"เมื่อเราพยายามนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านไปแล้วทั้งการสูญเสีย ความรัก ความหวัง ความเศร้า ความเจ็บปวด ความโกรธ ยิ่งเราพยายามนึกถึงยิ่งเลือนราง รายละเอียดของความทรงจำมีความคลุมเครือ ความทรงจำถูกครอบด้วยความรู้สึกใหม่ ความรู้สึกที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน และผู้คนยังคงเผชิญความรู้สึกต่าง ๆ ที่การรับรู้ต่างไปจาก...

“ริเวอร์!!!” ร่างสูงตะโกนเรียกชื่อนั้นออกมาดังลั่น ใบหน้าคมสันแหงนเงยขึ้นไปยังชั้นบนของตัวบ้าน ก่อนที่จะพุ่งตัวขึ้นบันไดอันคับแคบ ไปยังโถงทางเดินชั้นบน “ริเวอร์!!!” เสียงทุ้มคำรามออกมาอีกครั้ง คราวนี้ดังกว่าเดิม และฟังดูดุดันกว่าเดิม ในขณะที่สองเท้ารุดเดินไปตามทาง จนไม้กระดานดังลั่นเอียดอาดอย่างน...

ผมรู้นะครับว่าทำไมทุกคนเป็นห่วง ทุกคนเห็นผมลำบาก ทุกคนเห็นผมพยายามโดยไม่มีอะไรกลับมา ทุกคนอยากให้ผมหันไปหาทางอื่นที่ง่ายและเข้ากับผมมากกว่า ทุกคนอยากให้ผมตามหาท้องฟ้าที่สดใส เหมือนที่ทุกคนตามหากัน แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังเดินทางเข้าสู่ลมพายุและสายฝนที่โหมกระหน่ำ เพราะผมเคยได้ยินว่าที่ปลายสายรุ้งนั้นม...

"ฉันไม่ได้เห็นผี... ฉันแค่เห็นพลังงานในรูปแบบคน ที่ opacity ประมาณ 70%" ยินดีต้อนรับเข้าสู่ปี 2021 ที่ใครหลายๆคนบอกว่ามันคือ 2020part 2 และใช่จ่ะ...มันก็เป็นเช่นนั้น “พี่ว่าป่ะ การเป็นคนธรรมดาสมัยนี้แม่งแย่มากเลยเนอะ” เอ้า มึงบอกกูไม่ต้องตอบ แล้วขึ้นต้นด้วยคำถามเนี่ยนะ ฉันยังนิ่งต่อ...

ในอาณาจักรสีฟ้าแห่งหนึ่งมีประชากรอยู่ด้วยกันอย่างหลากหลายไม่ว่าจะเป็นหุ่นยนต์ ทหาร ไดโนเสาร์หรืออื่นๆ พวกเขาอยู่ด้วยกันอย่างสันติสุขแต่ละวันก็เล่นออกสำรวจ เล่นกีฬาหรือนานๆทีก็จะเล่นต่อสู้กันบ้าง.....เอาจริงๆก็เล่นต่อสู้กันเกือบตลอดเวลานั่นแหละเพราะมันสนุกมากไงล่ะ แต่ว่ามันก็เป็นแค่การเล่นกัน...

อยู่ๆฉันก็นึกอยากสูบบุหรี่ฉันไม่ได้ติดบุหรี่เข้าข่ายเป็น 'คนสูบ'ในชีวิตประจำวัน หากจะหยิบมันขึ้นมาสูบสักครั้ง ก็ค่อนข้างเป็นความรู้สึกพิเศษ แต่ไม่ใช่ความพิเศษในแง่ดีหรอก มันเริ่มจากการเห็นเพื่อนสูบใน 'วงเล่า' ฉันไม่ได้สะกดคำว่า เหล้า ผิดหรอกนะ เพราะเหล้าไม่ใช่ปัจจัยหลักเลย เรานัดพบตั้งวงกันเป็นสิบค...

1 ครั้งแรกที่ผมเจออูม่านั้น ผมไม่ได้คิดว่าเธอเป็นอะไรอื่นมากไปกว่าผู้หญิงร่างเล็ก บอบบาง และ -- ถ้าผมอ่านข้อมูลจากหน้าจอรายงานไม่ผิด -- เป็นคนสำคัญขององค์กรในตอนนี้ และนั่นอาจจะเป็นจุดที่ทำให้ผมสนใจมองรูปภาพเล็กๆตรงมุมขวาบนของกระดาษรายงานตรงหน้า ใช่ -- ผมนึกในขณะที่จ้องมองดวงตาสีน้ำตาลอ่อนคู่นั้น -...

TW: death // ณ ที่แห่งนี้ เต็มไปด้วยดอกไม้เรียงรายมากมาย มันมาจากใครต่อใครหลายคนที่คุณอาจรู้จักบ้าง ไม่รู้จักบ้าง ท่ามกลางดอกไม้ มีรูปของคนๆนึงวางอยู่ รูปนั้นถูกใส่กรอบเอาไว้อย่างเรียบง่ายเหมาะกับเจ้าของรูป ข้างหลังกรอบรูป มีโลงไม้สีดำบรรจุสิ่งของต่างๆที่เป็นความทรงจำของเขาคนนั้นอยู่ และใ...

มีผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นคนร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในเกาะแห่งหนึ่ง วันหนึ่งเขาได้ถ่ายรูปกะหมู่คณะของเขาในช่วงแดดกำลังแรงจ้า เขาเอามือมาบังแดดที่แยงตา แต่แล้วมีผู้สังเกตุเห็นแว่นเพชรและนาฬิกา จึงมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างหนาหู จนเขาได้ยินและออกมาพูดต่อสื่อว่า "นาฬิกาแค่ยืมเพื่อนมา ส่วนแหวนเพชรก็มา...

"เดี๋ยวโตขึ้นก็รู้เองแหละน่า" เขาพูดกับฉันในเย็นวันหนึ่ง ตอบกลับคำถามที่ตอนนี้แม้แต่ฉันเองก็ลืมเลือนมันไปแล้ว โตขึ้นก็จะรู้เองอย่างนั้นหรือโตขึ้นนี่ มันเมื่อไหร่กันนะ เดี๋ยวก็รู้เองหรือจะรู้ได้อย่างไรกันล่ะ สิ่งที่ฉันจะได้รู้กับสิ่งที่เขารู้จะเหมือนหรือไม่ หลายครั้งที่ฉันคิดว่าชีวิตเราก็คล้ายกันกับเ...