เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First Storysamedi
หลีเป๊ะ สวรรค์ของคนรัก#ทะเล

  • หลังจากที่ได้ยินใครๆ พูดถึงผมมา นานบางคนก็ว่าผมร้อนเกินไป บ้างว่าผม ทำให้เขาตัวดำ อย่างไรก็ตามเถอะ แม้ผมจะร้อนแรงไปบ้างในช่วงกลางวัน แต่คุณก็ รักและอยากมองผมทุกเช้าเย็น และนั่นคือเหตุผลที่ทำให้ผมรักคุณเช่นกัน ในฐานะที่ผมเดินทางรอบโลกมา มากกว่าใครทุกซอกมุมบนโลกใบนี้ผม สำรวจมาหมดแล้ว ผมมีที่แห่งหนึ่งอยาก ให้คุณได้รู้จักคนที่นั่นเขาดีกับผมมาก ยินดีต้อนรับผมตลอดทั้งวัน ทุกคนล้วนแต่อยากได้แสงเจิดจ้าที่ผมมอบให้

    สนับสนุนโดย 918kiss

    เกาะหลีเปิะ คุ้นชื่อนี้กันบ้างรึเปล่าเกาะสุดท้ายปลายน่านน้ำของประเทศไทยเกาะเล็กๆที่ผมชอบใจมากที่สุดผมตื่นขึ้นมาทุกเช้ที่หาดซันไรซ์ชื่อนี้ฟังดูไฮโซไหมแต่ที่จริงชาวเกาะเขาเรียกว่าหาด ชาวเล บรยากาศยามเช้าตรงนี้มันช่างมีกลิ่นกลิ่นที่ทำให้รู้สึกว่ได้มาอาศัยใช้ชีวิตเป็นชาวเกาะกับ เขาจริงๆชาวเกาะตัวน้อยมาโรงเรียนกันแต่เช้า เข้าแถวเคารพธงชาติริมทะเลเสียงเพลงชาติดังคลอไปกับ เสียงคลื่น แม้ซ้ายขวาของโรงเรียนและชุมชนชาวเลจะขนาบไปด้วยรีสอร์ทแต่ทุกอย่างก็ดูไปกันได้ นัก ท่องเที่ยวได้มาทะเล เจ้าของเกาะก็ดำเนินชีวิตไปมันสวยงามดีนะผมว่า แต่มีอย่างหนึ่งที่ผมอยากจะอวดคุณเป็นพิเศษมันพิเศษที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาเลยนะ ถ้าคุณ ยอมสละเตียงนุ่มๆออกมาเจอผมตั้งแต่เช้ารับรองว่าคุณต้องชอบใจเป็นแน่ ในเมื่อผมเป็นคนสำคัญ การมาของผมในทุกๆเช้าย่อมไม่ธรรมดา นอกจากประกายเจิดจ้าที่เปล่ง ออกมาจากตัวผมผมยังมีอิทธิฤทธิ์บันดาลให้น้ำในมหาสมุทรเอ่อขึ้นและเหือดลงได้อย่างปาฏิหาริย์เวลาเช้าอย่างนี้ น้ำทะเลลดน้อยคล้อยต่ำจนนึกถึงสุภาษิตที่เคยได้ยินเขาพูดกัน"น้ำลดตอผุด" แต่ครั้ง นี้นจะเป็น "น้ำลด ปะการังผุด"ก็ปะการังเขากวาง่ที่โผล่พ้นน้ำให้เห็นเป็นคงกว้าง ปรากฎให้เห็นเด่น ชัดว่าแม้โลกจะเปลี่ยนไปมาก แต่มวลมหาปะการังที่นี่ยังคงสมบูรณ์เหลือเกิน เมื่อไม่มีผิวน้ำมาขวางกั้น ความรู้สึกต่อเจ้าเขากวางในระยะประชิดมันดีพิลึกเมื่อทุกอย่งถูกเปิดเผยก็ไม่มีอะไรซ่อนรันจาก สายตาเราได้อีก

    นี่แหล่ะมุมมองใหม่ที่ผมอยากจะอวดมันสนิทชิดใกล้เสียเหลือเกิน แต่แม้จะใกล้แค่ไหนก็ต้องห้ามใจไว้ให้อยู่ปะการังแข็งๆพวกนี้เขาไม่ได้ เข้มแข็งอย่างที่คุณคิด ถึงแม้ปะการังที่นี้จะรู้จักปรับตัวให้อดทนเข้มแข็งอยู่เหนือน้ำได้อย่างนี้ แต่ใจจริงนั้นแสนอ่อนไหว เพราะเพียงได้รับสัมผัสไออุ่นจากมือคุณข้าหน่อยก็อาจใจละลาย ถึงขั้นเจ็บปวยล้มตายได้ ยังไงผมขอฝากพวกคุณช่วยกันเก็บรักษายามเช้าสุดพิเศษของผมไว้ให้นาน เท่านานนะ อย่างที่ผมบอกใดผืนน้ำของหลีเปิะนั้นมีอะไรดีๆ ซ่อนอยู่ แม้น้ำ ทะเลจะใสจนหาคำจำกัดความได้ยากแต่ลึกลงไปในมวลน้ำสีฟ้ครามยัง ซ่อนสิ่งที่หลายคนถวิลหาราวกับเป็นขุมทรัพย์ภาระจึงตกมาที่เรือหางยาวของชาวเลเจ้าถิ่นที่ผันตัวจากวงการประมงมาเป็นพาหนะนำเที่ยว เกาะหลีเป๊ะรายล้อมไปด้วยจุดดำน้ำมากมายทั้งตื้นและลึกซึ่งยังสมบูรณ์พูนสุขดีถ้อยากดูโลกใต้น้ำแค่พอหอมปากหอมคอ มองดูความเป็นไปของฝูงปลาและปะการังอุปกรณ์ดำน้ำเพียงชิ้นสองชิ้นก็ช่วยคุณได้ แต่ถ้าอยากดูอะไรเด็ดๆ กว่า นั้นล่ะก็คงต้องลงทุนสะพายแท็งค์สวมตีนกบกันหน่อย แล้วคุณอาจได้เจอกัลปังหาดันสวยที่ดูสงำผ่าเผยม้าน้ำ แอบม้วนหางหลบอยู่หลังปะการัง เจ้าปลาไหลมอเรย์ซ่อนตัวอยู่ในปะการังลูกโป้งหรือแม้กระทั่งบนผืนทราย ธรรมดาก็อาจมีปลากบพรางตัวอยู่อย่างแนบเนียน

    มันเหมือนหลุดเข้ามาในโลกอีกใบโลกที่คุณจะมีวิชาตัวเบา อยู่ในสภาวะไร้น้ำหนัก ขยับเขยื้อนได้ไม่คล่องแคล่วเท่าบนบก ต่างจากฝูงปลาที่ว่องไวปราดเปรียวการออกมาดำน้ำด้วยเรือหางยาวแบบนี้ผมว่ามันเจ๋งดี นะที่อื่นผมเคยเห็นเรือใหญ่ที่พาคนไปดำน้ำเขาจะให้กระโดดลงจากก้ยเรือแต่ที่นี่เมื่อสระของเรือหางยาวไม่ เอื้ออำนวยคุณเลยได้มีช่วงตื่นเต้นอย่างที่นักดำน้ำเขาเรียกว่าท่าแบคโรลล์ ม้วนหลังลงน้ำไปเลยหรือเรียกเป็น ภาษาชาวบ้านกว่านั้นว่าหงายงิบลองคิดดูสินั่งอยู่กาบเรือแล้วหงายหลังลง ผมว่าหวาดเสียวดีเหมือนกันนะ ถึงตอนนี้คุณอย่ได้กลัวว่าจะต้องห่างจากผมเมื่อลงไปใช้ชีวิตอยู่ใต้น้ำลองแหงนหน้าดูท้องน้ำดูสิ แสงตะวัน สาดส่องทะลุผิวน้ำในตอนนี้ ดูดีกว่าใครเชียวแล้วถ้ายังไม่จุใจผมมีกิจกรรมยามบ่ายแก่ๆ ที่ไม่อยากให้คุณพลาดใครพร้อมมาร่ำลาเจอผมได้อีกที่ตอนสี่ โมงครึ่งอันเป็นเวลาไกล้เลิกงานของผมแล้วเมื่อผมใกลักลับบ้านน้ำทะเลก็เริ่มจะลดถอยลงไปอีกครั้ง จากจุดเดิมที่หาดชาวเลจะมองเห็นเกาะกระ เกาะเล็กๆที่ไม่ไกลจนเกินว่ายไปถึง ระหว่างทางไปเกาะมีปะการังและฝูงปล่าว่ายเป็นเพื่อนตลอดเสทาง แถมยังกส้ชิดกว่าเดิมตัวยนะเพราะน้ำเริ่มลงแล้ว ตัวผมเองก็เริ่มอ่อน แสงลงใครว่าเวลาอย่างนี้ไม่เหมาะสำหรับดำน้ำตื้นดูปะการัง ก็เพราะทะเลที่นี่สวับไม่องพึ่งแสงจากผมคุณก็ชม ท้องทะเลได้อย่างชัดเจน

    บนเกาะกระยังมีหาดทรายขนาดกำลังนรักมีพื้นที่ให้เดินไปมาได้ไม่กี่ ก้าว เหมือนว่ายน้ำมาติดเกาะยังไงอย่างงั้นและสิ่งแปลกตาน่าประหลาดใจ บนเกาะจิ๋วแห่งนี้คือเปลือกหอยมีโบโบ๋แบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ไม่ว่จะชิ้น ไหน เล็กหรือใหญ่ ก็โบ๋เหมือนกันไปหมดไม่รู้ว่าน้ำหรือลมอะไรที่เนรมิตมัน ขึ้นมา เท่ชะมัดเลย ไม่ทันไรก็ได้เวลาที่นายตะวันต้องกลับบ้าน เสียงตามสายของวิทยุชม ชนคังขึ้นผมว่าหลีเะอาจเป็นที่เดียวที่คุณจะได้ยินเพลงชาติและยืนตรงเคารพธงชาติบนหาดทรายหรือแม้กระทั่งในน้ำ สิ้นเสียงเพลงชาติคุณลองเงย หน้ามองฟ้าแล้วค่อยๆบอกลาผมด้วยนะช่วงเวลานั้นผมจะระบายสี่ท้องฟ้าได้ สวยเป็นพิเศษ ผมจะรู้สึกดีมากนะถ้าคุณชอบผมมีความสุขเมื่อคุณๆ ออกมานั่งคอยผมลาลับขอบฟ้ ผมเห็นรอยยิ้ม ได้ยินเสียงหัวเราะมันแสดงให้เห็นว่ามิตรภาพระหว่างเรายังคงสวยงามอยู่ เสมอ ตอนนี้ถึงเวลาที่ผมต้องกลับแล้วผมก็ได้แต่หวังว่าคุณจะมีความสุขไป กับเรื่องเล่าของผมไว้มีโอกาสผมจะหาเรื่องมาเล่าให้คุณฟังอีกเดี๋ยวพอผมไปแล้วคุณจะได้เจอกับน้องเดือนใช่ไหม ผมขอฝากความ คิดถึงไปถึงเธอด้วยผมคิดถึงเธอจับใจ เราแทบไม่ได้เจอกันเลย คุณนี่โชคดีจังได้เจอทั้งผมและเธอ สวัสดีครับทุกคน...

     

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in