เราต่างเกิดมาพร้อมหนังสือหนึ่งเล่ม 
หน้ากระดาษจำนวนหนึ่ง 
ในหนึ่งหน้ามียี่สิบสี่บรรทัด
ดินสอคนละหนึ่งแท่ง 
ไม่มียางลบที่ปลายดินสอ

แต่ละหน้า แต่ละตัวอักษร แต่ละบรรทัด 
เราเขียนได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ผ่านแล้ว ผ่านเลย แก้ไขไม่ได้
แต่เราย้อนกลับไปอ่านได้
เพื่อที่จะได้ไม่เขียนผิดอีกในหน้าต่อไป

เราอาจแอบอ่านของคนอื่นได้
เรียนรู้จากหนังสือของคนอื่นได้
แต่หน้าของเรา เราต้องเขียนเองเท่านั้น

อยากให้เรื่องสนุก เราต้องเขียนให้สนุก
บางครั้งไปลอกเขามา
เขียนๆ ไปไม่สนุกก็แปลว่านั้นไม่ใช่แนวของเรา
ถ้ารู้เร็วก็เขียนใหม่เปลี่ยนใหม่
จนเจอแนวทางของตัวเอง
ถ้ารู้ช้าก็เหนื่อยหน่อยนึง
ต้องออกแรงเขียนแข่งไปกับหน้ากระดาษที่น้อยลง
แต่ก็ยังดีที่รู้ เพราะตราบใดที่หน้ากระดาษยังไม่หมด
"เราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ" :)

#จากbtsศาลาแดงถึงโซฟาสีเขียว
#tuaythink