เราไม่รู้ว่าควรรู้สึกอย่างไร  รู้แค่ว่า  เราไม่เห็นด้วย  เพราะ....

     เราไม่คิดว่าความช่างพูด  หรือระบุให้ตรงประเด็นคือ  ความสามารถในการเข้าสังคม  จะสามารถบ่งชี้ได้ว่า  คนๆนั้น  มั่นใจในตัวเองหรือไม่

     ตามความเห็นเรา  ความชอบเข้าสังคมหรือไม่  มันเป็นเพียงหนึ่งในบุคคลของแต่ละคน  ซึ่งหลายคนที่ชอบเข้าสังคม  ชอบพบคนเยอะๆ  ย่อมมีทักษะในการสนทนาอยู่แล้วโดยธรรมชาติ  

     ที่ฝรั่งเขาเรียก........Extrovert นั่นป่ะไร

     ในขณะที่คนอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งมีโลกส่วนตัวสูงและรักที่จะใช้ชีวิตอย่างสงบ(Introvert)มากกว่านั้น  มันอาจไม่ได้แปลว่าเขาพูดไม่เป็น  พูดไม่คล่อง  หรือมีปัญหาในการสื่อสารเสียเมื่อไหร่

     เขาอาจจะแค่ไม่ชอบพูดกับคนหมู่มาก  ไม่ชอบพูดพร่ำเพื่อ  และไม่คุยไปทั่ว  เท่านั้นเอง

     ปัญหาคือคนกลุ่มหลังนี้  ดันถูกมองเป็นตัวประหลาดในวงสนทนาอยู่บ่อยๆ  เพราะเราไม่ช่างคุยเหมือนกับคนกลุ่มแรก

     ทีเรายังไม่มองเขาแปลก  ที่เจอคนแปลกหน้าครั้งแรกก็คุยกับเขาได้เป็นชั่วโมง  เลยอ่ะ  

     เราว่า  การมั่นใจในตัวเองหรือไม่  น่าจะสังเกตจากสิ่งเหล่านี้ได้ด้วย

1.  ทักษะส่วนตัว  :  จากที่ลองสังเกตมา  ไม่ว่าใครก็ตาม  ไม่ว่าคุยเก่งหรือไม่  หากเขามีความสามารถพิเศษอย่างใดอย่างหนึ่ง(หรือหลายอย่าง)  และสามารถทำมันออกมาได้ดี  เขาจะมีความมั่นใจในตัวเองอยู่ไม่น้อยเลยนะ

     โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  เวลาที่ได้แสดงความสามารถของตัวเองออกมา  

     เช่น  บางคน  ปกติไม่ค่อยพูดหรอก  แต่ดูดวงเป็น  เขาจะนั่งนิ่งๆจนกว่าจะมีใครส่งเสียงออกมาว่า  ดูดวงให้หน่อย  คนนิ่งๆคนนี้จึงจะเริ่มพูด.....ในสิ่งที่ตนได้รับมอบหมายให้ทำ

     ........และพูดได้เยอะด้วย  เชื่อไหมล่ะ

     นอกจากจะพูดมากเวลาทำนายแล้ว  หากใครมาคุยหรือถามเรื่องดวง  คนๆนี้มีแนวโน้มที่จะอธิบายเรื่องๆนั้นได้อย่างเป็นวรรคเป็นเวร  และพูดอย่างมั่นใจด้วย

     ดั่งคนละคนกับคนเงียบๆคนนั้น

     ดังนั้น  เราเชื่อว่า  คนทุกคนที่มีความสามารถพิเศษเฉพาะตัว จะมั่นใจในตัวเองในระดับหนึ่ง  และสามารถกลายเป็นคนคุยเก่งได้โดยไม่เคอะเขินเลยล่ะ

2.  การใช้ชีวิต  :  การจะดูว่าใครสักคนมั่นใจในตัวเองหรือเปล่า  สิ่งหนึ่งที่สังเกตได้คือ  เขาควรเป็นคนที่ใช้ชีวิตได้ด้วยความคิดของตัวเอง  คิดและไตร่ตรองด้วยตัวเอง  ว่าจะทำหรือไม่ทำอะไร

     ไม่ใช่ว่าจะแต่งตัว  จะกินข้าว  ก็ต้องมาคอยส่องว่า  ชาวบ้านเขาแต่งอะไร  เขากินอะไร  จะได้ทำให้เหมือนๆเขา 

     เคยเห็นคนคุยเก่งคนนึงขอแม่ว่าขอไปห้างๆหนึ่งได้ไหม  ถามว่าไปทำไม

     "ก็เพื่อนทุกคนอยู่ที่นั่นตอนนี้..."

     โห  มั่นใจในตัวเองดีจัง

 

     หรือที่เจอบ่อยๆคือต้องใช้ของยี่ห้อนั่นยี่ห้อนี่  เพราะคนอื่นมี  ต้องดื่มกาเฟร้านนั้นร้านนี้  เพราะคนรอบข้างดื่ม  

     เฮ้อออ

     ถึงจะคุยเก่งแค่ไหน  ถ้าเป็นแบบนี้แล้วจะมาอ้างว่าเป็นคนมั่นใจในตัวเอง  ตราบในที่คุณยังไม่สามารถยืนขึ้นมาแล้วตอบตัวเองได้ว่า  ทำไมฉันต้องตามคนอื่นในเรื่องของฉันเอง  แล้วล่ะก็

     ขออนุญาตตั้งขอสงสัยไว้ก่อนละกันนะ

3.  ความสามารถในการอยู่ได้ด้วยตัวเอง  :  ตามความคิดของเรา  การแสดงออกถึงความมั่นใจในตัวเองได้อย่างหนึ่งก็คือ  การที่เราสามารถไปไหนมาไหนได้เอง  และอยู่คนเดียวเป็น  

     เพราะมันแสดงให้เห็นว่า  เราสามารถพึ่งตัวเองได้  ซึ่งเราไม่คิดว่าความสามารถในการพึ่งตัวเองได้จะเป็นผลมาจากความสามารถในการเจรจา

     ในทางกลับกัน  เราว่า  ความสามารถในการพึ่งตัวเองได้ต่างหาก  ที่ทำให้ทักษะในการพูดจาได้รับการพัฒนามากขึ้น

     เรารู้จักคนๆนึง  นางคุยเก่งมาก  เข้าไหนได้หมด  เจอใครแปบเดียวนางเป็นเพื่อนกับเขาแล้ว

     ...แต่ปัญหาคือ  คนที่นางเรียกว่าเพื่อนแทบทุกคน  พอคบไปนานๆแล้ว  ต่างพากันเอียนนางทั้งนั้น

     เพราะนางขอความช่วยเหลือแทบจะตลอดเวลา  "โทษนะจ๊ะ  ถามหน่อยสิ  วิชานี้อ่านอะไรบ้าง"  "โทษนะจ๊ะ  ถามหน่อยสิ  เวลาหุงข้าวต้องทำยังไงจ๊ะ"  บลา  บลา  บลา

     นางมั่นใจมากเหลือเกิน  มั่นใจในการขอความช่วยเหลือน่ะนะ

     และรู้สึกมั้ยว่า  ขอนี้แหละที่คนเงียบๆน่ะชนะขาด  เพราะเราคุยไม่เก่งไง  หาเพื่อนยาก  ไม่ชอบง้อใคร  เราจึงต้องทำอะไรเองอยู่เป็นประจำ  ไปๆมาๆ  เลยกลายเป็นพวกอยู่ด้วยตัวเองได้สบาย  

     แบบไม่ต้องเข้าหลักสูตรที่ไหนเลย...

     คนหลายคนเข้าใจว่าความมั่นใจในตนเองนั้นเกี่ยวข้องโดยตรงกับความสามารถในการพูดจา  อาจเพราะติดภาพในห้องเรียน  ที่แอบชื่นชมเพื่อนหลังห้องที่กล้าตะโกนถามอาจารย์  แล้วรู้สึกว่า  ถ้ามั่นใจในตัวเองจริง  ต้องกล้าพูด  กล้าคุย  กล้าถาม  แบบนี้

     แท้จริงแล้ว  นั่นอาจเป็นแค่ส่วนหนึ่งของความมั่นใจในตัวเองก็ได้

     ถ้าถามเรา  ความมั่นใจในตัวเอง  มันไม่ใช่แค่การกล้าตะโกนถามอาจารย์  ไม่ใช่แค่การกล้าพูดคุยกับคนแปลกหน้า  และไม่ใช่แค่ความคุยเก่งเวลาอยู่ในวงสนทนาเท่านั้น

     แต่มันยังรวมไปถึงการรับรู้ว่าตัวเอง "มี" อะไร  และสามารถทำสิ่งๆนั้นได้อย่างเต็มความสามารถ...

     รวมไปถึงความ "กล้า" ที่จะคิด  ที่จะทำ  ที่จะเลือกสิ่งใดๆ  โดยอิสระเสรี  และไม่ต้องแคร์สายตาของคนรอบข้าง

     ............ตราบใดที่ทางที่เลือกเดินไม่ทำให้ใครเดือดร้อน

     และรวมไปถึงความสามารถที่จะยืนหยัดด้วยตัวเอง  ความเชื่อว่าตัวเองสามารถใช้ชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องยืมมือของใคร

     แต่คงเพราะสามสิ่งที่กล่าวมามันหาดูได้ยากกว่าการดูว่าคนนั้นคนนี้คุยเก่งหรือไม่เมื่อเข้าสังคม

     และหลายคนยังคงเลือกที่จะ "เชื่อ" แค่สิ่งที่ตาตัวเองเห็นเท่านั้น

     คนเงียบๆ  จึงยังคงถูกมองในแง่ลบต่อไป....

     .....และก็ทำได้เพียงบ่นเป็นตัวหนังสือเท่านั้นแหละ.....