ช่วงนี้เป็นเหมือนกันมั้ย รอบข้างทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตาไปเที่ยวเหนือ เที่ยวเชียงใหม่ เราก็ด้วย

ทั้งที่แม่งก็ไปกันทุ้กกปี ปีที่แล้วก็ไป ปีก่อนหน้าก็ไป 

เคยไปอยู่ทำงานที่เชียงใหม่เป็นปียังไม่เบื่อ ก็แปลกดี

บางคนก็ไปด้วยความหวังว่ามันจะหนาว มันจะเย็น ถึงจะโดนหลอกกันทุกปีอะนะ 

ทริปนี้ไปกะเพื่อนป.โทที่บากบั่นกันมาก กว่าจะเรียนจบ พอเรียนจบก็หายหน้าหายตา เลยต้องนัดมาเจอกันบ้าง แต่คราวนี้นัดไกลหน่อยไปเชียงใหม่แอ่วเหนือกันเจ้าา

เราวางแผนกันว่าจะขึ้นดอยอ่างขาง เอาร่างกายไปเจออากาศหนาวเย็น รอดูพระอาทิตย์ขึ้น ไปดูไร่ชาสวยๆที่พวกเราชอบเห็นในรีวิวเชียงใหม่ช่วงนี้กัน เรียกว่าตามๆเค้าไปกันนั่นแหล่ะ 

ถึงเชียงใหม่สิ่งแรกที่ทำคือหาของกิน มื้อแรกตกเป็นหน้าที่ของข้าวซอยเสมอใจฟ้าฮ่าม

ข้าวซอยอร่อยตามปกติ ฮังเลคือดีย์ เราเพิ่งเคยกินร้านนี้ครั้งแรกก็ถือว่าโอเค

เสียใจที่ไฟล์ทดีเลย์ วันนี้เลยไม่ค่อยเหลือเวลาเที่ยว 

บ่ายสอง พี่ใหญ่ บอกขึ้นดอยกันเลยไหมครับเดี๋ยวจะมืด (พี่ใหญ่คือพี่คนขับรถตู้)

มืด? มืดอะไรวะจะบ้าหรอ ยังไม่ได้ชิวอะไรในเมืองเลย

แต่พี่เค้าหน้าซีเรียสเบอร์สิบ อะขึ้นก็ขึ้นเชื่อเจ้าถิ่น 

(แต่ก็อ้อมแอ้มบอกถ้าระหว่างทางมีร้านกาแฟก็แวะหน่อยนะคะ เลยได้แวะ"หลงป่า") 

ร้านหลงป่าคือร้านกาแฟที่อยู่ในป่า บวกความเป็นสวนสัตว์ย่อมๆ 

ที่นี่ แกจะเจอฝูงแกะหรือแพะไม่รู้สองสามตัวกินหญ้ากินฟางนอนเล่นให้ดู

แกจะเจอนกตัวใหญ่ที่ขนสีสวยๆ ขอโทษที่ไม่รู้ว่าชื่ออะไร 

แกจะเจอชะนี (ที่เป็นสัตว์จริงๆ) ทำหน้าที่เสแสร้งรับแขกได้ดีมาก เราพิสูจน์มาแล้ว 

แกจะเจอกาแฟกับเค้กหลายเมนู พร้อมกับมุมน่ารักๆเยอะแยะให้แยกย้ายกันนั่งแบบค่อนข้างสงบ

ดูทรงแล้วถ้าบ้านอยู่ใกล้ เราก็คงมานั่งอ่านนู่นนี่เล่นที่นี่บ่อยแน่

นั่งเม้ามอยพอประมาณ พี่ใหญ่มาทวงสัญญา ปะขึ้นดอยต่อ

เวลานั้นสี่ห้าโมงได้ โอ้โหยิ่งสูงยิ่งหนาวของจริง หมอกมาอย่างแน่น

ตอนแรกจากที่หลับๆกันอยู่ ก็ตื่นมาช่วยกันลุ้นกับพี่ใหญ่ว่ามึงมองเห็นทางได้ยังไง

อารมณ์เหมือนหนังผีแบบวัยรุ่นขับรถเที่ยวละหลงไปเมืองผีเมืองหมอกอะไรอย่างงั้น

พี่ใหญ่ก็ขับต่อไปแบบใช้สมาธิ 

คงคิดในใจว่า กูบอกแล้วใช่มั้ย ขนาดฟ้ายังไม่มืดเส้นแบ่งเลนส์กูยังมองไม่เห็นเลย 

ฮือ กลัวรถตกเขา

ความโปรเฟสชั่นนอลของพี่ใหญ่พาเราไปถึงที่พักบนดอยสำเร็จ บ้านพักจี๊ดจ๊าด ใช่แก ชื่อน่ารักอะดิ

เรานอนกันสองห้อง ห้องละ 4 คน ราคารวม 7,000 บาทต่อคืน ไม่รู้แพงมั้ยแต่มันก็เต็มเกือบหมด

ห้องไม่แย่แต่ไม่ดี แอร์ไม่ต้องมีเพราะหนาวชิบหาย ฟาซิลิตี้ทุกอย่างก็ถือว่าชะนีทั้งหลายอยู่ได้ ผ่านค่ะ

ค่ำนั้นเราก็เดินลุยหมอกไปกินหมูกะทะแถวนั้น จบด้วยเล่นสลาฟ ใบ้คำ กินนมร้อน เบียร์ ไวน์ ผสมปนเป

จนเค้ามาเตือนให้เบาเสียงหน่อย คือปกติมีแต่คนนอนเร็วไปดูพระอาทิตย์ตอนเช้าไง เออจริงของเค้า

ตื่นเช้ามาปัดโธ่ววอย่าว่าแต่พระอาทิตย์ ภูเขาลูกนู้นยังมองไม่เห็นเลยจ้า หมอกเพียบ

ดูพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้าถือว่ามิชชั่นเฟล

ผิดหวังก็เติมพลังด้วยข้าวต้มของที่พัก ละก็ไปสถานีเกษตรหลวงอ่างขางต่อ เค้าบอกมีซากุระ

.

.

.

อะ ซากุระ จัดไปคนละสองสามร้อยรูป มิชชั่นคอมพลีทเว่ย 

.

.

เราเอาเรฟเฟอเรนท์ไร่ชาขั้นบันไดในกูเกิ้ลให้พี่ใหญ่ ละซอยเท้าบอกอยากได้รูปแบบนี้ 

พี่ใหญ่บอกจัดให้อยู่แล้วลูกก เดี๋ยวพาไป

เอ้อให้มันได้อย่างงี้ ใครอยากได้เบอร์พี่ใหญ่หลังไมค์มานาจา พี่เค้าบริการดีจริง

ถึงแล้วไร่ชาสองพัน สวยมากกก แฮปปี้มากถึงมากสุดด

อะ จัดไปอีกสองสามร้อยรูป 

.

.

.

เจอชาวเขาเล่าให้ฟังว่าก่อนหน้านี้รุ่นพ่อแม่ปลูกฝิ่น 

พอในหลวงมาก็ปลูกชา ปลูกเสร็จก็มีคนรับซื้อ มีงาน มีรายได้กันทั้งครอบครัว 

ถามว่ารักในหลวงมั้ย พูดพร้อมกันว่ารักมาก นี่ซึ้งไปด้วย เออดราม่าซะงั้น

บ่ายๆเย็นๆ เรากลับลงมาถึงเมืองแล้ว 

คืนนี้นอนบ้านเพื่อนแถวสันทราย เอาของไปเก็บตกเย็นก็ถึงเวลานิมมานฯ

นิมมานฯไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่ แน่นอนเราสนองนีดทุกคนด้วยโรตีทิชชู่ฝอยทองที่กูโรตีชาชัก / ไส้กรอกคุณยาย / ขนมโตเกียว ละก็อะไรก็ตามรายทางไปเรื่อย ทริปกินนี่หว่า 

(ไม่ทันถ่ายรูปเลยเพราะมัวแต่กิน หิวพอตัว)

ด้วยความเพลียร่างของทุกคน สี่ห้าทุ่มก็กลับซะแล้ว 

ถึงเราจะชายตาไปที่วอร์มอัพกับเบียร์แล็บนิดหน่อย แต่ก็ปล่อยไป ตาจะปิด

กลับบ้านเพื่อนแยกย้ายอาบน้ำ แทนที่จะนอนหลับกลับตาสว่างว่ะเฮ้ย 

เลยปิดท้ายด้วยบิ๊กซีนีม่านั่งล้อมวงดูหนังดุ้งอย่าง Don't Breath ร่วมกันอย่างพร้อมเพรียง เออหนุกดี

ตื่นสายไปกินโอ้กะจู๋ อร่อยดี จานใหญ่ 

ถ้าไม่ได้เป็นผักเลิฟเวอร์อะไรเบอร์นั้นไม่ต้องสั่งสลัดก็ได้นะแก

เพราะสั่งอะไรมาก็มีสลัดมาด้วยทุกจาน กินกันทั้งไร่ทั้งสวน 

แต่ความประทับใจคือคนรับออเดอร์น่ารัก เป็นหนึ่งในเจ้าของร้านแหล่ะแอบเห็นรูปในเมนู (ยิ้มเขิน)

รอบหน้าโอ้กะจู๋เลยเป็นหนึ่งในร้านอาหารที่เราจะมาอีกครั้งหน้า อิอิ

หลังจากนั้นก็ขึ้นไปไหว้หลวงพ่อทันใจ แวะบ้านสวนกาแฟดูเด็กเล่นน้ำ

.

.

แล้วก็แวบไปเดินถนนคนเดินนิโหน่ยย ก่อน มูฟ ทู สนามบินเจ้า

จบแล้วทริปสามวันเชียงใหม่ของปีนี้ เดี๋ยวปีหน้าก็มาอีกแหล่ะ

ไว้จะไปเก็บตก ใหม่เอี่ยมมิวเซียมและร้านกาแฟใหม่ๆอีกเพียบเลยว่ะ เก็บไม่เคยหมดซะที

แล้วเจอกันใหม่ทริปหน้าถ้าเราไม่ขี้เกียจ 

บุย :)

 PS:  รูปถ่ายด้วย fuji x-a3