ใกล้เล่มจบกันแล้วววว พีคที่สุดในใจคือตอนที่ประมุขเยี่ยนพาเสิ่นเฉียวมาซ่อนที่วัดร้าง ร้องไห้ฮือTT ซีนนั้นบีบหัวใจมากๆ มาถึงเล่มสามแล้วอยากบอกว่าอีกตัวละครหนึ่งที่เราชอบพอๆกับพระนายเลยคือ ไป๋หรง!! เราชอบตั้งแต่เล่มแรกแล้วแต่ไม่ได้พูดถึงเขาเลย เราว่านางเก่งนะ นางช่วยเสิ่นเฉียวไว้หลายครั้งเลย เสิ่นเฉียวช่วยลุงเยี่ยนบ่อยมากจนบางทีเราก็โมโหที่เสิ่นเฉียวเข้าไปช่วย แบบเขาร้ายกับเธออ่ะเสิ่นเฉียว!!! และเล่มนี้ลุงก็รู้ใจตัวเองแล้วว (กรี๊ดดดด) เล่มนี้หนักทั้งเรื่องการเมืองและศาสนาเลย หลังจากเล่มที่แล้วที่เสิ่นเฉียวได้สืออู่เป็นศิษย์แล้ว ในเล่มนี้ก็ได้ศิษย์อีกคนนามว่า อวี่เหวินซ่ง มาต่อกันที่เหตุการณ์สำคัญคืองานชุมนุมประลองกระบี่ ในงานนี้เสิ่นเฉียวได้เจอกับตัวละครสำคัญอีกหลายคนเลย เล่มนี้ยังสนุกเหมือนเดิมได้เห็นพัฒนาการวรยุทธ์ของเสิ่นเฉียวที่ก้าวหน้ามากๆ ประมุขเยี่ยนเองหลังจากโดนลอบทำร้ายตอนนี้ฟื้นฟูได้มากแล้ว เราชอบคาร์แรคเตอร์ของตัวละครในเรื่องแต่ละตัวที่มีคาร์แรคเตอร์ชัดดี เล่มหน้าเล่มสุดท้ายแล้วค่ะ!!