...ท่าทีที่เย็นชาดุจน้ำแข็ง
ใบหน้าที่เรียบนิ่งราวกับก้อนหิน
การสนทนากันในแชทแบบถามคำตอบคำ
และท่าทีที่หมางเมินในทุกทุกครั้งที่เราอยู่กันท่ามกลางผู้คน...
เห็นภาพรถไฟที่กำลังวิ่งผ่านนั่นไหม
ความสัมพันธ์ของเรามันเบลอยิ่งกว่านั้นเสียอีก
นี่เรากำลังเอาตัวเองมาอยู่กับอะไรวะ
สิ่งที่เธอปฏิบัติตัวกับฉัน ทั้งต่อหน้าและลับหลังคนอื่น จะในแชทหรือตัวจริง แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง กับคนอื่นเธอต้องการปกปิด แต่กับฉัน เธอเป็นอีกอย่าง
บางครั้งก็ปิด บางครั้งก็เปิด
ฉันเหนื่อยแล้วที่ต้องมาปรับตัวกับอะไรที่ไม่แน่นอนแบบนี้อยู่ตลอด
ฉันเข้าใจว่ามันอาจยังไม่ถึงเวลา หรือเธออาจจะไม่ได้จริงจังอะไรกับฉันก็ได้
แต่ทุกสิ่งที่เธอทำ มันยากที่จะไม่คิด
ทำไงได้ล่ะ จิตใจคนที่รู้สึกมันก็ต้องอ่อนไหวอยู่แล้ว
ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงยังดันทุรังอยู่ได้
โทษความดื้อดึงของตัวเองด้วยเหมือนกัน
เธอมันคนใจร้าย
ฉันขอโทษ ฉันไม่เคยอยากที่จะพูดคำนี้
เธอมันใจร้าย
แต่เธอคงไม่ได้เจตนา
เธอเป็นคนดี
คนดีที่ฉันไม่อาจคู่ควร
บางที เธออาจต้องการเจอคนที่ดีกว่า
ก็ขอให้โชคดี
โชคดี
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in