*5/3/2022 แก้ไขคำผิดเล็กน้อย ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงเนื้อหาใด ๆ ค่ะ (ส่วนเรื่องตอนถัดไป ฉันไม่มีแปลสต็อกไว้เลย ฉันน่าจะกลับมาว่างและแปลเกมนี้ต่อได้หลังเดือนเมษาค่ะ)

TOT: มือที่คอยอุ้มชู 1-7

---

สถานที่: Penny’s Comfort Food

(ลุคสงสัยว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นต้องมีข้อเท็จจริงที่ถูกซุกซ่อนไว้อีก เพราะแค่เรื่องที่นำยาฆ่าแมลงที่เป็นพิษต่อร่างกายมนุษย์มาใช้ในร้านอาหารก็น่าสงสัยมากพอแล้ว ทว่าเจ้าของร้านที่เป็นฝ่ายเสียหายกลับออกตัวยอมรับว่าเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นจากความประมาทของตนเท่านั้น)

คุณ:

ถ้าอย่างนั้น เรามาเริ่มจากยาฆ่าแมลงกันก่อนเลยดีกว่า ถึงแม้ว่าจะผ่านมาสองสัปดาห์แล้ว แต่ยาฆ่าแมลงที่เหลืออยู่จากเหตุการณ์ครั้งนั้นคงจะอยู่ที่ไหนซักที่ในนี้แหละ

ลุค:

เห็นด้วย ทั้งผงยาฆ่าแมลงกับน้ำแร่ที่เป็นสาเหตุของเหตุการณ์อาหารเป็นพิษ เราต้องเอาทั้งสองอย่างนี้มาตรวจสอบอย่างละเอียด

(ตอนที่คุณกำลังคุยกับลุคอยู่โทรศัพท์ของคุณก็สั่นขึ้นมา คุณจึงหยิบออกมาดู และพบว่าตัวเองได้รับข้อความเสียงจากอาร์เท็ม)

อาร์เท็ม วิง (ข้อความเสียง):

คดีนี้อาจจะไม่ได้ดูธรรมดาอย่างที่เห็น จับตาดูคุณกรีนไว้ โทรหาฉันได้นะถ้าเจอปัญหาอะไรเข้า

คุณ:

(คุณอาร์เท็มก็มองว่าตัวคุณกรีนและรูปการณ์ของคดีนี้น่าสงสัยเหมือนกันงั้นเหรอ)

อาร์เท็ม วิง:

MC เธอเป็นอะไรหรือเปล่า เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ

(จู่ ๆ ก็มีเสียงของอาร์เท็มดังขึ้นมาจากโทรศัพท์ ทำให้คุณตกใจเล็กน้อย แล้วคุณก็พบว่าตัวเองเผลอไปกดปุ่มวีดิโอคอลในหน้าต่างแชตที่คุยกับอาร์เท็มเข้า)

คุณ:

หวา!

[วีดิโอคอล]

{Talk: เพราะว่าเป็นบทสนาที่คุยโต้ตอบไปมากับนางเอก แต่ว่าไม่มีบทพูดส่วนของนางเอก เราเลยแยกบทพูดอาร์เท็มเป็นบุลเล็ตไว้ค่ะ}

อาร์เท็ม วิง:

- กดผิดงั้นเหรอ? 

- ไม่เป็นไร ไม่ต้องขอโทษหรอก เธอไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ว่าแต่เธอตั้งใจทิ้งหนังสือเตรียมสอบไว้ที่สำนักงานหรือเปล่า

- ดีแล้วที่ทิ้งไว้เพราะมันหนักพอสมควรเลย น่าจะพกออกไปข้างนอกด้วยยากอยู่

- ไม่ต้องห่วงว่าจะอ่านหนังสือไม่ทัน เดี๋ยวฉันจะเขียนสรุปเป็นลิสต์คร่าว ๆ ไว้ให้เธอเอง

- ไม่เป็นไร ไม่ต้องขอบคุณหรอก เธอไปทำงานต่อเถอะ ฉันวางสายละ

[สิ้นสุดการวีดิโอคอล]

(พอวางสายจากอาร์เท็มแล้ว คุณก็ถอนหายใจออกมายาวเหยียด)

ลุค เพียร์ซ:

นั่นหัวหน้าเธอเหรอ เธอดูกลัว ๆ เวลาคุยกับเขานะ เขาได้ทำตัวแย่ ๆ ใส่เธอหรือเปล่า

คุณ:

ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก คุณอาร์เท็มเขาเป็นทนายความขั้นสูงที่สำนักงานฉันน่ะ แล้วก็เป็นคนที่เก่งอันดับต้น ๆ ของสายงานนี้เลย ถึงเขาจะเป็นคนที่เข้มงวดกับงาน แต่เขาก็ไม่เคยทำตัวแย่ใส่คนอื่นหรอกนะ

ลุค เพียร์ซ:

เหรอ

คุณ:

เอาหัวฉันเป็นประกันเลย!

ลุค เพียร์ซ:

โอเค แต่ว่าถ้าเธอต้องการความช่วยเหลือ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว เธอมาหาฉันได้เสมอนะ ฝีมือฉันเก่งกาจไม่เบาเลยล่ะ รู้ใช่ไหม

คุณ:

รู้สิคะ คุณนักสืบลุค เพียร์ซผู้เก่งกาจ!

[เริ่มการสืบสวน]

[ตรวจสอบซองอาหารเสริม]

คุณ:

ผงฟู่ของ Heirson เหรอ สองปีมานี้คนนิยมกินอาหารเสริมยี่ห้อนี้มากเลย

{Talk: ส่วนตัวฉันอ่านแล้วเข้าใจว่าวิธีการกินของอาหารเสริมอันนี้น่าจะคล้าย ๆ วิตามินของบีรอคคาค่ะ ที่เป็นเม็ดฟู่ไว้หย่อนใส่น้ำเปล่า แต่ของ Heirson อันนี้มันจะเป็นผง ๆ แทน ก็เลยเรียกว่าผงฟู่ไปเลยค่ะ}

ลุค เพียร์ซ:

แต่การกินทีละสี่ห้าซองนี่มันก็เกินปริมาณที่เขาแนะนำอยู่นะ ถ้ากินเยอะขนาดนี้ต่อให้เป็นอาหารเสริมเพื่อสุขภาพก็เป็นอันตรายต่อร่างกายได้เหมือนกัน

(คุณกับลุคเอื้อมมือออกไปหยิบซองอาหารเสริมพวกนั้นพร้อมกัน มือเลยสัมผัสกันโดยไม่ตั้งใจ ในตอนที่ปลายนิ้วของเขาสัมผัสหลังมือของคุณ คุณรู้สึกอุ่นวาบตรงจุดที่นิ้วเขาสัมผัสขึ้นมา แต่มันก็จางหายไปอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกับสัมผัสของเขาที่เป็นเพียงการสัมผัสกันในเวลาชั่วครู่เท่านั้น คุณนิ่งค้างมองหลังมือของคุณอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะหันไปมองลุค)

ลุค เพียร์ซ:

… 

ขนาดผ่านมาหลายปีแล้ว เราสองคนยังคิดอะไรเหมือน ๆ กันอยู่เหมือนเดิมเลยเนอะ...

จะว่าไป ทำไมเธอถึงคิดว่าคุณกรีนบริโภคอาหารเสริมตัวนี้เข้าไปเยอะขนาดนี้ล่ะ

คุณ:

อ้อ พอดีวินนี่บอกมาว่าเป็นเพราะสุขภาพหัวใจของเขา เขาเลยต้องกินของพวกนี้น่ะ

(ลุคเป็นอะไรไปนะ เมื่อกี้เขาชักมือกลับไปแรงมากอย่างกับคนโดนไฟดูดเลย สุดท้ายคุณก็เลิกคิดเรื่องนั้นไปก่อนและดึงตัวเองกลับมาอยู่กับงานตรงหน้าต่อ)

คุณ:

บางทีของพวกนี้อาจจะทำหน้าที่เหมือนเป็นยาหลอกสำหรับเขาล่ะนะ...

{Talk: ยาหลอก คือยาที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อการรักษาโดยไม่มีผลใด ๆ กับร่างกาย ส่วนใหญ่จะเป็นพวกเม็ดแป้ง น้ำตาล เอาไว้หลอกผู้มารับการรักษาค่ะ สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ด้วยการเสิร์ชคำว่ายาหลอก หรือ placebo ในกูเกิลได้เลย}

ลุค เพียร์ซ:

แต่ถ้าอาหารเสริมพวกนี้เกิดมีผลข้างเคียงขึ้นมา หมายความว่าคุณกรีนตอนนี้เขากำลังทำร้ายร่างกายตัวเองอยู่เลยนะ…

[ได้รับหลักฐาน ‘ผงฟู่เสริมสุขภาพยี่ห้อ Heirson’]

[ตรวจสอบผงสีขาว ๆ ที่อยู่ตรงขอบตู้ไวน์]

คุณ:

แปลกจัง ทำไมเราถึงหาร่องรอยของผงกำจัดแมลงไม่เจอเลยนะ ปกติแล้วเวลาโรยผงพวกนี้ไว้ต้องไม่ทำความสะอาดมันออก ไม่อย่างนั้นผงมันก็จะไม่ได้ผลสิ 

ลุค เพียร์ซ:

ก็จริงนะ…

ตรงนั้นไง! ฉันเห็นผงกำจัดแมลงอยู่ตรงชั้นวางขวดไวน์

คุณ:

ดูเหมือนพวกผงที่ขายกันในร้านปกติเลยนะ

ลุค เพียร์ซ:

ฉันก็ว่างั้น แต่ว่าเดี๋ยวฉันจะลองตรวจสอบส่วนประกอบมันดูอีกที

คุณ:

นายมีเครื่องมือแบบนั้นอยู่กับตัวด้วยเหรอ!?

(คุณกวาดตาสำรวจลุคตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่คุณไม่เห็นว่าลุคจะมีพวกบีกเกอร์หรืออุปกรณ์ห้องแล็ปอยู่บนตัวเลย)

ลุค เพียร์ซ:

เลิกมองได้แล้ว...คือฉันไม่จำเป็นต้องใช้วิธีแบบนั้นเพื่อทดสอบสารนี้ก็ได้น่ะ 

(ลุคหยิบอุปกรณ์ขนาดพกพาที่ส่วนหัวของอุปกรณ์มีหน้าจอติดอยู่ ส่วนตรงปลายมีลักษณะเหมือนหลอดหยดในห้องทดลอง)

ลุค เพียร์ซ:

เจ้านี่ก็คือ Handy Analyzer Mark IV (อุปกรณ์วิเคราะห์สุดสะดวกรุ่นสี่) ที่ฉันไว้ใจและปรับแต่งด้วยตัวเองเลย เอาไว้ใช้ตรวจสอบพวกสารเคมีทั่วไปน่ะ

คุณ:

รุ่นสี่งั้นเหรอ แปลว่ามีรุ่น 1 2 แล้วก็ 3 มาก่อนสินะ แสดงว่าตอนเรียนวิศวกรรมชีวการแพทย์นายคงไม่ได้เรียนเก่งขนาดนั้นสิเนี่ย

ลุค เพียร์ซ:

เธอเดาผิดแล้ว ฉันน่ะจบป.โทมาอย่างงดงามเลยล่ะ

[ได้รับหลักฐาน ‘ผงจากมุมของชั้นวางขวดไวน์’]

[ตรวจสอบโซนถัดไป]

[ตรวจสอบลิ้นชัก]

ลุค เพียร์ซ:

นี่คือใบเสร็จค่ายาฆ่าแมลงที่คุณกรีนซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อ ส่วนวันที่ซื้อคือวันจันทร์เมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว

คุณ:

คุณกรีนนี่ค่อนข้างเป็นคนละเอียดรอบคอบอยู่เหมือนกันนะ ถ้าเป็นฉันคือใบเสร็จคงหายไปภายในสองวันแล้ว

ถ้าดูจากใบเสร็จนี่ คุณกรีนซื้อยาฆ่าแมลงยี่ห้อ BugOut มา...เอ๋ แต่ฉันจำได้ว่า BugOut มันไม่เป็นพิษต่อคนนี่นา

ลุค เพียร์ซ:

เธอพูดถูก ยาฆ่าแมลงยี่ห้อนี้ปลอดภัยในระดับที่สามารถใช้ได้ในบ้านที่มีเด็ก ๆ หรือมีสัตว์เลี้ยงในบ้านได้เลย ฉันจำได้ว่าตอนเด็ก ๆ เธอน่ะกลัวแมลงสาบสุด ๆ แล้วตอนนี้ล่ะ ยังกลัวอยู่ไหม

คุณ:

ฉันจะทำเป็นว่าฉันไม่ได้ยินคำถามเมื่อกี้แล้วกันนะ

[ได้รับหลักฐาน ‘ผงกำจัดแมลงพร้อมใบเสร็จ’]

[ตรวจสอบสิ่งของที่หล่นอยู่ใต้ชั้นวางของ]

ลุค เพียร์ซ:

โอ๊ย…

คุณ:

เกิดอะไรขึ้น

ลุค เพียร์ซ:

มือครูดกับชั้นน่ะ พอดีฉันเห็นกระดาษบางอย่างมันตกอยู่ใต้ชั้นนี่ แต่ว่ามือฉันใหญ่เกินมันเลยติดอะ

คุณ:

อุ๊บ...ฮ่า ๆ ๆ ขอโทษทีนะ แต่มันตลกนี่นา ช่วยไม่ได้

ลุค เพียร์ซ:

คุณทนายผู้ยิ่งใหญ่โปรดกรุณาเอามือที่เล็กกว่าของคุณไปหยิบมันออกมาแทนทีครับผม แต่ระวังอย่าให้ตัวเองบาดเจ็บด้วยนะ

(ถึงคุณจะอยากแซวลุคเรื่องที่เขาพลาดแบบบื้อ ๆ ต่ออีกสักหน่อย แต่คุณรู้ดีว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมเท่าไหร่นัก คุณคุกเข่าลงไปที่พื้นและพยายามล้วงเอากระดาษออกมาจากใต้ชั้นวางโดยมีแสงไฟจากโทรศัพท์ของลุคช่วยบอกทิศทางให้อยู่)

คุณ:

เกือบ...จะหยิบ...ถึงแล้ว

ได้แล้ว! เป็นใบเสร็จล่ะ

ลุค เพียร์ซ:

Insecticide 330 (ยาฆ่าแมลงสูตร 330) ถูกซื้อมาเมื่อวันพฤหัสสองสัปดาห์ที่แล้ว

คุณ:

มันเป็นยาฆ่าแมลงที่ใช้ในการเกษตรนี่นา ปกติแล้วยาฆ่าแมลงแบบนี้หาซื้อในเมืองไม่ได้ด้วย

ลุค เพียร์ซ:

มีเลขบัญชีสี่ตัวสุดท้ายของผู้ซื้ออยู่ตรงนี้ด้วยล่ะ เราสามารถเอาไปตรวจสอบได้ว่าใครเป็นเจ้าของเลขบัญชี

[ได้รับหลักฐาน ‘ใบเสร็จยาฆ่าแมลงสูตร 330’]

[ตรวจสอบเครื่องปั๊มน้ำดื่ม]

ลุค เพียร์ซ:

ของชิ้นนี้คงจะเป็นเครื่องปั๊มน้ำดื่มที่ใช้กับถังน้ำแร่ละนะ 

[ตรวจสอบรอบ ๆ ตัวเครื่อง]

คุณ: 

ถ้าเรามีผงฝุ่นแม่เหล็กอยู่กับตัวก็คงจะเก็บรอยลายนิ้วมือคนที่ใช้เครื่องปั๊มออกมาได้ล่ะนะ…

ลุค เพียร์ซ:

เธอหมายถึงเจ้านี่เหรอ

(ลุคหยิบซองบรรจุผงอะไรบางอย่างออกมาจากหนึ่งในกระเป๋าบนเสื้อแจ็กเก็ตของเขา)

คุณ:

ทำไมนายถึงมีมันอยู่กับตัวได้ละเนี่ย

ลุค เพียร์ซ:

ก็ฉันเป็นนักสืบมืออาชีพยังไงล่ะ จะไม่พกเจ้านี่ติดตัวได้ยังไงกัน

(ลุคสามารถเก็บลายนิ้วมือบางส่วนมาจากเครื่องปุํมได้แล้ว แต่ตอนนี้คุณยังไม่สามารถตรวจสอบได้ว่าเป็นลายนิ้วมือของใคร)

[ตรวจสอบหัวเครื่องปั๊ม]

ลุค เพียร์ซ:

ดูตรงนี้สิ มีผลึกสีเหลือง ๆ อยู่ด้วย

คุณ:

น่าจะเป็นสารตกค้างในน้ำแร่ที่มันแห้งติดอยู่หรือเปล่า

ลุค เพียร์ซ:

มีแค่สารละลายที่มีค่าความเข้มข้นสูงเท่านั้นถึงจะแห้งแล้วเป็นผลึกแบบนี้ได้ แต่ที่พูดไปมันก็เป็นแค่หนึ่งในความเป็นไปได้หลาย ๆ ข้อล่ะนะ

คุณ:

เรื่องดูจะเป็นไปได้เรื่องอื่นก็...หรือว่าจะมีคนเอายาฆ่าแมลงมาป้ายตรง ๆ ที่หัวของเครื่องปั๊มเลย

ลุค เพียร์ซ:

ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้นะ แต่ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไร เรื่องที่เรารู้แน่แล้วตอนนี้คือคุณกรีนโกหกเรื่องที่บอกว่าตัวเองเผลอทำยาฆ่าแมลงหกลงไปในน้ำ

[ได้รับหลักฐาน ‘เครื่องปั๊มน้ำดื่ม’]

[ตรวจสอบถังน้ำดื่ม]

คุณ:

อันนี้เป็นน้ำแร่ที่มาจากเขาเหยียบเมฆาแน่เลย  มีวันผลิตระบุไว้บนฉลากด้วย ถ้าดูจากวันผลิตแล้ว ถังน้ำอันนี้คือถังเดียวกับถังที่ถูกส่งมายังร้านอาหารนี้ในวันเกิดเหตุ

ลุค เพียร์ซ:

ส่วนปากถังก็แคบมาก ไม่มีทางที่จะสัมผัสกับน้ำได้เลยถ้าไม่เอาน้ำออกมาผ่านเครื่องปั๊ม แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเกิดอุบัติเหตุที่ทำให้ยาฆ่าแมลงปนเปื้อนลงไปได้

คุณ:

ถ้างั้นก็เหลือแค่เหตุการณ์นี้เป็นการจงใจก่อเหตุขึ้นแล้วล่ะ

ลุค เพียร์ซ:

แย่หน่อยตรงที่ถังน้ำถูกทำความสะอาดจนเอี่ยมเลย ฉันไม่เจอรอยนิ้วมือสักรอย

[ได้รับหลักฐาน ‘ถังน้ำแร่’]

[ตรวจสอบกลอนประตูไฟฟ้า]

คุณ:

กลอนประตูหน้านี่เป็นแบบสแกนลายนิ้วมือ แล้วก็ไม่มีร่องรอยเลยว่ามีการงัดแงะเข้ามา ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นโดยเจตนา แสดงว่าคนลงมือเป็นพนักงานในร้านเหรอ

ลุค เพียร์ซ:

ไม่เชิง ใครที่มีลายนิ้วมือบันทึกไว้ในนี้สามารถเป็นคนร้ายได้หมดเลย พวกพนักงานไม่ได้ไม่เสียอะไรเลยจากการทำลายชื่อเสียงร้าน แต่ถ้าเกิดทำแล้วโดนจับได้ว่าเป็นคนร้าย พวกเขาจะโดนโทษคดีอาญาทันที ดังนั้นถ้าความสัมพันธ์ระหว่างหัวหน้าและลูกจ้างไม่ได้บาดหมางกันมากจริง ๆ คนส่วนใหญ่คงไม่เลือกที่จะลงมือทำเรื่องร้ายแรงขนาดนี้แน่

คุณ:

มีใครอีกนะที่สามาถสแกนนิ้วเข้าร้านได้เลย ขนาดคุณวินนี่ยังต้องกดกริ่งเลย ส่วนคุณกรีนเองก็ไม่น่าจะทำเรื่องแบบนี้...

(ในขณะที่คุณกำลังคิดเรื่องรูปคดีอยู่ ลุคก็เอาแท็บเล็ตเครื่องหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเป้ของตัวเองและเชื่อมมันเข้ากับรูเสียบสายชาร์จของกลอนประตู)

คุณ:

นี่นายกำลัง…

ลุค เพียร์ซ:

ฉันสามารถเข้าไปในฐานข้อมูลของกลอนเพื่อเอาข้อมูลลายนิ้วมือที่ลงทะเบียนไว้กับกลอนนี่ออกมาได้น่ะ

[ได้รับหลักฐาน ‘ฐานข้อมูลลายนิ้วมือที่อยู่ในกลอนประตูอัจฉริยะ’]

[สิ่งที่ตรวจดูได้นอกเหนือจากส่วนเป็นข้อมูลสำคัญด้านบน]

[บันไดขึ้นชั้นสอง]

คุณ:

ชั้นด้านบนนั่นเป็นพื้นที่ส่วนตัว ฉันไม่ควรขึ้นไปโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต

[ชั้นหนังสือ]

คุณ:

คุณกรีนเป็นคนเก็บสะสมหนังสือพวกนี้เองหมดเลยหรือเปล่านะ เป็นคนที่ค่อนข้างใส่ใจกับการเลือกเรื่องมาอ่านอยู่นะ ฉันไม่แน่ใจเลยว่าเคยอ่านเรื่องไหนในนี้บ้างไหม

[โต๊ะอาหาร]

คุณ:

ขนาดไม่ได้เปิดร้านนะ แต่ร้านสะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อยมากเลย

[ชั้นวางขวดไวน์]

คุณ:

คุณกรีนคงจะเลือกชั้นวางไวน์นานน่าดู ชั้นนี่ทำให้ร้านอาหารเขาดูมีระดับขึ้นมาเลย

[ห้องครัว]

คุณ:

ครัวแบบเปิดเหรอ ลูกค้าน่าจะเพลินอยู่เวลามองอาหารของตัวเองกำลังถูกจัดเตรียมอยู่ แต่ถ้าพ่อครัวทำพลาดปุ๊บ เหตุการณ์คงกลับกันเลยล่ะ...

[กล้องวงจรปิด]

คุณ:

กล้องวงจรปิดงั้นเหรอ แต่อยู่สูงจนฉันเอื้อมไม่ถึงเลย...สงสัยจังว่ามันทำงานอยู่ไหม เดี๋ยวบอกให้ลุคมาดูทีหลังแล้วกัน

[ชั้นด้านหลังเคาน์เตอร์]

คุณ:

ของพวกนี้ใช้แต้มสะสมของสมาชิกแลกได้หมดเลยเหรอ คุณกรีนใจดีจัง

[ภาพเหนือเคาน์เตอร์]

คุณ:

ถึงแม้ว่าฉันจะอ่านไม่ออก แต่มันดูทรงพลังอย่างน่าทึ่งเลยล่ะนะ

[ตรวจสอบเสร็จสิ้น ได้รับหลักฐานทั้งหมดแล้ว]

(หลังจากตรวจสอบเบื้องต้นเสร็จสิ้น คุณกับลุคก็เอาข้อมูลที่ตัวเองมีมาเทียบกับหลักฐานที่ได้ ลุคได้ทำการวิเคราะห์สารที่พบบนเครื่องปั๊มน้ำดื่มและผงจากมุมของชั้นวางขวดไวน์ เหล่ารอบนิ้วมือที่แกะออกมาจากเครื่องปั๊มน้ำดื่มถูกนำไปเปรียบเทียบกับข้อมูลลายนิ้วมือที่ถูกเก็บไว้ในกลอนประตู นอกเหนือจากนั้น คุณยังพบลายนิ้วมือบนใบเสร็จยาฆ่าแมลงสูตร 330 ด้วย แต่เนื่องจากคุณเรียนสายศิลป์มา จึงไม่เข้าใจโค้ดและภาพจำลองโมเลกุลเคมีที่ปรากฎบนจอแท็บเล็ตของลุคเลยแม้แต่น้อย ยิ่งไปกว่านั้น แผลที่หลังมือลุคตอนนี้ยังบวมแดงกว่าเดิมอีกด้วย)

คุณ:

ให้ฉันดูรอยบาดที่มือนายหน่อย

(ลุคทำงานเสร็จแล้ว คุณจึงหยิบทิชชู่แอลกอฮอล์ออกมาจากกระเป๋าถือของตัวเอง)

ลุค เพียร์ซ:

รอยบาดที่ไหนเหรอ

(ลุคมองตามสายตาของคุณจนไปหยุดอยู่ที่หลังมือของตัวเอง จากนั้นก็ยิ้มออกมาเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร)

ลุค เพียร์ซ:

แผลแค่นี้เอง จริง ๆ ฉันลืมไปแล้วด้วยซ้ำนะเนี่ย

คุณ:

มันไม่’แค่นี้’เลยนะ ใต้ตู้นั่นอาจจะไม่เคยถูกทำความสะอาดมาก่อนเลยก็ได้ ถ้าแผลติดเชื้อขึ้นมาจะทำยังไง

(คุณคว้ามือเขามาเช็ดแผลด้วยทิชชู่แอลกอฮอล์ของคุณโดยที่ไม่รอให้เขาพูดปฏิเสธใด ๆ )

คุณ:

อาจจะแสบหน่อย แต่อดทนกับมันนิดนึงนะ นายโชคดีแล้วที่ฉันพกทิชชู่นี่เวลาออกมาทำงานนอกสถานที่ตลอดเผื่อต้องฆ่าเชื้ออะไรขึ้นมา

ลุค เพียร์ซ:

…

(ลุคไม่ได้พูดอะไรออกมาอยู่พักใหญ่ คุณเลยเงยหน้าขึ้นไปมองเขา ริ้วสีแดงจาง ๆ บนแก้มของเขาทำให้ประกายในดวงตาสีส้มปะการังคู่นั้นดูเด่นชัดขึ้นมาด้วย)

คุณ:

นาย…

ลุค เพียร์ซ:

จ-จำ...ฉ-ฉันจะจำไว้ให้ขึ้นใจเลย จะระวังตัวมากขึ้นด้วย เธอจะได้ไม่เป็นห่วงฉัน

คุณ:

พูดแล้วทำให้ได้ด้วยนะคะคุณนักสืบเพียร์ซ

(คุณหัวเราะออกมา และนั่นทำให้ริ้วสีแดงบนแก้มของเขาเข้มกว่าเดิมไปอีก ลุคแสร้งกระแอมในลำคอและเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นทันที)

ลุค เพียร์ซ:

จะว่าไปแล้ว...ผลการทดสอบเบื้องต้นนั้นเผยให้เห็นว่าข้อมูลเรื่องผงกำจัดแมลงกับลายนิ้วมือมีบางอย่างที่ไม่สมเหตุสมผลกันอยู่ด้วยล่ะ

---

หลักฐานที่ได้รับในตอนนี้

ถังน้ำแร่ 

น้ำแร่จากเขาเขียบเมฆา โดยมีวันผลิตถูกระบุไว้ที่ฉลาก

ผงฟู่เสริมสุขภาพยี่ห้อ Heirson 

อาหารเสริมสุขภาพในรูปแบบผงฟู่จากบริษัท Heirson สินค้าชิ้นนี้เป็นที่นิยมอย่างมากในช่วงสองปีมานี้

ผงกำจัดแมลงพร้อมใบเสร็จ 

BugOut คือยาฆ่าแมลงที่ไม่เป็นอันตรายกับคน โดยยาถูกซื้อมาก่อนวันเกิดเหตุสี่วัน

ผงจากมุมของชั้นวางขวดไวน์ 

ผงที่พบตรงมุมของชั้นวางขวดไวน์ เป็นผงกำจัดแมลงที่หลงเหลืออยู่ในร้านอาหาร

ใบเสร็จยาฆ่าแมลงสูตร 330 

ใบเสร็จแสดงการซื้อขายยาฆ่าแมลงสูตร 330 ที่เป็นยาฆ่าแมลงแบบจำกัดเฉพาะผู้เชี่ยวชาญใช้เท่านั้น นอกจากนี้ยังเป็นพิษกับร่างกายมนุษย์อีกด้วย

เครื่องปั๊มน้ำดื่ม

เครื่องปั๊มน้ำดื่มที่เอาไว้ใช้กับถังน้ำ

ฐานข้อมูลลายนิ้วมือที่อยู่ในกลอนประตูอัจฉริยะ

ข้อมูลลายนิ้วมือที่อยู่ในกลอนอัจริยะ ดูเหมือนว่าเจ้าของลายนิ้วมือที่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาทางประตูหน้าได้จะมีอยู่ทั้งหมดสี่คน

---

ตอนนี้เสร็จช้ากว่าที่คิดไว้หลายวันเลยค่ะ...

พอดีว่าปิดเทอมแล้วก็เลยเก็บข้าวของกลับมานอนที่บ้าน ทีนี้พอก้นได้แหมะลงที่บ้านปุ๊บ ความเอื่อยเฉื่อยก็เข้าครอบงำทันทีเลยค่ะ (ฮา) ฉันได้ซื้อเกมชื่อ A Short Hike ในสตีมมาเล่นล่ะค่ะ เป็นเกมเล่นง่ายเล่นสบายน่ารักเบาสมองดี ถ้าอยากหาอะไรเบา ๆ เล่นอยู่ เกมนี้เป็นตัวเลือกที่ดีเลย แต่ถ้าอยากได้อะไรไม่เบาสมองมากก็ Hades เลยค่ะทุกคน เราชอบองค์ประกอบเกมเขามาก ๆ 

จะว่าไป เธมิสนี่ก็อีเวนต์ใหม่จะมาแล้ว จริง ๆ ฉันอยากได้การ์ดลุคมากเลยค่ะ น่ารักดี แต่ส่วนตัวเราเมนอาร์เท็มเลยคิดว่าน่าจะต้องข้ามตู้ลุคไปค่ะ เพราะสองคนนี้อัพเรตคนละตู้กัน เสียดายจัง ใครได้คุณลุคฝากเอ็นดูคุณเขาเยอะ ๆ นะคะ

 

อยากให้อีเวนต์เข้าไว ๆ มากเลยค่ะ คือเราเล่นจนเวล 59 เก็บคอนเทนต์เกมที่มีอยู่ตอนนี้เกือบจะหมดแล้วค่ะ ว่างมาก ๆ เลย *นั่งรออีเวนต์แบบใจจดจ่อ* 

แต่พอพูดถึงอีเวนต์ก็ มีใครเก็บฟักทอง 600 ลูกทันมั้ยคะ เราได้ 500 กว่าเองค่ะแง เสียดายมากอยากได้ตราน้องฟักทอง 

ช่วงนี้เหมือนจะเริ่มเข้าหน้าหนาวแล้ว บางพื้นที่ก็ยังน้ำท่วมอยู่ โควิดก็ยังระบาดอยู่ด้วย ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ

ขอให้ทุกคนพบเจอวันที่ดีแม้ระบอบกฏหมายบ้านเมืองเราจะผีกว่าเมืองสเตลลิสค่ะ