ชื่อหนังสือ : บุปผาล่มเมือง
ผู้แต่ง : 莫顏 - โม่เหยียน
ผู้แปล : hongsamut (จุฑารัตน์ ญาณอัมพร, นพรัตน์ อัศวเมตต์, พรกลม เอียดทอง)
สำนักพิมพ์ : ห้องสมุด
พิมพ์ครั้งที่ : 1 (กันยายน 2557)
จำนวนหน้า : 439 หน้า (215+224)
รายละเอียด :
ที่นางพูด “วันนี้ตัวข้าช่างมีเสน่ห์ดีแท้ ก่อนหน้านี้พ่อหน้าขาวก็อยากรังแกร่างกายข้า มาตอนนี้พ่อหน้าดำก็อยากจะเอารัดเอาเปรียบข้าอีก เฮ้อ… ทำเช่นไรได้เล่าร่างกายข้ามัน ร้องหาพ่อหน้าขาวไปเสียแล้ว จัดสรรหัวใจตัวเองนี่ลำบากจริงๆ”
ที่เขาตอบ “เจ้าคิดจะทำร้ายอ๋องสิบห้า ทั้งยังเหยียดหยามข้าต่อหน้าผู้คนและแปลงโฉมบุกเข้าวังต้องห้าม โทษหลายข้อที่ว่ามา ก็สามารถทำให้ต้องโทษยาวถึงลูกหลานได้แล้ว!!!”
คนหนึ่งช่างแหย่—อีกคนก็แหย่ขึ้น
นี่เป็นเรื่องราวอันสุดแสนจะโลดโผนของสาวแสบใจกล้าเจ้าของวิชากวนอิมพันหน้าอันเลื่องลือ ผู้แฝงตนเองเข้ามาในพระราชวังต้องห้ามเพื่อช่วยเหลือพี่สาวที่โดนกักขังอย่างไม่เป็น
ว่าใครได้ไม่เต็มปากหรอก…
นางเองก็ล้อเล่นกับหัวใจของคนอื่นอย่างไม่เป็นธรรมเหมือนกัน!!!

✿ บันทึกหลังอ่าน

เรื่องนี้เป็นเรื่องของสาวน้อยที่มีวิชาพรางตัวชั้นเลิศ แอบแฝงตัวเข้าไปในวังเพื่อช่วยเหลือพี่สาวที่ถูกใส่ร้ายจนต้องไปอยู่ในตำหนักเย็น
ระหว่างที่ทำตามแผนการที่จะพาพี่สาวไปแบบสวยๆ ไม่มีราคี เธอก็เจอกับอุปสรรคขัดขว้างผัวพันมากมายก่ายกงอให้ต้องเปลี่ยนแผนและหาทางหนีอยู่เรื่อยๆ หนึ่งในนั้นคือพระเอก ผู้ที่ถูกใจในความพยศ จากตอนแรกที่ตั้งใจจะตามจับมาลงโทษ แต่ไล่ตามกันไปมากลับกลายเป็นรัก แล้วจะจับมาเป็นสาวน้อยของตนให้ได้!

เรื่องราวก็ประมาณนี้เนอะ เรียบๆ ง่ายๆ ง้องอนกันไปมาตามสไตล์โม่เหยียนค่ะ
แต่อ่านแล้วฝนก็เริ่มเอ๊ะใจว่า ดม่เหยี่ยนมักจะมาแนวง้องอน และมักจะมีตัวละครหลุดๆหายๆไปบ้าง ไม่ก็กล่าวให้เป็นปมแต่ก็ไม่ขยายต่อ อย่างเรื่องอาจารย์ของนางเอก ที่นางเอกมักจะคิดถึงตลอดว่าสอนว่าอย่างนั้นอย่างนี้ ระวังเรื่องความรักให้ดีไรงี้ อาจารย์เก่งมาก เป็นที่กล่าวขานกันมากมาย ฝนก็มโนรอเลยว่าสุดท้ายอาจจะมีอาจารย์โผล่ออกมาเป็นอีกอุปสรรคขัดขว้างพระเอกไม่ให้แต่งเมีย สุดท้ายก็ไม่มี เสียดายจัง เสียดายจริงๆนะ เกริ่นมาตั้งเยอะนึกว่าจะมาให้ยลโฉมซักสองสามบรรทัด (น้ำตาไหล)

ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนฝนไหม อ่านหน้าสุดท้ายแล้วรู้สึกว่า ยังไม่จบ
ไม่ใช่ว่าอารมณ์ไม่จบนะ แต่แบบเหมือนถูกตัดฉับ! (อะไรอ่าาา นี่จบแล้วเหรอออออออ) รู้สึกแบบนี้เลย

ส่วนตัวแล้ว ฝนเฉยๆ ไม่ปัง อ่านได้สบายๆ ไม่คิดเยอะดีค่ะ

P.S.
→ อ่านเป็นครั้งที่สองค่ะ ครั้งแรกตอนที่ออกใหม่ๆ ยืมพี่สาวมาอ่าน ครั้งนี้จิ้มเองในพี่เมพ (mebmarket)

More.
→ Goodreads : #1 | #2

Posted on Wordpress.com: July 16, 2015