ความรักมันยาก

ตอนเด็กผู้ใหญ่จะบอกว่า “โตไปเดี๋ยวเราก็เข้าใจเอง”

แต่พอโตมา เราก็ไม่เห็นเข้าใจอะไรสักอย่าง 

สุดท้ายมันก็เป็นเรื่องของแต่ละคน แต่ละความสัมพันธ์แตกต่างกันไปอยู่ดี

แต่บางครั้งผู้ใหญ่ก็ทำมันให้ยากเอง 

และในบางครั้งเขาก็เลือกทางที่ง่ายที่สุด โดยไม่รู้ว่ามันจะส่งผลถึงใครบ้าง 

นั่นแหละประเด็นหลักที่เราได้เรียนรู้..

สำหรับเราแล้ว เราจะทำความรักให้มันง่ายที่สุด

ใครจะเจ็บช่างมัน

แต่เราต้องไม่เจ็บ 

ดูเห็นแก่ตัวดีนะแต่นั้นแหละ...คือรัก

อยากได้เขา อยากได้ความรักจากเขา ก็วิ่งไปคว้ามา 

แต่ถ้าไม่มีปัญญา ก็แค่ปล่อยเขาไป 

อย่าจมปลักอยู่กับอะไรที่ทำให้ใจต้องเจ็บ 

อย่าทนอยู่เพื่อความสุขของใคร

ดูใจร้ายเกินไปแต่ก็นั่นแหละ...ความรัก

ม้นเป็นเรื่องของคน2 คนไม่ใช่3 4 5 เมื่อไหร่ที่มันมากกว่า เราก็ควรตัดสิ่งที่เกินออกไป 

รวมถึงถ้าเขาพร้อมที่จะเกินไป

เราก็ตัดเขาออกไปด้วยเลย

เพราะบางทีความรักก็โลภมาก

ดูโคตรจะอึดอัด แต่เพราะคำว่ารักของคนเรามันไม่เท่ากัน 

ความรู้สึกเรามีค่า ควรให้เขาได้รู้ได้เห็น

แต่ถ้ามันไม่เท่าของเขา ก็แค่ต้องยอมรับมันไป

ถ้าสุดท้ายมันจะพัง ก็แค่ขอให้มันไม่เจ็บปวด 

เหมือนเดิมมันคงยากแต่ถ้าให้ทนอยู่.. ก็คงต้องเจ็บซ้ำๆ 

ห่างกันออกไป เจอกันก็คงจะยิ้มและทักทาย 

ถึงตอนนั้น มันอาจจะยังเจ็บจี๊ดๆ 

แต่สุดท้ายเราจะไม่เป็นอะไร

รู้สึกได้ก็เลิกรู้สึกได้ 

รักแล้วก็เลิกรักได้

เวลามันช่วยทุกอย่างเสมอ 

อยู่ที่เราพร้อมเดินออกไปกับเวลาเหล่านั้นมั้ย.