เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Cloud flow , tears runxundae
day six : friday evening
  • ผมพบว่าเราสองคนมีจุดร่วมที่คล้ายกันหลายอย่างมากกว่าที่คิด ไม่ใช่ไร้ข้อแตกต่าง แต่คงเป็นเพราะหัวข้อล่าสุดที่เราเล่าให้กันนั่นทำให้ผมได้เห็นภาพรวมหลายด้านเกี่ยวกับชีวิตของเราทั้งคู่


    ผมและพี่พาย (เธอบอกผมตอนหลังว่าไม่ต้องเรียกพี่ก็ได้) เราเป็นลูกคนคนเดียวเหมือนกัน มันเริ่มจากคำถามถึงเหตุผลที่เธอซึ่งเป็นสาวเชียงใหม่ถึงย้ายไปทำงานทำการตั้งกรุงเทพ และผมที่ควรจะอยู่และหางานทำที่กรุงเทพถึงเลือกย้ายตัวเอง (แม้จะแค่ชั่วคราว) มาอาศัยที่เชียงใหม่


    "ผมชอบหนังเรื่องเพื่อนสนิทมากเลยคิดว่าอยากลองมาอยู่เชียงใหม่ซักครั้ง" ผมตอบก่อน พายยิ้มที่มุมปากก่อนมองผมด้วยสายตาเจ้าเล่ห์


    "คนที่เราเคยชอบทำงานที่กรุงเทพ" ผมเลิกคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ฟัง สารภาพว่าใจแป้วไปเล็กน้อยแต่เธอบอกว่าเคยซึ่งนั่นคงเป็นเรื่องในอดีต


    "ปอนด์ว่าคนเราถ้ารักกันจำเป็นต้องแต่งงานมีครอบครัว มีลูกมีหลานไว้สืบสกุลไหม" เธอเอ่ยถามผมยืดยาวก่อนจะยื่นตะเกียบไปคีบชิ้นปลาแซลม่อนที่เพิ่งมาเสิร์ฟ วันนี้เราออกมาทานข้าวเย็นในร้านอาหารญี่ปุ่นที่เธอแนะนำ


    "พี่พายไม่อยากแต่งงานเหรอ"


    "ม่าย" พายตอบทันทีอย่างไม่ต้องใช้เวลาคิด ตอบขณะที่ยังเคี้ยวอาหารอยู่ด้วยซ้ำ "นี่พ่อเรากำลังจะแต่งงานใหม่เลยเป็นธุระให้เรากลับมา"


    "แต่งงานใหม่ ?" ผมทวนคำให้แน่ใจว่าได้ยินไม่ผิด


    "อือ พ่อแม่เราถูกคลุมถุงชน ตอนนี้อากงอาม่าก็ไปหมดแล้วเขาเลยขอไปแต่งงานกับคนที่เขารัก"


    "อ้าวเฮ้ย" ผมอุทาน


    "พูดจริง เราโคตรโมโหเลย"


    "พ่อกับแม่ผมก็แยกย้ายไปแต่งงานใหม่กันแล้วทั้งคู่"


    คราวนี้เธอเป็นฝ่ายอุทาน "อ้าวเฮ้ย"


    "ผมอยู่กับพ่อ แม่เลี้ยงเขานิสัยดีแต่ทำยังไงก็ไม่สนิทใจซักที ส่วนแม่ตัวจริงล่าสุดได้ยินว่าเพิ่งคบกับแฟนใหม่ที่เป็นคนอังกฤษ"


    "พวกผู้ใหญ่นี่เขาคิดอะไรของเขากันวะ"


    เธอดูหัวเสียไปเล็กน้อย เมื่ออาหารมาเสิร์ฟจนครบเราจึงเลือกปิดบทสนทนาไว้ชั่วคราวก่อนจะรีบจัดการแซลม่อนซาชิมิ แซลม่อนอาบุริ และยำแซลม่อนอย่างรวดเร็วเหมือนรู้ว่าหัวข้อเมื่อครู่คงไม่เหมาะจะพูดคุยบนโต๊ะอาหารนัก หลังจากนั้นทันทีที่เราเดินมาถึงที่จอดรถผมจึงชวนพายเดินเล่นย่อยอาหารด้วยกันก่อน ครั้นเธอตอบตกลงเราสองคนจึงเดินผลัดกันเล่าแลกเปลี่ยนประสบการณ์และความรู้สึกร่วมกันอย่างที่ไม่เคยพูดคุยกับใครมาก่อน จากเรื่องครอบครัวไปจนถึงคนรัก มิตรสหาย และแน่นอนมันย่อมเกี่ยวกับความสัมพันธ์




    ในระหว่างเดินเรื่อยเปื่อยด้วยกัน
    แม้จะผ่านคืนขึ้นสิบห้าค่ำมาแล้วแต่ในค่ำวันนี้ผมยังคงเห็นว่ามีพระจันทร์เต็มดวง




Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in