แม้นจะร่วมเส้นทางชีวิตคู่
ใช่จะอยู่กรงขังไปทั้งสอง
เธอมิใช่สมบัติให้ถือครอง
เขามิใช่ข้าวของให้ถือกุม
การครอบครองนั้นหรือคือความรัก
ฤๅสมัครสลักไว้ไม่กลัดกลุ้ม
หากรู้สึกนึกคิดเข้าควบคุม
เป็นเพลิงสุมรุมร้ายทั้งสายใย
ความรักเหมือนเนื้อน้ำมหาสมุทร
มิเคยหยุดขยับเคลื่อนเขยื้อนไหว
จากสองฝั่งวิญญาณสมานใจ
เขากับเธอเสนอไปให้ถึงกัน
มีสายลมโบกโบยในช่องว่าง
ปลูกตันไม้ไว้ห่างมิขวางกั้น
ให้เติบโตร่มรื่นทุกคืนวัน
อย่าหมายมั่นอยู่ใต้ร่มไม้เดียว
ต่างคนถือแก้วใสไว้ใส่รัก
อย่าตวงตักดื่มได้ในแก้วเดี่ยว
หมั่นเติมรักพักพิงให้จริงเจียว
ไม่มีใครเปล่าเปลี่ยวเพียงลำพัง
จงเว้นวรรคคนรักไว้เรียนรู้
ชีวิตคู่มิใช่ชีวิตขัง
ความผูกพันไม่เคยจะจีรัง
ให้ระวังสายพิณที่ขึงตึง
///
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in