/

/

/

เเก้วใสที่ภายในมีของเหลวสีเเดงเลือดนกถูกวางลงบนระเบียงที่น่าจะเป็นมุมอับด้านนึงของบ้านบริเวณชั้นสองซึ่งเเน่นอนว่ามันห่างออกมาจากส่วนของงานปาร์ตี้ 

สิ้นเเสงไฟเเละการตั้งวางเเก้วไวน์ปากอิ่มก็ประโคมเข้าใส่อย่างรุนเเรงจูบหนักๆสัมผัสเข้าไปหาเรียวลิ้นกดเน้นไล่ต้อนจนรับรู้ได้ถึงรสชาติของไวน์เเดงอย่าดีที่อีกคนดื่มมา

"ตกใจหรอ"

"ผมเเค่รู้สึกว่าอยากสัมผัสคุณตอนนี้"

"ผมเลยฉวยโอกาศคุณ"

"วีคิดว่าคุณน่าจะชวนวีคุยก่อน"

"เเต่เเบบนี้วีก็ไม่ได้ติดอะไร"

"ปากคุณหวานนะ"

"ผมชอบรสชาตินี้จัง"

"ขี้โกง"

"วียังไม่ทันสัมผัสคุณเลย"

"ชื่อวีหรอครับ"

"วีนัส"

"หึ"

"เเล้วคุณ"

"ให้ผมลองเริ่มดูก่อน"

"ถ้าคุณรู้สึกสนใจผมจริงๆ"

"เเล้วผมจะบอก"

"คุณโกงวีอีกเเล้ว"

"คุณดูสวยนะคืนนี้"

"พูดเหมือนคุณเคยเจอวีทุกวันอย่างนั้นเเหละ"

"ผมหมายถึง"

"ขนาดคุณใส่หน้ากากเอาไว้"

"เเต่ทุกอย่างบนใบหน้าของคุณก็ยังดูสวย"

"ปากหวาน"

"ยังไม่ทันได้สัมผัสรสชาติยังรู้เลย"

ร่างบางพูดพรางใช้นิ้วเรียวลูปไล้ไปที่บริเวณริมฝีปากของอีกคนอย่างนึกยั่วยวน

"ผมถอดหน้ากากของคุณออกได้มั้ย"

"ได้สิ"

ไม่กี่นาทีหน้ากากลูกไม้สีดำก็พ้นออกไปจากใบหน้าของเค้า

"สวย"

"ยิ่งใกล้เเบบนี้คุณยิ่งสวยรู้มั้ย"

"วีรู้สึกคุ้นหน้าของคุณจัง"

"ตกลงเราเคยเจอกันมั้ยคะ"

"ชอบจัง"

"เวลาคุณลงท้ายด้วยหางเสียงเเบบนี้"

"อะไรกันเนี้ย"

"คุณจะชมวีมากเกินไปเเล้วนะ"

"ตอบคำถามวีก่อนสิ"

"เราเคยเจอกันมาก่อนรึป่าว"

"จำผมไม่ได้จริงๆหรอ"

"วันนี้วีดื่มมากไปหน่อย"

"เลยมองไม่ค่อยชัด"

"วีถอดหน้ากากของคุณออกได้มั้ย"

มือหนาคว้าเอามือเรียวที่กำลังเอื้อมไปถอดหน้ากากสีดำบนใบหน้าของเค้าไว้เเล้วกดจูบลงไปที่หลังมือนั้นเบาๆ

"ถ้าถอดตอนนี้"

"ผมจะกลายเป็นคนที่ไม่น่าค้นหานะสิ"

"ถ้างั้นเริ่มเลยได้มั้ย"

"วีอยากค้นหาคุณจะเเย่อยู่เเล้ว"

"หึ"

"ผมก็เช่นกัน"

สิ้นเสียงจากร่างเเกร่งตรงหน้าริมฝีปากของเราก็ประกบเข้าด้วยกันอีกครั้งเเละเป็นวีนัสเองที่ถูกอีกคนไล่ต้อนเรียวลิ้นจนต้องส่งเสียงท้วง

 ร่างหนาของชายตรงหน้าคือใครสักคนที่เค้าเองรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูกความจิงเเล้วในค่ำคืนนี้วีนัสปฏิเสธผู้ชายจำนวนไม่น้อยที่ต่างเเวะเวียนเข้ามาขอชนเเก้วเเล้วเอ่ยชวนเพื่อทำความรู้จักกับเค้าในที่เงียบๆเหมือนกับตอนนี้ที่เค้ากำลังทำความรู้จักกับใครสักคนที่ตัวเค้าเองก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงได้ยอมตกลงปลงใจเดินตามชายตรงหน้ามายืนอยู่ตรงนี้เหมือนกัน

สายตาคมๆเหมือนอย่าที่เค้าเคยเเอบหลงไหลจากใครคนนึงซึ่งคงไม่มีทางมายืนลูบไล้ร่างกายของเค้าอยู่เเบบนี้เเน่ เเต่แแปลกดีนะ ถ้าจะเหมือนเเม้กระทั้งสัมผัสจากลมหายใจ

"อ่า.....อย่ากัดสิ"

เสียงปรามร่างหนาตรงหน้าเมื่อรู้สึกว่าฟันคมของอีกคนเริ่มขบเม้มบริเวณซอกคอของเค้าคงไม่ดีกับเค้าเเน่ๆถ้าบอสจะเห็นมันเด่นหราหลังจากงานปาร์ตี้ที่บ้านของเจ้าตัว

"ไม่ชอบให้ทำรอยหรอ"

"ไม่ชอบโดนเจ้านายด่ามากกว่าน่ะ"

"กลัวด้วยหรอ"

"วีไม่กลัวบอสหรอกค่ะ"

"เท่าที่เห็นบอสก็ไม่ได้มีอะไรให้ต้องกลัวนะ"

"งั้นหรอครับ" 

จึ๊ก!

"อ่าอ่ะซีดซ์....เจ็บ"

"อ่าา....คุณ พอเเล้ววีเจ็บ"

คมเขี้ยวถูกฝังลึกลงมาบริเวณลาดไหล่เเละมันไม่ใช่การขบเม้มธรรมดาเค้ารับรู้ได้ว่าคนที่พึ่งพลิกตัวเค้าให้หันกลับหลังเเล้วดึงคอเสื้อที่ก็กว้างพอจะเผยให้เห็นช่วงเเผ่นหลังด้านบนบริเวณลาดไหล่ได้

 การจงใจฝังเขี้ยวของอีกคนเรียกเสียงร้องของเค้าออกมาเพราะรู้สึกได้ว่ามันเจ็บจริงๆยิ่งอีกคนจะพยายามดูดซับก้อนเนื้อบริเวณนั้นด้วยก็ยิ่งเพิ่มความเจ็บจนเค้าต้องร้องห้ามออกมาอีกครั้ง

"อ่า....พอเเล้ว"

อีกคนถึงได้ยอมหยุด เเต่ก็ยังไม่ยอมละจากต้นคอด้านหลังไปไหน การเล้าโลมเเผ่นหลังด้วยปลายจมูกสร้างอารมณ์วาบหวามให้กับร่างกายของเค้าได้ดีเลยทีเดียว

"อื้ออออ"

"คุณหอมจัง"

"อย่ามาชมกลบเกลื่อน"

"วีโกรธคุณนะที่ทำวีเจ็บเมื่อกี้"

"ผมก็เเค่สร้างความทรงจำ"

"อย่าพึ่งโกรธกันเลยนะครับคนดี"

"คนดี"

"คุณพูดเเบบนี้วีก็เเย่สิคะ"

"พร้อมมั้ย"

"พร้อมอะไรคะ"

"อ่ะอ่า....อย่าค่ะ"

"ทำไมล่ะครับ"

"วีไม่อยากเลอะ"

"มันจะไม่เลอะเสื้อผ้าคุณ"

"ผมรับรอง"

"อ่ะอื้อคุณ"

"ปลดกางเกงคุณออกให้ผมนะ"

"เเน่ใจนะว่าวีจะไม่เลอะ"

"เร็วสิครับ"

"ผมอยากสัมผัสคุณจะเเย่อยู่เเล้ว"

มือเรียวยอมปลดเปลื้องกางเกงตัวเองให้อย่างง่ายดาย

 ยอมรับว่าเเพ้ทุกประโยคที่ถูกอีกคนร้องขอ

ก่อนหน้านี้เค้าเคยเป็นเเค่คู่นอนที่หลายๆคนไม่เคยต้องมาร้องขอเค้าเเบบนี้ทุกอย่างบนร่างกายของเค้าจะถูกกำจัดให้หายไปอย่างรีบเร่งเพื่อให้ตัวตนไปถึงยังจุดมุ่งหมายอย่าเดียวเเค่นั้น เเต่กับคนนี้ไม่ใช่ เเล้วเรื่องอะไรคนอย่างวีนัสจะไม่ใจอ่อนละ

"อ่ะอ่ะอื้มมมม"

ลมหายใจร้อนผ่าวยังคงไหลรดอยู่บริเวณต้นคอในขณะที่มือเเกร่งข้างนึงกำลังล้วงเข้าไปสัมผัสส่วนอ่อนไหวภายใน

"คุณกำลังซนนะครับวีนัส"

"หรือคุณจะโกงวีอีกคะ"

"วีก็อยากสัมผัสมันเหมือนกัน"

"ถ้าผมให้สัมผัส"

"คุณจะยอมผมมั้ย"

"ล้อวีเล่นหรอคะ"

"ที่นี่คงไม่มีเวลามากพอสำหรับเรา"

"เเล้วตรงนี้ก็คงไม่เหมาะ"

ดวงตาเบิกกว้างเมื่อมือบางของเค้าได้สัมผัสเข้ากับตัวตนของคนข้างหลังหัวใจเต้นรัวขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ ความรู้สึกต้องการผุดขึ้นมาในหัว

ให้ตายเหอะก็เค้าพึ่งจะบอกกับอีกคนไปว่าที่นี่ไม่เหมาะสำหรับการที่เราจะเซกซ์กัน

เเต่มันดันเป็นเค้าซะเองที่ต้องการให้เซกซ์กับคนตรงหน้านั้นเกิดขึ้นตรงนี้ตอนนี้เลย

"เเน่ใจหรอครับ"

"ว่าคุณต้องการเเค่นี้"

"วี"

"หึ"

"บอกมาสิ"

"ว่าคุณต้องการผม"

"วีนัส"

"อ่า..อ๊ะหยุดก่อน"

"วะวีจะไม่ไหว"

ความเสียวซ่านทำให้เค้าต้องรีบคว้ามือหนาที่รูดรั้งส่วนอ่อนไหวให้ผ่อนเเรงลงเสียก่อน

ไหนจะเเท่งร้อนที่ถูกคนด้านหลังดุนดันให้มันกระเเทกก้นไปมาเหมือนอยากจะเเกล้งให้เค้าร้องขอออกมาให้ได้ว่าต้องการ

เอาอีกเเล้ววีนัส เธอถูกผู้ชายตรงหน้าเล่นงานอีกเเล้ว

"ไม่พอใจผมรึป่าว"

"ป่าว"

"เเล้ว"

"ตกลงเราเคยรู้จักกันมั้ย"

เราหันหน้าเข้าหากันอีกครั้งเเละครั้งนี้เค้าจะต้องรู้จักคนตรงหน้าให้ได้เสียก่อนว่าเป็นใครกัน ก่อนที่เค้าจะยอมใจอ่อนปล่อยให้ทุกอย่างถูกอีกคนควบคุมอีกครั้ง

"ปกติคุณทำความรู้จักคู่นอนของคุณทุกคนหรอครับ"

"อย่างน้อยก็ชื่อ"

"เเล้วก็เห็นหน้ากันสิ"

"เเต่ผมไม่อยากเหมือนคนอื่น"

"อย่างน้อยถ้าคุณไม่ถูกใจ"

"เราก็ไม่จำเป็นต้องรู้จักกัน"

"ขี้โกง"

"เพราะคุณรู้จักวี"

"คุณอาจจะเป็นคนเดียวก็ได้ที่ผมรู้จักตั้งเเต่เริ่มเซกซ์จนจบ"

"วีควรต้องรู้สึกพิเศษใช่มั้ยนะ"

"หึ"

"ที่จิงคุณก็พิเศษมาตั้งนานเเล้ว"

"สำหรับผม"

อื้อออออ!!

ยังไม่ทันได้สงสัยกับประโยคสุดท้ายริมฝีปากก็ไม่สามารถขยับพูดได้อีกตามเคย จูบที่ทำให้อารมณ์เร่าร้อนเกิดขึ้นอีกครั้งเเละครั้งนี้เป็นเค้าเองที่จะไม่เอ่ยขัดขืนใดๆขึ้นมาอีกเป็นอันขาด

เพราะทุกอย่างในตอนนี้ทั้งร่างกายทั้งความรู้สึกกำลังเรียกร้องว่าต้องการคนตรงหน้าเอามากๆ

"อื้ออออ"

"ตรงนี้มีกล้องวงจรปิด"

"ไม่ต้องห่วงมุมนี้ไม่เห็น"

ร่างสูงกดจูบมาเเลกลิ้นอีกครั้งจนรอบปากฉ่ำวาวไปด้วยน้ำสีใสก่อนที่

ร่างกายจะถูกพลิกกลับหลังอีกครั้งเเละครั้งนี้กางเกงของเค้าถูกมือหนาดึงรั้งมันลงมาจนเผยให้เห็นก้นมน

"อ่า.....อ๊าคุณ"

"อย่าเเกล้งวีเเบบนี้"

"คุณก็รู้ว่าวีต้องการ"

"ได้โปรด"

"เอาเข้ามาได้มั้ย"

"หึ"

"เเต่คุณจะเจ็บ"

"วีทนได้"

บ้าจิงเอ่ยปากร้องขอความต้องการของตัวเองกับผู้ชายตรงหน้า 

วีนัสผู้ที่เคยได้รับการตอบสนองจากผู้ชายมาโดยตลอด กลับต้องมาร้องขอเอากับใครก็ไม่รู้ตรงหน้าเพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นตัวเค้าเองฝ้ายเดียวด้วยนะที่ต้องการ

"อ่า....อึกเจ็บ"

เวรละเเล้วมันก็เจ็บจิงๆเจ็บจนเเทบจะยืนอยู่ไม่ไหวถ้าอีกคนไม่ได้รั้งเอวเค้าไว้เค้าคงต้องฟรุบลงไปกองที่พื้นเเน่ๆ

"บอกผมสิ"

"ว่ายังต้องการผมอยู่มั้ย"

"วีต้องการคุณ"

เเขนเกร่งพาดมาที่หน้าอกพร้อมกับการถูกเเรงดันส่วนเเข็งขืนให้เข้ามาในตัวความเจ็บทำให้เค้ากัดเข้ากับเเขนกร่งตรงหน้าเพื่อระบายความเจ็บปวด

"อ๊ะ...อ่าอื้อ"

ความรู้สึกเหมือนมีบ้างอย่างเข้ามาในช่องทางตอดรัดเเละมันก็หยุดนิ่งอยู่เเค่นั้น

"หยุดทำไมคะ"

"คุณเเกล้งวีรึป่าว"

"อ๊ะ..อ๊ะ.."

มือหนาเริ่มขยับส่วนอ่อนไหวของเค้าในจังหวะที่เร็วขึ้นเหมือนต้องการให้เค้าเสร็จเเต่กลับไม่ยอมดันส่วนเเข็งขืนด้านหลังที่ตอนนี้เค้ารู้สึกได้ว่ามันเข้ามาเพียงเเค่ส่วนนึงเท่านั้น ทั้งที่ความต้องการของเค้ามันคือทั้งหมดของคนตรงหน้าไงที่วีนัสกำลังต้องการ

"อื้อออวีขอร้อง"

"เอาเข้ามาให้วีได้มั้ย"

"หึ"

"ดื่มไวน์ในเเก้วให้หมดสิ"

"เเล้วผมจะให้ในสิ่งที่คุณต้องการ"

"วีไม่ได้อยากดื่ม"

"เเปลว่าคุณไม่ต้องการผมสิ"

"ไม่นะ"

"วีต้องการคุณ"

"ถ้างั้นก็ดื่มสิครับ"

"ผมรอคุณอยู่นะ"

เเก้วใสที่ภายในบรรจุน้ำสีหยดเลือดเอาไว้ถูกยกขึ้นดื่มทีเดียวจนหมดทั้งที่ปริมาณของมันสามารถทำให้ร่างกายของเค้าเมาจนไร้สติได้ก็ตามที

เอาอีกเเล้วนะวีนัส เพื่อเเลกกับการได้สัมผัสตัวตนของใครอีกคนเธอถึงกับต้องยอมทำตามข้อเสนอของผู้ชายคนนี้อีกเเล้ว

ทันทีที่เเก้วไวน์ถูกวางลงมือหนาก็เร่งจังหวะตรงส่วนอ่อนไหวของเค้าให้ได้ปลดปล่อยทันที ทั้งฤทธิ์จากเเอลกอฮอล์ที่พึ่งจะดื่มไปทั้งความเสียวซ่านที่แพร่กระจายไปทั่วร่างกายจนขนลุกชั้นน้ำสีขุนที่เริ่มอัดอันจึงถูกร่างกายเร่งให้ปลดปล่อยออกมา

เเละนั่นคือความรู้สึกสุดท้ายของเค้าก่อนที่ทุกอย่างจะค่อยๆเลือนหายไปรวมไปถึงสติของเค้าก็เช่นเดียวกัน

/

/

/

/

/

มาเบาอีกเเล้ว คุณคนนี้เค้าร้ายนะคะท่านผู้ชม ทำเเบบนี้กับวีนัสได้ยังไงกัน ??? เอ็นจอยรีด