กว่าจะทำใจออกจากห้องได้ก็ปาไปบ่ายสามแล้ว วันนี้ท้องฟ้าไม่มีความสดใสใดๆ บนรถไฟฟ้าคนไม่เยอะเลยสบายใจขึ้นมาหน่อยนึง มีเรื่องที่อยากทำมากมาย มีที่ที่อยากไปมากมาย กว่าสถานการณ์จะดีขึ้น เรื่องที่อยากทำ และที่ที่อยากจะไปจะยังคอยพวกเราอยู่ไหมนะ

หลังจากกลับมาจากข้างนอกก็ขี้เกียจทำกับข้าว เจอโปรไก่สไปซี่แถมซุปเห็ดของซิสเลอร์เลยสั่งมา ช่วงนี้สั่งซิสเลอร์ถี่เป็นพิเศษ ตอนเด็กๆที่นี่เหมือนเป็นร้านหรูที่แม่จะพาไปเดือนละครั้งโดยประมาณ ตอนนั้นจำได้ว่าชอบซุปเห็ด เจลลี่สีแดงๆ กัับช็อคโกแลตมูสตรงสลัดบาร์มาก แต่พอโตขึ้นมาก็ไม่ค่อยได้ไปอีก เรียกได้ว่าหลายๆปีถึงจะไป นอกจากที่ได้เรียนรู้ว่ามันมีร้านที่หรูหรากว่ามากมายบนโลกใบนี้แล้ว ความที่อยู่ตัวคนเดียวก็รู้สึกว่าเป็นร้านไม่เหมาะกับการไปคนเดียว

ซุปเห็ดที่เคยชอบ รสชาติในวัยเด็ก มันเหมือนกับตอนนี้รึเปล่าก็ไม่แน่ใจ แต่พอกลับมากินก็นึกถึงบรรยากาศกับครอบครัวในช่วงนั้น 

ดีจังที่ร้านยังอยู่มาได้ถึงทุกวันนี้

ร้านอื่นๆที่ฉันอยากไปแต่ยังไม่ได้ไป

ช่วยรอฉันหน่อยนะ