เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Cloud flow , tears runxundae
day two : monday morning
  • สิบเอ็ดโมงครึ่ง


    ผมมาหยุดอยู่หน้าคาเฟ่ร้านเดิมในเวลาใกล้เคียงกับเมื่อวาน ต่างกันที่ตรงหน้าร้านซึ่งควรเป็นผนังสีขาวกับประตูเหล็กบานหนาและหน้าต่างกระจกขนาดใหญ่บานติดตาย ทั้งหมดถูกซ่อนไว้หลังประตูม้วนเหล็กบานใหญ่ ปิดทับด้วยกระดาษขนาดเอห้าที่พิมพ์เป็นภาษาอังกฤษด้วยตัวอักษรห้าตัว CLOSE


    วันนี้ยังไม่ใช่วันของผม


    ความจริงแล้วการตามหาใครสักคนในยุคสมัยนี้ดูไม่ใช่เรื่องยากเลย ผมรู้ชื่อของเธอ ผมมีภาพด้านข้างของเธอด้วย (ใช่ครับ เธออยู่ในภาพบรรยากาศภายในร้านที่ผมถ่ายไว้) แค่พิมพ์ชื่อของเธอในช่องค้นหาของโซเชียลมีเดียสักทางหนึ่งผมก็คงเจอเธอได้ไม่ยาก ยิ่งถ้านี่เป็นร้านโปรดของเธอย่อมต้องมีสักครั้งที่หญิงสาวเคยเช็คอินไว้ แต่ผมเลือกจะหันหลังให้หนทางแสนสะดวกนั้นเพราะมีความคิดโง่ ๆ กระซิบบอกผมว่า -- ถ้าเราจะเป็นคู่กันจริง เราจะต้องได้พบกันอีก -- นอกเหนือไปจากนั้นผมอยากให้การเจอกันครั้งต่อไปไม่ใช่การพบกันข้างเดียว ผมมีข้อมูลเกี่ยวกับเธอเพียงหยิบมือแต่นั่นเพียงพอแล้วสำหรับโอกาสที่จะได้เห็นหน้าเธออีกครั้ง แม้จะยังไม่ใช่วันนี้ก็ตาม


    นอกจากร้านรวงในย่านนิมมานเหมินทร์และบริเวณใกล้เคียงแล้วผมไม่ได้วนกลับไปยังสถานที่ไหนมากเป็นพิเศษ ใช่ว่าไม่มีเวลา แต่เพราะไม่ได้มีอะไรตรึงใจให้ผมอยากกลับไปมากกว่า ยิ่งเป็นคาเฟ่ร้านจิ๋วที่อยู่ไกลออกมาจากที่พักเกือบสามสิบนาทีบวกกับสภาพอากาศครึ้มฟ้าครึ้มฝนของช่วงสัปดาห์นี้ที่ชักชวนให้ผมนั่งเหยียดขาบนอาร์มแชร์ตัวเก่งมากกว่า ประตูเหล็กที่ถูกปิดตรงหน้าจึงชวนให้รู้สึกผิดหวังเล็ก ๆ


    ผมควบมอเตอร์ไซค์ตระเวนไปในเชียงใหม่ได้ประมาณเดือนครึ่งแล้ว อาศัยหารห้องว่างในทาวน์เฮ้าส์หลังมหาวิทยาลัยเชียงใหม่กับเพื่อนสนิทที่เรียนห้าปี ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาตรงกับฤดูส่งงานกลางเทอมของคณะสถาปัตย์ผมจึงไม่ได้เห็นแม้แต่เงาของอีกฝ่าย มีเพียงรถจักรยานสีดำสนิทที่จอดอยู่ริมกำแพงเป็นเครื่องหมายว่ามีอีกคนอยู่อาศัยนอกจากตัวผมหรือไม่


    หากรวมวันนี้ด้วยก็เป็นเวลาสามวันเต็มที่ผมไม่ได้รับรู้ความเคลื่อนไหวของเพื่อนร่วมชายคาไม่ว่าจะติดต่อไปในช่องทางไหน นั่นทำให้ผมตกใจจนโทรศัพท์แทบหลุดจากมือเมื่อทันทีที่พิมพ์ข้อความลงไปก็ได้รับวลีห้วนสั้นตอบกลับมาเร็วรัวเหมือนคู่สนทนากำลังรอคอยอยู่ที่หน้าจออีกฝั่ง


    .

    อยู่บ้านแล้ว

    มารับหน่อยดิ

    หิวกาแฟ/

    .




    จะว่ายังไงดีล่ะ
    อย่างน้อย กราฟ เพื่อนของผมก็ยังสบายดี




    .
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in