'
ชูการ์ไกรเดอร์' (Sugar glider) หรือ 'จิ้งโจ้ร่อน' เป็นสัตว์ตระกูลจิ้งโจ้ เนื่องจากตัวเมียกระเป๋าหน้าท้อง เหมือนตัวพอสซั่ม ตัวชูก้าร์นั้นเหมือนกระรอกบินมาก แตกต่างกันตรงที่ชูการ์นั้นไม่ได้อยู่ในกลุ่มสัตว์ฟันแทะ เป็นสัตว์สังคม ชอบอยู่กันเป็นฝูง และด้วยความเป็นสัตว์สังคมทำให้ค่อนข้างผูกพันและติดเจ้าของเป็นอย่างมาก ถ้าหากเลิกเลี้ยงกลางคันเขาอาจจะตรอมใจก็ได้ ขับถ่ายไม่เป็นที่ กินสัตว์จำพวกแมลงและผลไม้ต่าง ๆ (มีบางชนิดที่กินไม่ได้เหมือนกัน เช่นกล้วยพันธุ์อื่น ๆ ที่ไม่ใช่กล้วยน้ำหว้า) หากินกลางคืน กลางวันก็หาที่มืด ๆ นอน อายุยืน (ประมาณสิบปี) บินไม่ได้ ร่อนได้ เล็บแหลม เวลาขู่ก็จะเสียงดังหรือทำเสียงฟิ้ด ๆๆๆ เวลาเรียกร้องความสนใจก็จะเห่า โดยรวมแล้วเป็นสัตว์ที่เป็นมิตร (เฉพาะกับคนเลี้ยง)
ข้อมูลข้างต้นเป็นข้อมูลพื้นฐานของตัวชูการ์ไกรเดอร์ที่เราหาอ่านก่อนจะได้คุณลูกสาวมา ที่เลือกเลี้ยงตัวเมียเพราะคนใกล้ตัวบอกว่าตัวผู้จะมีกลิ่นที่แรงกว่าตัวเมีย ซึ่งเราวางแผนไว้ว่าจะเลี้ยงเค้าแบบปล่อยไว้ในห้อง ให้วิ่งหรือปีนไปตามที่ต่าง ๆ ที่คุณลูกสามารถไปได้และนอนในที่ ๆ อยากนอน (หรือนอนได้) ก่อนได้มาเราคิดว่าจะเลี้ยงเขาให้เชื่องแบบตัวติดกัน แต่ก็นั่นแหละค่ะ ได้แค่คิด...
เราได้น้องมาคืนวันที่ 16 ธันวาคม 2016 เดินทางมาจากกรุงเทพด้วยความระทึกตลอดเวลา ร้องตลอดทางเพราะอยู่ในกรงวางไว้ตรงเบาะหลัง ซึ่งความสมดุลของกรงก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ โคลงเคลงจนต้องร้องออกมาตลอดทาง พอถึงบ้านเห็นหน้าเราปุ๊ปก็ร้องขู่ปั๊บ เสียงประมาณ "แอ๊ ๆๆๆๆ" ไม่ก็ "แว้ก ๆๆๆๆ" ก่อนได้มาก็นั่งคิดชื่ออยู่นาน เรียงมาตั้งแต่ชื่อขนมไทยยันชื่อดาราฮอลิวูด ทุกอย่างที่คิดไม่ได้ใช้เลยตอนที่เห็นหน้านางครั้งแรก "โวยวาย" นี่ล่ะค่ะชื่อของคุณลูก
ขนคุณลูกสาวเป็นสีเทา ตัวนิดนึง เล็บแหลมเพราะเจ้าของคนก่อนเลี้ยงรวมเป็นฝูงไม่ได้เลี้ยงแยก ตัวมีกลิ่นอาหารแมว เล็บนี่จิก ปากก็กัด คิดว่าถ้ายังไม่เลิกพยศจะจับกินให้รู้แล้วรู้รอด ตัวช่วยในการจับตัวคุณหนูออกจากกรงคือถุงมือผ้าและผ้าค่ะ เล็บเขาจะติดผ้าดึงออกยาก ส่วนตอนกัดก็กัดผ่านผ้าไม่เจ็บมาก
เจ้าของเก่าบอกว่าสามารถให้อาหารแมวได้ เนื่องจากคุณลูกหย่านมแล้ว (อายุประมาณสองสามเดือน) แต่เรารู้สึกว่าเขายังกลัวอยู่คงไม่ยอมกินอาหารแข็ง ๆ ที่ต้องแทะแน่ (คิดเอง ถถถถ) จึงหั่นกล้วยน้ำหว้าเป็นชิ้นกลม ๆ ให้เขา ...ไม่กินค่ะ ก่อนหน้านี้เราไม่รู้ว่าเขาได้กินอะไรมาหรือยัง ด้วยความเห่อและความกังวลเลยบดกล้วยให้ วายกินล่ะค่ะ!! เราให้เขากินเองไม่ได้ใช้สลิ้งหรือหลอดในการป้อน เขาก็ใช้มือหยิบกล้วยขึ้นมากิน ๆ เลียมือตัวเองไปด้วย
วันก่อนที่เขาจะมาเราซื้อพวกผ้าและถุงเท้าเด็กมาเตรียมไว้ ตัวชูการ์ชอบนอนซุกค่ะ ดังนั้นถุงเท้าเด็กถือว่าตอบโจทย์ได้ดี การมุดเข้าถุงเท้าครั้งแรกก็ลำบากหน่อยเพราะมันยังไม่ยืด แต่พอเข้าได้แล้วก็ฟินเราเพราะวายน่ารักมากเลยค่ะ TwT
เราให้เขานอนในตะกร้าและปิดฝาไว้ ยังไม่กล้าให้เขาเดินไปรอบห้องเท่าไหร่กลัวหาไม่เจอ วันแรกที่ได้เขามาไม่ได้นอนเลยค่ะ 55555 เพราะอยากรู้พฤติกรรมเขาด้วย ตื่นยังไง เล่นตอนไหน นอนเมื่อไหร่ วันแรกนี่วุ่นวายที่สุดเลย เรายังคงโดนขู่ และโดนกัดไปเต็ม ๆ ไปประมาณสามรอบได้ เจ็บมากค่ะ เพราะฟันเขาเล็ก ปากอ้าได้น้อยมันเลยเป็นการกัดที่ได้เนื้อชิ้นเล็กแจ่เจ็บปวดน้ำตาไหล
ความประทับแรกทั้งต่อตัวชูก้าร์และเราถือว่าติดลบ โดนกัด โดนขู่ ร้องแว้ก ๆๆๆๆๆๆๆ ได้ตลอดเวลา 555555 (ทุกวันนี้ก็เป็นอยู่เวลาไปกวนตอนนอน) ส่วนวายโดนจับตัดเล็บ ในส่วนของวันแรกว่าวุ่นวายแล้ว วันที่สองยิ่งกว่านี้อีกค่ะ *ร้องไห้*
ถ้าหากใครเลี้ยงตัวชูก้าร์มาแบ่งปันความปวดหัวปนเอ็นดู(?)ได้นะคะ แล้วเจอกันในในไดอารี่วันที่สองค่ะ
little2413 ♥
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in