ก็พึ่งจะสังเกตว่า หัวนมด้านซ้ายมันบวมๆเป่งๆขึ้นมา ถ้าเอามือไปโดนมันก็เจ็บ เจ็บประมาณสิวขึ้น หรือ หนามตำ น้ำอาบเสร็จ ก็ยังรู้สึกว่านมตนเองยังเจ็บๆอยู่  ก็กะว่าจะเอามือคลึงๆให้หายเจ็บ แต่พอจับหน้าอกตนเอง แค่โดนนม ปรากฎว่า มีน้ำสีขาว ผุดออกมาไหลออกมาจากหัวนม 

ฉันตกใจ แทบอยากจะร้องอุาน " ตายๆๆๆ เอาอีกแล้ว "  คือ มีน้ำไหลออกมาจากหัวนมอีกแล้ว แล้วก็ข้างเดิมที่ไปผ่าตัดเนื้องอก มา 2 รอบแล้ว  นี่ เนื้องอก มันกลับมาอีกแล้วหรอ!!

ฉันแค่มีประจำเดือนนะ ไม่ใช่มีลูก จะมีน้ำนมไหลออกมาจากหัวนมได้ยังไง  ถ้ามันเป็นเพียงแค่ผลข้างเคียงของการมีประจำเดือน ก็แล้วไป  ( แต่ที่ผ่านมาไม่เคยเป็น ) หรือมันเป็นอาการเริ่มต้นของการมีเนื้องอกในท่อน้ำนม อีกแล้ว เฮ้ยยยย... แค่คิดก็เซ็งแล้ว

ฉันลองจับหัวนม บีบๆ ก็ได้น้ำสีขาวออกมาอีก ลองแตะๆลานนม ก็มีน้ำสีขาวผุดออกมาอีก หัวนมมีความอุ่นๆ เจ็บๆ เหมือนข้างในอักเสบ อีกข้างไม่เป็นไร ปกติ  แต่ถ้าไม่โดนเลย ก็ไม่มีน้ำไหลออกมา แต่ถ้าจับ บีบ หรือ สัมผัสรอบหัวนม ก็มีน้ำสีขาวผุดออกมานิดนึง ดมแล้วไม่มีกลิ่น

ฉันพึ่งผ่าตัดเอาท่อน้ำนมออกไป รอบ2 เมื่อ 22 ต.ค. 62  ผ่านมา 1 ปีกับอีก 1 เดือน อาการกลับมาอีกแล้วหรอ  ตอนที่ไปพบหมอล่าสุด 1 ก.ค. ก็ยังไม่มีอะไร ปกติดี  กว่าหมอจะนัดเจออีกที 20 เม.ย. ปีหน้า

ผ่านมา 5 เดือน ยังต้องรออีก 5 เดือน ถึงจะตรวจอีกครั้ง

ถ้าอาการที่เป็น แค่ผลข้างเคียงของประจำเดือน หลังหมดประจำเดือน ก็ต้องหาย ไม่มีน้ำขาวๆไหลออกมาอีก (มันไม่ควรมีด้วยซ้ำ)   แต่ถ้าเป็นอาการของเนื้องอกในท่อน้ำนม ที่กลับมาอีกครั้ง ผ่านไปสักระยะ ก็จะมีน้ำไหลออกมาอีก และ ถ้าเป็นเนื้องอก มันจะหนักขึ้น มันจะไม่ใช่น้ำสีขาว แต่เป็นเลือดสีแดง  ก็ต้องรอดูอาการต่อไป ว่าจะหาย หรือ หนักขึ้น  เบื่อนะกับการรักษา 

พอเจอเหตุการณ์นี้แล้ว ก็อดคิดมากไม่ได้ เนื้องอก ไม่หมดไปจากชีวิตง่ายๆจริงๆ ผ่าออกไป 2 รอบ แล้ว ก็ยังกลับมาอีก แล้วกลับมาเร็วด้วยซิ แล้วจะต้องผ่าเอาออกอีกกี่รอบ มันถึงจะหมด นมเล็กลงเหลือคัพA แล้วนะ ถ้าตัดอีกที คงไม่เหลือนมแล้วล่ะ

ฉันจะโชคดีทุกครั้งไหม ที่รู้ก่อน เจอก่อนที่เนื้องอกจะกลายเป็นมะเร็ง ฉันจะหนีคำว่า มะเร็ง พ้นไหม อดคิดไม่ได้ว่า ดูท่าตนเองจะอายุไม่ยืนเท่าไหร่

ตอนที่ไปหาหมอรอบ 2 ก่อนกำหนด เพราะเห็นเพื่อน ที่เป็นมะเร็งลำไส้ ระยะ3 หลังผ่าตัดแล้ว มะเร็งก็ยังลุกลามไปยังสมอง ทำให้ต้องผ่าตัดสมอง มันดูน่ากลัวมาก เพราะเพื่อนอาการค่อนข้างหนัก จนเสียความทรงจำ  ฉันเห็นแล้วก็กลัวจนต้องรีบไปหาหมอ  สุดท้ายแล้วเพื่อนก็จากไป 

ญาติข้างบ้านของฉัน เข้าผ่าตัดมะเร็งกระเพาะอาหาร หลังจากฉันไม่นาน ค่าผ่าตัดเป็นแสน เป็นมะเร็งระยะ 3 มะเร็งกินกระเพาะหมดแล้ว  หมอผ่าตัดเอากระเพาะออก ต่อตรงลำไส้เลย ทำให้ไม่สามารถกินอาหารหนักได้ เพราะไม่มีกระเพาะย่อยอาหาร ต้องทานอาหารอ่อนๆ ผ่านมาประมาณ 1 ปี หมอรักษาแค่คีโม และหยุดการรักษาแล้ว ไม่ฉายแสง เพราะร่างกายไม่ไหวแล้ว

หลังผ่าตัดใหม่ ๆ ก็ยังมีแรงเดิน ยังทานอาหารอ่อนๆได้ ยังใช้ชีวิตได้ตามปกติ ทำโน้นทำนี่ได้  แต่ช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมา อาการทรุดหนักมาก จนทานอะไรไม่ได้เลย อ๊วกออกหมด กินแล้วก็อ๊วกออก ร่างกายปฎิเสธอาหาร จนตอนนี้ผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก แม้จะผ่าตัดเอามะเร็ง เอากระเพาะออกไปหมดแล้ว แต่ตอนนี้มะเร็งก็ลุกลามไประยะ 4 เข้าต่อมน้ำเหลืองแล้ว  

หมอจะเจาะเลือด ยังไม่มีเลือดให้เจาะเลย จนหมอต้องให้เลือดแทน ตอนนี้แรงเดินไม่มี แรงจะพูดก็ไม่มี ทำอะไรไม่ได้แล้ว นอนรอวันตายอย่างเดียว คาดว่าไม่เกินปีนี้ 

มะเร็งไม่ใช่โรคที่เป็นวันนี้ ตายวันนี้ แต่เป็นโรคที่ใช้ระยะเวลาในการฝักตัวเป็นแรมเดือนแรมปี และค่อยๆกัดกินร่างกายช้าๆ จนทรุดหนักขึ้นเรื่อยๆ จนร่างกายทนไม่ไหวแล้วจากไป  ความทรมานไม่ได้อยู่ที่วันแรกที่เป็น แต่มันจะค่อยๆเพิ่มความทรมานขึ้นเรื่อยๆทุกวัน  ตามระยะเวลาของอาการที่หนักขึ้นเรื่อยๆ