25th April - daily life in this summer

วันนี้ฝนตก และเขาดีใจที่มันเป็นแบบนั้น
หลังจากที่ภาวนามันไว้ในใจอยู่หลายวัน
หวังเพียงแค่ฝนที่กำลังตกลงมาจะสร้างความเย็น ความสบายใจให้แก่เขาได้บ้าง

หรือไม่ก็ให้มันดับความรู้สึกบางอย่างในตัวไปสักที

25 เมษา
วันนี้เมื่อปีก่อน เขาขอใครบางคนเป็นแฟนครั้งแรก
ใครบางคนที่ยังอยู่บนปักหมุด และ favorite
ใครบางคนที่ยังอยู่บนจอล็อคสกรีน
บางคนที่เคยอยู่ตรงนี้มาก่อน

มันคือครั้งแรกในชีวิต
เป็นความกล้าของเด็กอายุ 17 คนนึง
ในตอนนั้นที่ไม่ได้รับอะไรกลับมาเลย

ไม่หรอก บางทีอาจจะได้รับ

เป็นรอยยิ้มของคน ๆ นั้น
และอาจเป็นความลำบากใจของอีกฝ่าย
ที่ตอนนั้นเขาไม่ได้นึกถึงมันเลย

ผมย้ำเตือนกับตัวเอง ว่าจะอยู่ข้าง ๆ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะต้องการหรือไม่ เขาก็ยังจะอยู่ตรงนี้ ในฐานะอะไรก็ได้เสมอ และเพราะแบบนีิในวันนั้น ช่วงเวลานั้น
ผมเลยปล่อยความผิดหวังให้หายไปได้อย่างง่ายดาย

แต่ไม่ใช่ มันไม่ได้อีกแล้ว
ตั้งแต่กลางเดือนมกราที่ผ่านมา

'จริง ๆ กูก็ว่าจะเก็บไว้ก่อนเพราะหน้ามึงดูเหนื่อย
แล้ววันนี้ก็มีสอบอีกกูเลยว่าจะไม่บอกมึง'
'จนมึงมาพูดว่าอย่าเก็บไว้คนเดียว กูเลยรู้ว่าเออเรื่องนี้แม่งเป็นเรืี่องที่มึงต้องรู้อ่ะ'

ปลายสายว่ามาแบบนั้น บอกกับเขาที่กำลังกินข้าวอยู่และพึ่งบอกกับครอบครัวไป ว่าขอตัวไปคุยโทรศัพท์ก่อน และตอนนี้เขาอยู่ที่ประจำ ระเบียงเก่า ๆ ของตัวเอง

''กูเข้าใจ แล้วมึงมีอะไร''

เพื่อนของเขาเงียบไปครู่หนึ่ง คล้ายกับกำลังกลั่นกรองสิ่งที่กำลังจะเล่าให้ฟัง หรือไม่ก็คงชั่งใจว่าควรจะพูดออกมาจริง ๆ หรือป่าว

แต่สุดท้ายแล้วมันก็ต้องรู้เองอยู่ดี

'มึงคือ.. เขามีใหม่แล้วนะ'

รู้แล้ว เเต่เขาไม่ได้ตอบออกไป

'เมื่อวานกูไปทะเลกับพวกเพื่อนเก่ากูมึงรู้ใช่ไหม?
นั่นแหละ ก็เลยพูดเรื่องมึงกับเขากัน ก็เลยรู้เขามีใหม่ไปแล้ว'

ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรจะพูดอะไรกลับไป

'เขาแลกกันใส่นะ กำไลข้อมือ'

''กูเห็นแล้ว แต่มันตั้งแต่เมื่อไหร่''

เคยมีความรู้สึกเหมือนคำพูดที่ว่าโลกถล่มไหมครับ

'...'

'' บอกกูได้ไหม ว่ามันเริ่มตั้งแต่ตอนไหน'' เขายิ้มหยันกับตัวเอง ดูเหมือนจะไม่มีอะไรมาเยียวยาความรู้สึกตอนนี้ได้อีกแล้ว
''มันไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ มึงรู้ไหม''

ความรู้สึกเหมือนทุกสิ่งที่พยายามประคองและสร้างมาอย่างดีมาโดยตลอดค่อย ๆ พังทลายลงไป

'เขาบอก.. ว่ามึงไม่พยายาม ไม่พยายามที่จะอยู่ด้วยกันเลย ไม่แสดงออกเลยว่าอยากอยู่ด้วยกัน เป็นอะไรมึงก็ไม่พูด เขาปรับเข้าหามึงจนเหนื่อยแล้ว'

เชื่องช้า อ้อยอิ่ง แต่สร้างบาดแผลร้ายแรงให้กับเขา

''เขาพูดแบบนั้นใช่ไหม?''

เขาเรียกมันว่าอาการ ใจสลาย

: ผมแค่อยากทำอะไรในสิ่งที่อยากทำ
: เเค่เหมือนบางครั้งไม่ได้เป็นตัวเอง
ทำให้ฝืนมั้ย
: ก็นิดนึงมั้งครับ
งั้นไม่ต้องฝืนแล้ว

ที่บอกไปแบบนั้น เขาไม่ได้คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะไป
แต่มันก็ไม่มีอีกแล้ว

ถ้าการที่อีกฝ่ายลบไฮไลท์
คือสัญญาณที่บอกว่ากำลังเหนื่อย
การที่เขาไม่ได้พูดอะไรเลยหลังจากจบวันนั้น
ก็แปลได้ว่ากำลังยอมแพ้แล้วเหมือนกัน

'เพื่อนบอกมาแบบนี้ ก็คงใช่มั้งมึง'

''...''

'มึงพูดกับกูไหม มึงพูดกับกูได้นะทุกอย่างเลย'

''มึงจำได้ไหมที่กูบอกว่าเขาลบไฮไลท์''

'จำได้'

''หลายคนอาจจะมองว่าแค่เรื่องแค่นี้เอง ทำไมตอนนั้นมึงถึงไม่รั้งเขาไว้สักหน่อย แต่มึงรู้ไหม''

'...'

'' ว่าเขาไม่เคยเก็บเลย เขาลบมันง่าย ๆ เหมือนทุกครั้ง ตั้งแต่ตอนลบกูออกจากทวิตครั้งนั้น จนตอนนี้ก็ลบอีก กูไม่รู้จริง ๆ ว่าควรทำอะไร ตอนที่เขาพูดถึงใครสักคนว่าน่ารักทั้งที่มันยังไม่ถึงเดือนเลย''

''ไม่ถึงเดือนเลย ที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน''

มีคนเคยบอกเอาไว้ ว่าทุกครั้งที่เราทำใครสักคนหล่นหายไป เราจะได้ตัวเองกลับคืนมา

เราจะเป็นตัวเองเหมือนเก่า

''กูไม่รู้จะต้องพยายามกว่านี้ยังไงแล้ว''

''เพราะที่ผ่านมากูเต็มที่แล้วจริง ๆ แล้วกูก็ห่วยแตกมาก ๆ ถ้าเขาบอกว่ากูไม่พยายามเลยแบบนี้
ตอนนี้กูก็คงเหนื่อยมั้ง''

เป็นคนห่วย ๆ ที่ตั้งใจรักอย่างดีมาตลอด และจะยินดีกับทุกความรัก ความสัมพันธ์ของเขาเสมอ

'มึงโอเคไหม'

''...'

'กูขอโทษนะ แต่อยากให้มึงรู้จริง ๆ กูแค่อยากให้มึงออกมาสักที จากที่ตรงนั้น เพราะมันไม่สำคัญแล้ว'

'ถ้าสำคัญเขาจะไม่ทิ้งมึงไว้คนเดียวเลย'

''กูเข้าใจ มันไม่เป็นไร''

'แล้วกำไลข้อมือมึง..'

หลายอย่างที่ทำให้ไป แต่บางคนดันอยู่ไม่ถึงเสียก่อน

'' ไม่ๆ ..ไม่เป็นไรแล้ว''

และเขาคงจะต้องเก็บบางอย่างนี้ไว้ต่อไป
หรือไม่ก็คงตลอดไป

'มึงไหวนะ รู้สึกผิดเลยว่ะ'

ทุก ๆ ความรู้สึก ความทรงจำทั้งหมดที่เกี่ยวกับเธอ เก็บไว้กับเขา

''ไหว มันไม่เป็นไรเลย
ไว้ค่อยคุยกันมึงกูไปกินข้าวแล้ว''

แค่เขาคนเดียว

ยินดี
ต้องยินดี
ต้องยิ้มรับไว้

แต่ทำไมถึงร้องไห้กัน เขาตอบตัวเองไม่ได้เลยสักที

วันนั้นเป็นวันแรกที่เขารู้สึก
ว่ากรหมี่ไก่มันไม่อร่อยเลยสักนิด

แสงหน้าจอโทรศัพท์สว่างขึ้นมาเพราะข้อความของหลายคนตอบกลับสตอรี่ที่เขาพึ่งลงไปก่อนหน้า
เขามองรูปจอล็อคสกรีนบนจออยู่แบบนั้น
รับรู้ได้ว่ามันยังคงเป็นรูปเรา รูปที่เขาเป็นคนถ่าย

มันยังมีเรา

สุดท้ายเขาก็เลือกถอยออกมา
เพื่อให้ใครบางคนตั้งไฮไลท์อีกคนได้อย่างสบายใจ
แต่จริง ๆ คงเพราะในนั้นมันไม่มีรูปเราอีกแล้ว

และเขาจำได้ว่า
วันนั้นเขาร้องไห้หนักขนาดไหน
เพียงแค่ต้องการจะลบบางคนออกไปจากไอจี

'มึงเก่งแล้วนะ ทำดีแล้ว'

ต้นเดือนต่อมา เธอลงรูปอวยพรวันเกิดใครคนหนึ่ง
เขาตระหนักได้ในวินาทีนั้นเอง
ว่าการเป็นคนจงรักภักดีมันทรมาน

และบางทีที่ผ่านมามันอาจจะไม่มีอะไรจริงเลย
เพราะเขาไม่เคยไปอยู่ตรงนั้น ที่ตรงนั้น
ที่ ๆ คนที่พึ่งเข้ามา แต่กลับได้ทุกอย่างไป

ทั้งหมดนั่นเป็นเรื่องเมื่อ 2 หรือไม่ก็ 3 เดือนก่อน
ผ่านมาพักหนึ่งแต่ยังคงติดอยู่ในใจมาตลอด
เพราะเขายังชอบกลับไปดูรูปเก่า ๆ
ในแอคของใครบางคนที่เคยมีเราอยู่

เราทั้งคู่

มันคงดูเป็นเรื่องราวของคนที่จมปลัก เขาไม่ปฎิเสธหรอก จะครั้งนี้หรือครั้งไหน ก็ไม่เคยเดินออกมาจากชีวิตใครก่อนได้เลยสักครั้ง แต่ถ้าใครที่รู้ข้อนี้ของอีกฝ่ายดีก็อย่าทะนงตนเลยนะครับ

ในทุกๆ ความรู้สึกของเธอไม่มีเขาอยู่เลยเป็นความจริง แต่หลายครั้งที่ตกอยู่ในห้วงของความเศร้า
เขาไม่มีเธอเลย เป็นความจริงอีกเช่นกัน
ไม่อยากแสดงออกอะไรว่ายังรักคนคนเดิมอยู่

ไปอยู่กับคนอื่นมาแล้ว ..จะให้ชอบเท่าเดิมได้ไง
เขาพูดออกมาแบบนั้น ทุกความรู้สึกที่มีต่อเธอ
มันจะไม่เพิ่มขึ้นอีกแล้ว

แต่มันไม่เคยลดลงเลย มั่นคงอยู่แบบนั้น เพื่อนของเขาบอกมาแบบนี้ คงดูโง่เง่าที่เป็นคนใจเดียว ปฏิเสธไม่ได้ว่าใคร ๆ ก็อยากเริ่มใหม่กันทั้งนั้น ติดที่ว่ามันไม่ใช่ใครก็ได้ แล้วก็ยังติดกับคำพูดพวกนั้นที่อีกฝ่ายบอกมา

แต่ก็ภาวนาให้เธอยังไม่ลบเขาออกจากแอคนั้น
อย่างน้อยๆ view video มันก็เพิ่มทุกวันนะครับ
เผื่อเขาจะเห็นใจ แต่คงทำได้แค่ภาวนา

และหวังว่าอยู่กับเขาจะเป็นตัวเอง ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ เพราะครั้งแรกที่เห็นเธอบอกว่าพิมพ์ไปห้าแต่เขาตอบมาแค่หนึ่งมันไม่ได้ต่างอะไรกับตอนที่ผมไปพิมพ์ไปหกแต่คุณตอบมาสองเลย

แต่เขาทำได้ดีว่าอยู่แล้ว
ระหว่างเราไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว

ปล่อยให้ตัวเองใช้ชีวิตผ่านเวลาที่ล่วงเลยมามากมายมาถึงเดือนเมษาจนใกล้จะหมดเดือนอีกครั้ง
นั่นเป็นสัญญาณว่าฤดูร้อนใกล้สิ้นสุดลงแล้ว

และเขาก็ควรพักเรื่องพวกนี้ไว้เสียที
หวังว่าจะผ่านฤดูฝนไปได้โดยไม่ตายไปเสียก่อน

เพราะนั่นเป็นสิ่งที่เขารอคอยมามากพอกับฤดูหนาว

สุดท้ายนี้ก็ ไม่มีเขามาครึ่งปีแล้วครับ

ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตรงนี้
ดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น