เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เก็บคำไว้รำลึกIam7pm1984
คิดถึงเสียงหริ่งหรีด
  • เสียงจิ้งหรีดเรไรใสกังวาน
    มิได้ยินเนิ่นนานน่าใจหาย
    เสียงหริ่งหริ่งจักจั่นมีมากมาย
    หัวค่ำคล้ายคอนเสิร์ตเปิดดนตรี

    เมื่อเติบโตบ้านเมืองก็เติบใหญ่
    เสียงใกล้ไกลลั่นตึงล้วนอึงมี่
    จนเปลี่ยนวันปรับใจเป็นขวบปี
    แมลงน้อยคงหนีไปแสนไกล

    หากเราสร้างสิ่งหนึ่งเกิดสิ่งหนึ่ง
    กลับสูญเสียสิ่งหนึ่งซึ่งสิ่งไหน
    ตึกคอนกรีตมิเป็นเช่นป่าไพร
    ปูนคงร้อนเกินใจเจ้าแมลง

    ท่วงสายธารมิเคยไหลรูปซ้ำซ้ำ
    ภาพเคยจำลางเลือนเหมือนผวนแผลง
    หักจิตใจไม่ห้ามความเปลี่ยนแปลง
    เมื่อคิดถึงจึงแสดงความทรงจำ

    เมล็ดพันธ์ุคือวันเก่าของดอกไม้
    ผลที่ได้ร้ายดีมิยีย่ำ
    เราเก็บเกี่ยวไร่ทุ่งผลกระทำ
    แม้คนปลูกไม่รับกรรมที่ก่อการ



    ///


    ป.ล. หลังจากบทกวีชิ้นที่ 40 นี้ ผมว่าจะหยุดพักสักระยะหนึ่ง เขียนมา 40 วันติดต่อกัน เริ่มล้าแล้ว ฮ่า ฮ่า ใครที่แวะเวียนมาอ่าน ผมขอบคุณด้วยนะครับ

    แต่คิดว่าคงมาต่อเล่ม "เก็บคำไว้รำลึก" เพิ่มมาอีก โดยจะปรับวิธีการทำงานนิดหน่อย จากที่แต่งใหม่วันต่อวัน ผมขอเอาบทกวีที่เคยเก็บไว้ในสมุดบันทึกบ้าง โพสต์ใน fb เก่าๆ บ้าง มาแก้ไขและลงต่อดีกว่า จะได้สอดคล้องกับการใช้ชีวิตด้วย ลองติดตามอ่านเล่นๆ กันครับ


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Winai Chaichana (@winaichaichana)
เอาบทกวีมาลงต่อนะครับพี่ รออ่านครับ ?
Iam7pm1984 (@Iam7pm1984)
@winaichaichana หากน้องสนใจอ่านบทกวีของพี่ต่อ ติดตามได้ที่เฟสบุ๊ค Chai Saengarkat นะครับ พี่เขียนบทกวีโพสต์บ่อยๆ ยังไงก็ขอขอบคุณมากๆ เลยนะครับ