ที่กลับกลาย แปรผัน แค่วันวัย
และเรือนร่าง เติบโตใหญ่ กร้าวแกร่งกร้าน
ฟันเลี่ยมทอง สร้อยคอ-รถ อันโอฬาร
มิอาจเลือน ลบล้าง เรื่องในใจ

บาดแผลที่เคยเจ็บยังรวดร้าวอยู่
ยังรับรู้ ค่ำคืนแห่ง ความรักใคร่
มันใกล้ชิด ตรึงติด ไม่หายไป
แม้ห่างไกล ทั้งพื้นที่ และเวลา

ชีวิตหมุน เวียนวนใน วงจรมืด
ยังหมกมุ่น กับซอกหลืบ ปรารถนา
อัตลักษณ์ ก่อนเก่า ยากร้างลา
ใต้จันทราผิวเปลี่ยนเป็น "สีน้ำเงิน"