะดื่มให้หมดร้านแม่งไปเลย
4.
“โอเคเจโน่ คืนนี้กูจะพามึงร้องเพลงทั้งคืนเอง” แจมินยัดไมค์ใส่มือผมก่อนกดเล่นเพลงที่เลือกไว้ให้ผมร้อง
มึน ๆ หัวดี หรือผมจะเมาแล้ว
ไม่หรอก ถ้าเมาจริงผมต้องลืมเรื่องของเขาได้บ้างสิ
แต่ทำไมผมยังจำได้ทุกอย่าง
5.
“มึงว่ามันไหวมั้ย”
“มันจะดีขึ้น มึงเชื่อกู” ถึงห้องคาราโอเกะนี้จะเสียงดังแค่ไหน แต่การที่ผมนั่งอยู่ติดกับดงฮยอกทำให้ได้ยินเสียงบทสนทนานั้นอย่างชัดเจน
ผมจะดีขึ้นผมควรดูแลตัวเองให้ได้
เหมือนที่เขาเคยบอก
6.
“สัญญาว่าเจนจะไป”
“ขอบคุณนะ” เขาพูดแค่นั้นและหันหลังเดินจากไป
หลังจากนี้ถ้าได้ยินเรื่องของเขาผมหวังว่าผมจะทำใจได้
ไม่ว่าจะเจ็บปวดแค่ไหนผมจะอดทน
7.
อีเจโน่คิดว่าตัวเองเข้มแข็งพอที่จะไปร่วมงานตั้งแต่เริ่มแต่เอาเข้าจริงๆ ร่างขาวภายใต้สูทสีดำราคาแพงพาตัวเองเข้างานตอนพิธีจบลงแล้ว
หวงเหรินจวิ้น เดินกุมมือเจ้าสาวของเขาออกมาจากโบสถ์
“เจนขอให้เฮียมีความสุข เพื่อเฮีย เพื่อเธอ แล้วก็เพื่อเจน”
เจโน่ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเพราะเขากลัวเหลือเกินว่าคนตรงหน้าจะเห็นน้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้
“ใช้ชีวิตให้ดีนะ” มือข้างที่เพิ่งสวมแหวนยกขึ้นลูบหัวของเจโน่เบาๆ
สัมผัสของหวงเหรินจวิ้นยังอบอุ่นเหมือนเดิม
แต่อีเจโน่ไม่ใช่เจ้าของความอบอุ่นนั้นอีกต่อไปแล้ว
8.
เฮียเหริน
สุดที่รักของเจน
,ลาก่อน
Talk: แหะๆ ._.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in