ใครๆ ต่างบอกว่าคุณคือดวงดาว ฉันจึงทึกทักเอาว่าคุณคือดวงดาวของฉันเหมือนกัน เราสบตากันในความมืด ฉันถามคำถามที่โง่งมออกไป คุณร้องไห้อย่างเงียบงันแสงสว่างค่อยๆริบหรี่ลง...

ฉันถามคุณว่าเป็นดวงดาวเหนื่อยไหม? การส่องสว่างท่ามกลางความมืดทำให้ชีวิตคุณลำบากหรือเปล่า? รอยยิ้มเศร้าๆของคุณคือคำตอบ...

ถึงคุณดวงดาว

ฉันแค่อยากให้คุณรู้ว่า...ในคืนที่มืดมนที่สุดคุณเป็นแสงสว่างให้ฉัน  ในคืนที่คุณพร่าเลือนท่ามกลางแสงจันทร์ได้โปรดอย่ากังวล ฉันยังคงมองเห็นคุณ หากคุณกำลังเปลือยเปล่าท่ามกลางหมู่ดาวนับล้านดวง ได้โปรดอย่าคิดว่าคุณอยู่โดดเดี่ยวลำพัง เพราะฉันเฝ้ามองดวงดาวของฉันเสมอ