ชื่อหนังสือ : 奸臣之妹 - นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน!

ผู้แต่ง : 长沟落月 - ฉางโกวลั่วเยวี่ย
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส (มากกว่ารัก)
จำนวนหน้า : 1,915 หน้า (377+369+367+397+405)

More :
→ Goodreads : #1 | #2 | #3 | #4 | #5

'หลี่เหวยหยวน' ตัวประกอบชายอันดับสองที่จะได้เป็นเสนาบดีกังฉินที่ยิ่งใหญ่ มีชีวิตในวัยเด็กที่แสนจะอาภัพ บิดาอ่อนแอแต่งงานใหม่ หลี่เหวยหยวนขึ้นชื่อว่าเป็นลูกที่เกิดจากสาวใช้ต้นห้อง มารดาเสียสติคลุ้มคลั่ง ชอบใช้ความรุนแรงกับเขา ท่านย่าไม่รัก และทำให้ทุกคนในจวนพานเกลียดเขาไปด้วย หลี่เหวยหยวนเติบโตมาด้วยสภาพจิตใจที่วิปริตบิดเบี้ยว ไม่ว่าใครที่เคยสร้างความขุ่นเคืองแก่เขา... ทางเดียวที่เขาเหลือให้คือความตาย

รวมถึง 'หลี่หลิงหว่าน' ตัวประกอบหญิง ญาติผู้น้องของเขาที่บังอาจไปรังแกหญิงที่เขารู้สึกดีด้วย
เขาตัดลิ้นนางและป้อนหญ้าไส้ขาดให้กิน แม้แต่วาระสุดท้ายของชีวิตก็ยังทรมานอย่างถึงที่สุด

และใช่แล้ว... 

วันหนึ่งหลินหว่านก็ตื่นมาเป็น 'หลี่หลิงหว่าน' ตัวละครที่ตนเองเขียนในวัยแปดขวบ!
ไม่นะ! นี่นางต้องมีจุดจบแสนอเนจอนาถอย่างที่เขียนไว้เองหรือ นับว่าขุดหลุมฝังตนเองโดยแท้!


✿ บันทึกหลังอ่าน

สารภาพว่า ที่หยิบมาอ่านเพราะเพื่อนไลน์มาถามส่วนตัวว่าอ่านเรื่องนี้แล้วหรือยัง รีวิวหน่อย 

ซึ่งหญิงก็ตอบไปแบบสวยๆว่า "ยังจ้า~~ ขอเวลานอนก่อนจ้า งานเยอะจนตาจะพังแล้วแม่"

แต่ก็ช่วยเพื่อนหารีวิว หาไปหามา ก็รู้สึกอยากอ่านเองซะงั้น 

ความน่าสนใจของเรื่องนี้ คือ พล็อตเรื่อง ที่อยู่หลังปก

พล็อตเรื่องนี้ต่างจากนิยายข้ามมิติที่เคยอ่านๆมา แล้วก็น่าจะต่างจากนิยายเรื่องอื่นๆด้วย 

ต่างตรงไหน?

ต่างตรงที่นางเอกนิยายข้ามมิติเรื่องอื่นๆที่เคยอ่านมา ถ้าไม่ย้อนอดีตไปอยู่ในร่างของคนอื่น ก็ย้อนไปอยู่ในร่างของตัวเอง แต่ในเรื่องนี้ไม่ได้ข้ามมิติไปในยุคอดีต แต่ข้ามมิติหลุดเข้าไปในนิยายที่ตัวเองแต่งขึ้น ที่พีคคือไม่ได้หลุดเข้าเป็นนางเอกของนิยายนะ แต่ดันหลุดเข้าไปในบทของตัวประกอบหญิงที่มีจุดจบที่แสนจะทรมานที่สุดในเรื่อง!

น่าสนใจมาก

ทำเอาคนที่เบื่อนิยายข้ามมิติอย่างหญิงรู้สึกสนใจจนต้องหยิบมาอ่าน

พอได้อ่านก็รู้สึกลุ้นไปกับนางเอกว่าจะเปลี่ยนชีวิตตัวเองได้ไหมเพราะตัวเองเป็นคนแต่งนิยายเรื่องนี้ แล้วก็รู้ว่าตอนจบและจุดจบของเรื่องจะเป็นยังไง รวมไปถึงจุดจบของตัวเองด้วยที่ต้องตายแบบทรมานด้วยน้ำมือของตัวประกอบชายที่เป็นพี่ชายที่แสนโหดเหี้ยมคนนั้น

นางเลยคิดแค่ว่า..

ไหนๆ ก็ย้อนมาเป็นตัวประกอบของเรื่องที่แสนจะร้ายมากแล้ว ก็ขอเปลี่ยนชีวิตตัวเองหน่อยแล้วกัน ไม่อยากตายแบบในนิยาย ไม่อยากพบความทรมานแบบนั้น ขอทำตัวดีๆ แล้วอยู่จนแก่ตายดีกว่า

แล้วการที่จะได้อยู่จนแก่ตาย ก็คือ การที่ต้องทำให้คนที่ต้องมาฆ่าตัวเองเปลี่ยนใจให้ได้ก่อน 

นางจะทำทุกทางให้พี่ชายเปลี่ยนความคิดให้ได้!

แล้วปฏิบัติการอ้อย(?)พี่ชายก็เริ่มขึ้น 

นางเอกใช้ความได้เปรียบของการเป็นคนแต่งนิยายเรื่องนี้มาเป็นกลยุทธ์(?)พิชิตใจพี่ชายแสนโหด 

แต่ใช่ว่านางเอกจะรู้เนื้อเรื่อง รู้เรื่องราวไปทั้งหมดนะ เพราะนิยายที่นางเอกเขียนนั้นเนื้อหาเริ่มที่ตัวละครตัวนี้อายุ 13 แต่ตอนที่นางเอกหลุดเข้ามา นางอายุแค่ 8 ขวบ 

ยังมีบางจุด บางตอน หรือตัวละครบางคนที่เป็นตัวประกอบที่ตอนแต่งไม่ได้ลงรายละเอียดไว้ เพียงแค่กล่างถึงสั้นๆ เพื่อเชื่อมเนื้อหา เชื่อมความสัมพันธ์ แต่พอตัวเองมาอยู่ในเนื้อเรื่องเอง ก็พาเอากลุ้มใจเพราะเดาทาง เดาสถานการณ์ไม่ได้ ทำได้แค่แก้สถานการณ์เฉพาะหน้าไปพลางๆ แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรอย่างอื่นนอกจากการที่ทำให้พี่ชายไม่ต้องฆ่านางในอนาคตก็พอ!

นางเอกทำให้พี่ชายสนใจและหวงแหนนางเอกได้แล้วจริงๆ ถึงกับออกปากเลยว่าจะปกป้องนางเอก แต่ในใจลึกๆ เขาก็เริ่มรู้สึกสงสัยในตัวนางเอก เพราะแต่ก่อนนางเอกมักจะเรียกเขาว่า 'ขยะ' แต่ตอนนี้ดึงดันที่จะเรียกเขาว่า 'พี่ชาย' เลยสงสัยว่านางเอกจะต้องมีแผนในใจแน่ๆ (ก็แผนที่ไม่ต้องถูกนายฆ่าไง จะอะไรล่ะ!! //เสียงหญิงเอง)

แต่ไม่เป็นไร ถึงนางเอกจะมาเล่นลูกไม้อะไรกับเขา เขาก็ไม่สนใจ ขอแค่มีนางเอกในชีวิตเขาก็พอ

โถ่วววววว

พ่อคนโหดกับทุกคนแต่รักน้องคนเดียว~~ 

คือพี่ชายโหดจริงๆ ด้วยพื้นเพที่แสนจะรันทดทำให้จิตใจส่วนหนึ่งบิดเบี้ยว แล้วคนที่ทำให้พี่ชายเป็นแบบนี้ก็คือตัวนางเอกที่เป็นคนแต่งนิยายเรื่องนี้เอง พอหลุดเข้ามาในนิยาย นางเอกก็พยายามแก้ความบิดเบี้ยวในใจ พยายามเปลี่ยนให้ตัวเองเป็นแสงสว่างในใจพี่ชาย พี่ชายจะได้ไม่ต้องมาฆ่ากัน แล้วก็รู้สึกผิดที่ต้องทำให้ตัวละครตัวนี้ต้องมาเจออะไรแย่ๆแบบนั้นด้วย

เล่ม 1 ก็ตามนั้นนี้~

เป็นเล่มน้องสาวอ้อยพี่ชาย 

พี่ชายสงสัย ท่านย่าก็สงสัย รวมไปถึงคนรับใช้ใกล้ตัวนางเอกก็สงสัยว่านางเอกเปลี่ยนไปเหมือนไม่ใช่คนเดิม เหมือนเป็นอีกคนที่มาอยู่ในร่างนางเอก

ก็จะอ่านต่อไปว่า แต่ละคนที่สงสัยจะทำยังไงต่อ

พี่ชายจะโหดกับคนอื่นมากขึ้นแค่ไหน 

พี่ชายจะตามใจ หวง ห่วง ดูแล ใส่ใจนางเอกมากขึ้นแค่ไหน

แล้วนางเอกจะจัดการกับสิ่งที่ตัวเองก่อไว้แบบไม่รู้ตัวยังไง 

ไปค่ะ 

ไปต่อกันที่เล่ม 2

แต่เดี๋ยวก่อนนนนน

อันนี้ขอพูดก่อน

มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ติดใจอยู่ คือ นางเอกไม่หาทางย้อนเวลากลับ ติดใจประเด็นนี้ในทุกเรื่องที่อ่าน มีนิยายข้ามมิติแค่ไม่กี่เรื่องเท่านั้นที่เขียนว่าตัวละครหาทางกลับ อยากกลับไรงี้ แล้วเรื่องนี้ก็เหมือนหลายๆเรื่องที่ไม่กล่าวถึงว่าอยากจะกลับ หาทางกลับ เหมือนข้ามมาแล้วก็ข้ามเลย จบ ไม่กล่าวถึง ทำให้หลังๆ ถ้าเจอนิยายที่บอกว่าข้ามมิติ/ย้อนเวลา/ย้อนอดีตต้องขออ่านพล็อตก่อน 

ก็ตามนั้นค่ะ 

ถ้ามองข้ามจุดนี้ไปได้ (รวมถึงมองข้ามความสมเหตุสมผลบางอย่างไป) ก็อ่านเพลินๆ อ่านเอาฟินความพี่ชายปากแข็ง ใจโหด กับน้องสาวขี้ตื้อ

ขอตัวไปอ่านเล่ม 2 ก่อนนะคะ

บั๊ยยยยย

→ พิมพ์เสร็จแล้ว ขอไปอ่านพี่ชายเล่ม 2 ก่อนนะ แล้วจะมาแปะต่อ 

→ ภาวนาขอให้อ่านจบ 5 เล่มด้วยค่ะ นี่อ่านนิยายไม่จบสักเรื่องเลยเนี่ย มักหยุดกลางทางตลอด //ร้องไห้

More :
→ Goodreads

#2

ใน 'น้องสาวขุนนางทรราช' หลินหว่านเขียนเอาไว้ว่า...
'หลี่หลิงเยี่ยน' เป็นพี่สาวต่างมารดาของ 'หลี่หลิงหว่าน' ความสามารถของนางไม่ว่าเรื่องใดล้วนมีอย่างเพียบพร้อม ทั้งยังรูปโฉมงดงาม กิริยาอ่อนช้อย ใครเห็นเป็นต้องสะดุดตา กระทั่ง 'หลี่เหวยหยวน' ยังมองนางเป็นเช่นแสงสว่างในใจ บุรุษทุกคนในเรื่องล้วนหลงรัก ยอมทุ่มเทถวายชีวิตให้นาง
แต่กว่าจะผ่านไปจนถึงตอนท้ายที่เป็นถึงฮองเฮาได้นั้น ขั้นแรกนางต้องเปลี่ยนสถานะจาก 'ลูกอนุ' เป็น 'ลูกภรรยาเอก' ให้ได้เสียก่อน ซึ่งการจะแทนที่นี้ได้ มารดาของหลี่หลิงหว่านต้องมีอันเป็นไป...
ทว่าหลี่หลิงหว่านที่รู้เรื่องดีจะยอมปล่อยให้เรื่องราวดำเนินไปเช่นนั้นน่ะหรือต่อให้นางจะฉลาดสู้หลี่หลิงเยี่ยนไม่ได้ เพียบพร้อมได้ไม่เท่า ทั้งบิดาไม่รัก มารดาก็อ่อนแอ แต่นางที่เป็น 'เทพผู้สร้าง' ก็ไม่ยอมพ่ายให้ตัวละครของตนเองหรอกนะ เพราะแม้แต่หลี่เหวยหยวนที่ปราบได้ยากเย็น ยามนี้เขาก็อยู่เคียงข้างเป็น 'พี่ชาย' ของนางแล้ว!

#4
ใน 'น้องสาวขุนนางทรราช’ หลินหว่านเขียนเอาไว้ว่า...
‘เหลียงเฟิงอวี่’ จะมอบหัวใจให้หลี่หลิงเยี่ยน และถอนหมั้นกับหลี่หลิงหว่าน 

'ฉุนอวี๋ฉี' แม้ไม่อาจเคียงคู่กับหลี่หลิงเยี่ยนได้ แต่ก็ขออยู่ด้านหลัง คอยขจัดทุกอุปสรรคในชีวิตให้นาง 'หลี่เหวยหยวน' แม้ไม่รู้จักความรัก แต่ก็พร้อมให้หลี่หลิงเยี่ยนเป็นแสงสว่างเดียวในใจ ผู้ใดอาจหาญทำให้นางขุ่นเคืองใจเป็นต้องสิ้นชีพ!

ทั้งที่พวกเขามิต่างจาก 'ตำหนักใน' ของหลี่หลิงเยี่ยน แต่เหตุไฉนพอตนเองเข้ามาเป็นหลี่หลิงหว่านแล้ว
เหล่าบุรุษพวกนั้นกลับเมินเฉยสาวงามแสนฉลาดอย่างหลี่หลิงเยี่ยน แล้วส่งคนมาสู่ขอนางถึงจวนสกุลหลี่แทนเล่า 

บุรุษอื่นก็แล้วไปเถอะ แต่พี่ชายที่ควรจะมองนางเป็นแค่น้องสาว เหตุใดจึงแสดงความเป็นเจ้าของกับนางมากเกินพี่น้องถึงเพียงนี้ แม้ตัวอยู่ไกลก็ยังส่งจดหมายคะนึงหามาให้ นี่เขาคิดเกินเลยกับนางจริงๆ ใช่หรือไม่!

#5

ใน 'น้องสาวขุนนางทรราช' หลินหว่านเขียนเอาไว้ว่า...
โจวซื่อจะถูกหลี่หลิงหว่านพลั้งมือผลักตกน้ำตาย หลี่เหวยหยวนจะเสียสติ พ่ายให้กับฉุนอวี๋ฉี และหลี่หลิงหว่านต้องตายตกอย่างทรมาน
ในนิยายแม้ระหว่างทางหลายๆ เรื่องราวจะผันเปลี่ยน แต่จุดจบของตัวละครหลายๆ ตัวที่เขียนไว้ก็ยังลงเอยในแบบเดิม
หลี่หลิงหว่านเริ่มคิดว่าแม้แต่ตนเองไม่แน่ก็คงต้องตายเช่นกัน ทว่ามีอยู่คนหนึ่งที่นางปรารถนาให้จุดจบของเขาเปลี่ยนไป... หลี่เหวยหยวน
แต่จะทำเช่นไรดี ตอนนี้ไม่ว่านางขยับกายไปทางใดก็ไม่ต่างจากนกที่อยู่ในกรงของหลี่เหวยหยวน
มารดาเถอะ นี่เขากลัวนางมีคนอื่นอยู่ในสายตามากเพียงนี้เชียวหรือ
เกรงว่าหากนางตายไปจริง เขาคงนอนร่วมโลงและฝังไปพร้อมกับนางเป็นแน่!

✿ บันทึกหลังอ่าน

จบแล้วคร่าาาา 

จบด้วยความดีใจ ยอมรับเลยว่าอ่านเรื่องนี้แล้วเหนื่อยมาก 

เหนื่อยกับอะไร? 

อ่านต่อไปค่ะ หญิงจะมาบอกให้ฟัง~~

ขอเล่าสองเล่มนี้และสรุปรวมๆไปเลยแล้วกัน

หลังจากเล่มสามที่ตัวละครต่างๆจากในนิยายก็ออกมากันครบแล้ว ที่เหลือก็แค่จุดจบของตัวละคร ซึ่งจุดจบนั้นแหละที่นางเอกกลัว แต่ที่กลัวยิ่งกว่าคือคุณพี่ชาย ที่นับวันยิ่งแสดงความเป็นเจ้าของเกินความเป็นพี่ชาย แล้วยังมีพระรองจากในนิยายที่จากเดิมควรจะปิ๊งกับคุณพี่สาวที่เป็นนางเอก แต่กลับมาดื้อมาตื้อมาขอหมั้นกับนาง

เรื่องก็วนๆ เวียนๆ กันไปมาอยู่ระหว่างความขี้หึง ขี้หวง ความระแวง ความไม่เข้าใจ การแย่งชิงตัวนางเอก(ของเรื่องนี้)และจุดจบของตัวละครในแต่ละตัว

จริงๆ แล้วหญิงหมดสนุกไปตั้งแต่อ่านเล่ม 3 จบแล้ว แต่ด้วยความอยากรู้ว่านักเขียนจะหาทางลงให้กับปมพี่ชายน้องสาวได้ยังไง รวมถึงจะทำยังไงให้จบแบบที่สายสุขนิยมชอบเลยพยายามอ่านจนจบ

ซึ่งปมนี้ เอาจริงๆ ก็ไม่ถือว่าเป็นปมอะไรนะ ไม่ต้องหาทางลงเริ่ดหรูอลังการณ์ก็ได้ แต่พอจบแบบนี้ก็...  ทำไมต้องแบบนี้นะ?? (หัวเราะ) สงสัยกันต่อไป

ไม่รู้ซิ 

อ่านไปก็สงสัยในหลายๆ จุด ฉากที่ควรดราม่า หญิงก็ดราม่าไม่ได้ ไม่อิน เอาแต่สงสัยว่า ตัวละครนั้นไปไหน ตัวละครนี้ไปไหน หายไปไหนกันหมด แบบนี้ก็ได้เหรอ เอ๊ะ จากที่เขียนๆมา ไม่น่าใช่แบบนี้หรือเปล่านะ

ตัวละครบางตัวที่ปูพื้นมาแบบธรรมดามาก แต่พอเรื่องดำเนินผ่านไป อยู่ดีๆก็พิเศษแบบผิดหูผิดตา เหมือนเป็นอีกคนที่ไม่ได้มีพื้นเพแบบธรรมดาเลยแล้วไม่มีอะไรในเนื้อเรื่องที่อธิบายในจุดนี้ 

ตัวละครบางตัวก็หายยยยไปอย่างไร้ร่องลอย อ่านไปสักพักค่อยกลับมาใหม่พร้อมบทสรุป

เนื้อเรื่องบางจุดที่เหมือนจะหาทางลงไม่ได้ก็ทำได้ด้วยความฝันและการย้อนเวลาไปมา (แบบนี้ก็ได้แหละ แฟนตาซีมากแม่)

และพีคสุดคือการกลับมาของนางเอกที่ไร้ที่มาที่ไป งอกมาจากไหน หรือหล่นมาจากฟ้า เป็นสสารไร้ที่มางี้เหรอ แล้วทำไมต้องหน้าตาเหมือนคนนี้ มีอะไรมาบอกตรงนี้ไหม? (อ่านไปจนจบก็ไม่มีจ้า) 

เหนือไปกว่านั้นคือตอนพิเศษสุดท้ายค่ะ 

อ่านจบก็ได้แต่ถามตัวเองว่า "แบบนี้ก็ได้เหรอ" ก็คงได้แหละ เพื่อความ Happy Ending~~~ 

เอาเป็นว่า นิยายเรื่องนี้เน้นแค่ความพี่ชายและตัวน้องสาวเท่านั้น ไม่มีสิ่งอื่นใดมาจัดขวางอรรถรส ถ้ามองข้ามเรื่องบางเรื่อง และความสมเหตุสมผลไปได้ ก็จะเจอความฟินตลอดทั้ง 5 เล่ม (เน้นหนักไปที่เล่มจบ แต่เริ่มเลิฟๆที่เล่มสี่) 

ถือว่าเป็นนิยายแฟนตาซี ที่แฟนตาซีมากๆๆๆๆๆ เรื่องหนึ่งเลยละ 

P.S.
→ จบสักที จะไปหาเรื่องอื่นอ่านต่อแล้ว!

→ ปกสวยมากแม่ ยอมใจปกจริงๆ

→ เรื่องอื่นของนักเขียนคนนี้ก็แบบนี้หรือเปล่านะ ไม่กล้าอ่านเรื่องอื่นของเขาเลย ///ร้องไห้

More :
→ Goodreads : #4 | #5