WEEK 1&2 : สบายไปมั้ย - MY UNIVERSITY LIFE

CR.  @Luoiixinhh (Pinterest)

WEEK 1
13 มิถุนายน 2565 เปิดเทอมแล้ววววว 😍😍😍
สัปดาห์นี้ไม่มีอะไร อาจารย์จะคุยเรื่อง Course outline ซะมากกว่า มีพูดคุยกันนิดหน่อย แล้วก็ปล่อยและ สบายจริงๆเล้ยยยย ดังนั้นเราจะมากางตารางเรียนให้ดูกันค่ะ ว่าปีหนึ่งเทอมหนึ่งเนี่ยเราเรียนอะไรบ้าง วิชาเรียนเทอมนี้มอเราลงเรียนให้แล้ว ส่วนเทอมสองนักศึกษาจะได้ลงเองค่ะ
น้อยปะ อย่าอิจฉานะ🤣
ตารางเทบ่ายหมดเลย เพราะเราได้ทีมบ่ายค่ะ (แบ่งเซคเช้า-บ่าย ) จริงๆเราเป็น Morning person พอได้ตารางเรียนแล้วจะร้องไห้ ง่วงแน่ แต่จริงๆไม่เลย555555 เรามีเวลามากขึ้นด้วย ได้ตื่นเช้าทำนั่นนี่ให้เสร็จ แล้วก็ไปเรียน
ตอนเราเห็นตารางเรียนเพื่อนมออื่น เราตกใจมาก นี่เราเรียนน้อยไปหรือป่าวนะ5555 เพราะว่าทางมหาลัยอยากให้ปีหนึ่งปรับตัวได้ก่อนเลยลงให้น้อยๆค่ะ (ใจดีมาก5555) งั้นเรามาดูวิชาเรียนแต่ละวิชาของเรากันเลยมั้ยคะ เอาล่ะ เริ่ม!!!!!

IBE-103 Principles of Marketing

วิชาการตลาดเราเรียนเป็นภาษาอังกฤษค่ะ แต่อาจารย์คนไทยก็จะเรียนสลับทั้งไทยทั้งอังกฤษ คาบนี้เราได้เรียนเกี่ยวกับความเชื่อผิดๆเกี่ยวกับการตลาด สนุกมากๆๆๆ เปิดโลกเราหลายอย่าง เพราะอดีตเด็กสายวิทย์แล้วเรียนโรงเรียนวิทย์ด้วยอย่างเราแทบไม่รู้อะไรแบบนี้เลย พอมาเรียนแล้วก็คิดว่า

  นี่มันใกล้ตัวมากเลยนี่นาาา

อาจารย์เดินเข้ามาแจกกระดาษให้อ่านละดูว่าอันไหนคือความเข้าใจผิดเกี่ยวกับหลักการตลาด คนทั่วไปรวมถึงเราก็คงคิดว่า คอลัมน์ละ 1-2 ข้อ
แต่มันไม่ใช่!!!! คือมันผิดทั้งหมดเลยยย
พออาจารย์อธิบายและยกตัวอย่างอะไรให้เห็นชัดเจนก็เข้าใจมากขึ้น การตลาดสุดยอดจริงๆๆๆ

BUS-104 Operations Management

สนุกมากกกกกกกกกก มีคำนวณนิดหน่อย เลขง่ายๆ แต่เราจำเป็นต้องจับคอนเซปให้ได้ เราดีใจที่เรามีความรู้สึกแบบนี้ตอนเปิดเรียน ต่างจากตอนมอปลายที่กลับมาร้องไห้ทุกวันเพราะเรียนไม่รู้เรื่อง (ใครอยากอ่านชีวิตเราในรร.วิทย์ รอหน่อยนะคะ กำลังปั่นอยู่55555) แต่ก็ไม่รู้นะ ต่อจากนี้อาจจะตายแอ่กก็ได้ ปล่อยมันให้เป็นเรื่องของอนาคตไปก่อนค่ะ ตอนนี้เราแฮปปี้!

BUS-106 Business Mathematics
สัปดาห์นี้ไม่มีเรียนเพราะอาจารย์ติดโควิดค่ะ T-T แต่เราก็อ่านเนื้อหาที่อาจารย์ส่งให้ในคลาสแล้ว โอมายก้อด....ง่ายมาก

เป็นเลขพื้นฐานเลยค่ะ แบบมอสี่เลยยยยยย เราก็ลืมไปเยอะละเอาจริงๆน่ะนะ5555555 ส่วนในสัปดาห์ที่สอง เราก็ได้เรียนนะคะแต่เป็นออนไลน์ เรียนพวกระบบจำนวนจริง ตรรกยะ อตกรรยะ สรุปก็คือ ฟิ้ว~~ ยังพอจำได้อยู่ โล่งงงง

ENL-111 English for Communication
อาจารย์ใจดีมากกกกก ทั้งคนไทยและต่างชาติ คาบแรกก็แนะนำตัวค่ะ เบสิคๆ55555555 อิ๊งเรียนทั่วๆไปเลยเหมือนที่เรียนประถม มัธยม ส่วนตัวว่ามันง่ายไปค่ะ แง มีคำศัพท์อะไรที่ไม่รู้บ้างแต่อาจารย์สอนง่ายกว่ามอปลายที่โรงเรียนเราเยอะมาก

เขามีให้ยื่นคะแนนสอบวัดระดับภาษาอังกฤษ แล้วไม่ต้องเรียนด้วย ซึ่งก็จะมีเกณฑ์คะแนนกำหนดไว้ คะแนนถึงก็ยื่น Placement test พอเสร็จสรรพปุ๊ปก็ได้เกรดเลย เทอมหน้าเราคิดว่าจะลองยื่นดูค่ะ ตอนนี้เตรียมโทอิคอยู่ ไม่มีเงินสอบไอเอล แง (┬┬﹏┬┬) เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคับ!

JPN-102 Business Japanese 2
ด้วยความที่มอเราบังคับให้เรียนญี่ปุ่นทุกคณะ ตัวนี้จึงเป็นตัวที่จำเป็นต้องเรียนค่ะ สาขาเราบังคับแค่ 3 ตัวเท่านั้น(จาก 5 ตัว) แต่จะลงเพิ่มอีกก็ได้นะจะได้พูดญี่ปุ่นได้คล่องๆๆ

เอ๋~ ทำไมถึงเป็นเลข 2 ล่ะ

เพราะตัวหนึ่ง เราลงเรียนล่วงหน้าช่วงซัมเมอร์ไปแล้วค่ะ รีบเรียน รีบจบ55555555555555 ซึ่งมันเป็นโครงการของมหาลัย พึ่งเริ่มเมื่อปีที่แล้วนี้เอง นักศึกษาสามารถลงเรียนล่วงหน้าภาษาญี่ปุ่นก่อนได้ และเลือกรับหรือไม่รับเกรดก็ได้เหมือนกัน เจ๋งสุด ซึ่งเราได้ A มาค่ะ //ปรบมือออออออ

วันที่เกรดออกคือวันที่เราไปดูโคนัน(25/05/65)ด้วย วันนั้นเราก็ดันทำโทรศัพท์ตก หน้าจอแตกอีก สงสัยเป็นเคราะห์รับเกรดเอญี่ปุ่น55555 ออกจากโรงมาประมาณบ่ายสาม เดินไปรับโทรศัพท์ที่เอาไปซ่อม ช้อปปิ้งต่อ ไม่ได้เช็คเมลใดๆเลย เพื่อนทักมารัวๆ เลยพึ่งรู้ว่าเกรดออกตั้งแต่เที่ยง ซึ่งตอนนั้นเป็นก่อนที่เราจะเอาโทรศัพท์ไปซ่อมซะอีก เอ้าาา55555555555555555

นั่นแหละค่ะ ความโบ๊ะบ๊ะของเรากับวิชาญี่ปุ่น101

ญี่ปุ่นยากมากแต่เซนเซใจดีเว่อ เขาสอนตั้งแต่แรกเลย แบบใครเริ่มญี่ปุ่นจาก 0 เหมือนเราก็ทำได้แน่นอน แค่อาจจะต้องอ่านเยอะๆๆๆ เราชอบการเรียนภาษาแบบนี้มากเพราะจะมีการสอบสัมภาษณ์ด้วย ได้ฝึกฟังและพูดจริงๆกับเซนเซชาวญี่ปุ่น มันไม่ยากเลยนะ เขาถามจากสิ่งที่เราเรียนมาทั้งหมดเลย เรานั่งฝึกหน้ากระจกและลิสต์คำถามไว้เยอะมาก สรุปก็คือสัมภาษณ์แค่ 1-2 นาที เสร็จจบ....

WEEK 2

เรื่องเรียนไม่มีอะไรพิเศษ ก็เรียนเรื่อยๆ แต่ว่า...มีงานเข้ามาแล้ว!!!

วันที่ 22 และ วันที่ 23

เนื่องจากมหาลัยเรามีความพิเศษ ทุกคนต้องทำ House project  ซึ่งมันก็คือการทำธุรกิจจำลองนั่นเอง! เราจะทำยาวตั้งแต่ปี1-ปี4 โดยจะแบ่งออกเป็นบ้านๆ แต่ละบ้านจะขายของแตกต่างกันไป เราจะไม่ลงลึกแล้วกันเนอะ

เอาเป็นว่าเทอมนี้เราอยู่บ้านที่ขายกราโนล่า เราอยู่ฝ่าย HR ค่ะ ทำให้เราต้องจัดงานพบปะทำความรู้จักกันให้กับทุกคนในบ้านที่จะจัดขึ้นในวันศุกร์ที่ 24 นี้แล้ววว 2 วันนี้เราก็เลยมีประชุมกับพี่ๆและซ้อมกันถึงดึกเลย

แล้วที่พีคคือ เรา ต้อง เป็น MC

.

.

แต่ก็ไม่ได้ทำคนเดียววว มีเพื่อนอีกคนนึง ไม่กลัวเรื่องเป็น MC หรอกค่ะ กลัวอย่างอื่นมากกว่า555 เราเคยเป็นพิธีกรตอนประถมมา 3 ปี และม.ปลาย 1 งานถ้วน...

ประสบการณ์โชกโชน

.

มั้ง....

วันที่ 24

วันนี้เป็นวันที่เราไม่ต้องไปเรียนใช่มั้ยคะ เพราะว่างวันศุกร์นั่นเอง ดังนั้นเราจึงได้ไปดูหนังค่ะ!!! อาจารย์เหมาโรงพาไปดูหนังเลย พอดูจบก็ให้เขียนรีวิวลงเฟสบุ๊กด้วย เพราะเราไปดูหนังในนามของวิชาการตลาด ว้าว งงล่ะสิ เกี่ยวอะไรกันเนี่ย คือว่า มันมีการตลาดสอดแทรกในหนังเรื่องนี้ค่ะ เป็นการศึกษานอกห้องเรียนที่สนุก และที่สำคัญฟรี!!!!!!!!!!!!!
ถ้าดูมุมมองนักการตลาดมันก็ให้อะไรเยอะจริงๆนะ แต่เราก็ไปดูในฐานะคนที่ชอบดูหนังด้วย ถึงไม่ใช่แฟนจูราสสิคก็เอนจอยได้ ไดโนเสาร์เยอะมาก อลังการเว่อๆ แต่พล็อตแบบ แหะ มันดำเนินเรื่องแปลกๆ ไม่สุดสักทางเท่าไหร่ ก็เขาขายไดโนเสาร์เป็นหลักนี่เนอะ ถ้าเอาเป็นเนื้อหาและการดำเนินเรื่องสำหรับเราคือหลับค่ะ ฮืออออ ตื่นมาก็ดูรู้เรื่องอะ เพราะมันไม่มีอะไรซับซ้อนเลย

หลังจากไปดูหนังเสร็จเราและเพื่อนก็เลยไปเดินห้างต่อ หาอะไรกินนั่นแหละค่ะ หิวมากกกก ได้กินซอฟครีมชาเขียวก็คือชื่นจายยยยยยยยยย อร่อยที่สุด
อะ #ทาสชาเขียว แล้วหนึ่ง //แนบรูป

อยู่เดินเที่ยวมากไม่ได้ต้องรีบกลับมาจัดงานพบปะให้สมาชิกทุกคนในบ้าน555555555 งานเริ่มสามทุ่ม แอบกังวลว่างานจะกร่อยหรือป่าว กลัวเกมที่เตรียมมาให้จะดูไม่น่าสนใจ กลัวพี่ๆ เพื่อนๆ ไม่สนุกกับมัน

แต่ผิดคาด!
ทุกคนดูสนุก เอนจอยไปกับงาน พูดคุยกันไม่เดดแอร์เลย เกมที่เตรียมมาก็ให้ความร่วมมือกันทุกคน ตอนสุดท้ายมีสรุปหลังจบงาน พี่ที่ช่วยดูแลก็ชมว่าวันนี้ทำดีมาก สนุกมาก ไม่เดดแอร์
เราดีใจมากกกกกกกกกกก

"ชั้นทำมันได้ว่ะ"

คะแนนความสุข ชีวิต 2 สัปดาห์แรก : 10/10

.

บางทีก้าวแรกของชีวิตมหาลัยมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น เป็นปกติแหละ ที่มนุษย์จะกลัวการเริ่มต้นใหม่ การทดลองทำสิ่งใหม่ๆ การเขียน blog นี้ของเราก็เหมือนกัน ไม่ได้กลัวไม่มีคนอ่านแต่กลัวว่าเราจะเล่าเรื่องของเราออกมาได้ดีมากน้อยแค่ไหน แต่ถ้ามัวแต่กลัว แล้วไม่ลงมือทำสักทีมันคงไม่เกิดผลอะไร เพราะอย่างน้อยการได้ลองทำดูจะทำให้รู้ว่าผลลัพธ์มันจะเป็นยังไง ดีกว่าการคาดเดาผลลัพธ์ไปเรื่อยที่ไม่มีคำตอบแน่ชัด
ขอบคุณเพื่อน ขอบคุณตัวเอง ขอบคุณคุณนักเขียนคนนึง
ที่ทำให้เรารู้สึกว่า
"เอาวะ ลองก็ได้"

เราเคยอยากเขียน blog มาตั้งแต่ม.5 และอยากเป็นนักเขียนตั้งแต่เด็กเพราะชอบอ่านหนังสือ อยากมีชื่อตัวเองอยู่บนปกบ้าง อย่างไรก็ตามตอนนี้เราคิดว่าอาชีพนักอ่านน่าจะเหมาะกับเรามากกว่าอยู่ดีค่ะ555555

ลาไปด้วยภาพจากงาน พบปะพบใจ

snowlene