ในบทความที่แล้ว เราได้กล่าวถึง กองทุนบำเหน็จบำนาญข้าราชการ 

ซึ่งเป็นกองทุนที่สนับสนุนการวางแผนเกษียณ สำหรับข้าราชการ

แต่การปล่อยให้กองทุนสร้างผลตอบแทนไป โดยไม่มีการบริหารหรือวางแผนที่ดี

อาจจะทำให้ผลตอบแทนที่ได้ไม่เพียงพอ สำหรับการใช้จ่ายภายหลังการเกษียณ

ข้อดีของการออมเพิ่ม และข้อดี-ข้อเสียของการปรับแผนการลงทุนจากแผนหลักเป็นแผนสมดุลตามอายุ

การเลือกว่าจะรับบำเหน็จหรือบำนาญว่าเลือกแบบใดดีกว่ากัน

ซึ่งในส่วนนี้ แต่ละคนมีปัจจัยในการตัดสินใจแตกต่างกัน

จากการที่ กองทุน กบข. กำหนดให้สมาชิกออมขั้นต่ำ 3% ของเงินเดือน 

แต่สมาชิกสามารถออมเพิ่มได้ถึง 15% ของเงินเดือน

โดยที่รัฐรับว่าจะสมทบให้ 3% ของเงินเดือน  

ในส่วนนี้ แปลว่า

ถ้าเงินเดือนเรา 100 บาท และเราออมขั้นต่ำ 3% เราจะมีเงินในกองทุนนี้เพิ่มขึ้นเดือนละ 6 บาท

แต่อีกกรณีที่เราออมเต็มที่ 15% เราจะมีเงินในกองทุนนี้เพิ่มขึ้นถึงเดือนละ 18 บาท

ซึ่งต่างกันอยู่ 3 เท่า

ผลจากข้อสรุปข้างต้น

ถ้าคน 2 คนอายุเท่ากัน เงินเดือนเท่ากันตลอด และลงทุนในแผนเดียวกัน 

โดยกำหนดสัดส่วนการออมเงินต่างกัน คนแรกออม 3% ส่วนอีกคนออม 15% นั่นจะ

ทำให้ เมื่อเกษียณอายุราชการ สองคนนี้ จะมีเงินในกองทุนต่างกันถึง 3 เท่า

หากคนแรกมีเงินในกองทุน 1 ล้านบาท คนที่สองจะมีเงินในกองทุนถึง 3 ล้านบาท

แผนการลงทุนของ กบข. มีด้วยกันทั้งหมด 5 แผน  ซึ่งแต่ละแผนขึ้นอยู่กับความสามารถ

และความยินยอมในการรับความเสี่ยงของแต่ละคน ได้แก่

@ แผนหลัก - ความเสี่ยงระดับปานกลางและคาดหวังผลตอบแทนในระยะยาวที่สูงกว่าอัตราเงินเฟ้อ

@ แผนผสมหุ้นทวี - เหมาะสำหรับสมาชิกที่มีความรู้เรื่องการลงทุนและสามารถยอมรับความเสี่ยง

@ แผนตราสารหนี้ - เหมาะสำหรับสมาชิกที่ต้องการความเสี่ยงต่ำ
@ แผนตลาดเงิน - เหมาะสำหรับกับสมาชิกที่มุ่งเน้นการคุ้มครองเงินต้น
@ แผนสมดุลตามอายุ - บริหารเงินทุนและปรับความเสี่ยงโดยอัตโนมัติจนสมาชิกเกษียณอายุ

2.2 แผนสมดุลตามอายุมีนโยบายอย่างไร

สำหรับแผนสมดุลตามอายุเป็นแผนที่ทาง กบข. บริหารเงินทุนและปรับความเสี่ยงโดยอัตโนมัติ

โดยปรับให้สอดคล้องกับความสามารถในการรับความเสี่ยงตามอายุของสมาชิก

หากสมาชิกมีอายุน้อยก็จะมีสัดส่วนในการลงทุนในสินทรัพย์เสี่ยงสูง มากกว่าสมาชิกที่อายุมาก 

โดยที่สมาชิกไม่ต้องแจ้งปรับแผนการลงทุนทุกปี

ทั้งหมดนี้ มีเป้าหมายเพื่อเปิดโอกาสให้ สมาชิกได้รับผลตอบแทนที่ดีขึ้นในระยะยาว

ดังนั้นถ้าหากสมาชิกมีอายุน้อยและต้องการลงทุนในสินทรัพย์เสี่ยงสูงมากกว่าแผนหลัก 

แผนสมดุลตามอายุจึงเป็นทางเลือกที่ดีอีกทางหนึ่ง ทั้งในด้านความสะดวกและการบริหารผลตอบแทน 

สามารถตอบเป็นข้อๆ โดยสรุปได้ ดังนี้

1. สมาชิกที่อายุน้อย จะมีเงินออมในกองทุนน้อย ดังนั้นหากเกิดการขาดทุนก็จะขาดทุนไม่มากนัก

2. แม้สมาชิกที่อายุน้อยจะขาดทุน แต่ก็ยังมีเวลาในการเก็บออม เพิื่อสะสมให้เงินออมกลับมาเท่าเดิม

3. ตามทฤษฎี การลงทุนในสินทรัพย์เสี่ยงเป็นระยะเวลานานพอ เช่น 15 ปี หรือ 20 ปี จะทำให้โอกาสขาดทุนจะลดลง

ในข้อนี้ สามารถเดาได้ว่า คำตอบ คือ น่าจะตรงข้ามกับข้อ 2.3 นั่นคือ

1. สมาชิกที่อายุมาก จะมีเงินออมในกองทุนมาก ดังนั้นหากเกิดการขาดทุนเพียงไม่กี่เปอร์เซ็นต์

ก็จะทำให้เสียเงินออมไปเป็นจำนวนเงินที่มากด้วย

2. ถ้าสมาชิกที่อายุมากเกิดขาดทุน ก็จะไม่มีเวลาในการสะสมเงินออม ให้กลับมาเท่าเดิมได้อีก

3. สินทรัพย์เสี่ยงมีการแกว่งของผลตอบแทนสูง หากขาดทุนต่อๆ กันเป็นระยะเวลาเพียง 2-3 ปี

อาจจะทำให้ขาดทุนได้ถึง 50%

ตามที่เกริ่นตั้งแต่ย่อหน้าแรกว่า แต่ละแผนลงทุนที่สมาชิกเลือกขึ้นอยู่กับความสามารถและความยินยอมในการรับความเสี่ยงของสมาชิกแต่ละคน ซึ่งความสามารถและความยินยอมในการรับความเสี่ยงนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีปัจจัยอื่นๆ เช่น ความรู้ความเข้าใจในการลงทุนหรือทัศนคติในการลงทุน ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญในการพิจารณาเลือกแผนการลงทุนอีกด้วย

หากท่านใดมีข้อสงสัย 

ต้องการสอบถามเกี่ยวกับเรื่องการวางแผนการเงิน 

ทั้งเรื่อง การวางแผนภาษี การวางแผนเกษียณ ทุนการศึกษาบุตร 
สามารถติดต่อได้ที่ Inbox