มีการเคลื่อนไหวจากหลายฝ่ายสืบเนื่องจากเหตุการณ์ครั้งนี้ สมาคมขายของมือสองนั้นเป็นคนแรกที่เดือดร้อน (the Association for the Recycling of Second Hand Goods) แม้ว่าอาจมีหลักฐานที่บ่งบอกว่าเจ้าประธานของสมาคมนี้มีส่วนแบ่งที่ผูกขาดร้านมากกว่าครึ่งในตลาด (ฉันเชื่อว่ามันคงมีระบบมาเฟียตลาดไม่ต่างจากทางเท้าบ้านเรา) พวกเขาออกมาแสดงความผิดหวัง และแม้ว่าจะมีการเสนอชื่อพื้นที่อื่นๆสำหรับการย้ายแต่กลับได้รับการปฏิเสธจากรัฐบาล สุดท้ายแล้วการประนีประนอมครั้งนี้จบลงที่รัฐได้จัดหาที่เช่าแห่งใหม่ให้ผู้ค้ากระจายไปตามสถานที่ต่างๆในเกาะ แน่นอนว่าเสียค่าเช่า มีการเสนอความช่วยเหลือสำหรับการหางานใหม่ให้ผู้ได้รับผลกระทบ ถึงอย่างนั้นก็ต้องยอมรับว่าตัวตนของตลาดโจรได้สูญหายไปเรียบร้อยแล้วและโดยถาวร ฉันได้เข้าไปอ่านในกระทู้คนหัวร้อนที่ถบเถียงกันอย่างดุเด็ดเผ็ดมันในประเด็นนี้ หนึ่งในตัวอย่างที่อาจนำไปสู่การล่มสลายทางวัฒนธรรมที่น่าสนใจบนเกาะนั้นก็คือการล่มสลายของไชน่าทาวน์  ซึ่งแม้ทุกวันนี้มันจะยังคงอยู่แต่ก็ได้ขาดจิตวิญญาณเดิมๆของมันไปเหมือนร่างกลวงเปล่า (ซึ่งถ้ามีเวลาและความรู้ที่มากพอฉันก็อยากจะเขียนถึงต่อไป) ดังนั้นแล้วเรื่องนี้มันจึงเป็นปัญหาปลายเปิดที่แม้ผลลัพธ์จะถูกตัดสินแล้วแต่ก็ยังมีคำถามอยู่มากมายอยู่ดี ด็อกเตอร์ฉัว (Chua Ai Lin) ประธานสมาคมมรดกแห่งเกาะ (Singapore Heritage Society) กล่าวว่าน่าเสียดายที่มันไม่มีทางออกทางอื่นแล้ว ตลาดเป็นตัวอย่างที่ดีของฟันเฟืองและระบบเศรษฐกิจสังคม มันเป็นสิ่งที่แสดงถึงความรุ่มรวยของเกาะและมิติที่หลากหลายของเมือง “นี่เป็นพื้นที่ตลาดที่ไม่ต้องจ่ายค่าเช่าแห่งเดียวของเกาะ เรากำลังจะเสียเซนส์ของตลาดที่เกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติไป ชุมชนนี้จะถูกกระจัดกระจายออกและเราจะจับกลุ่มกันไม่ได้อีกในฐานะผู้ขายของมือสอง ตลาดซุนเกเป็นองค์ประกอบสำคัญของทัศนียภาพของเราที่จะทำให้เกาะนี้เป็นอะไรที่มากกว่าห้างสรรพสินค้า”

ฟังแล้วก็เจ็บปวดไม่เบาสำหรับเกาะ man made

"This is the only free hawking zone in Singapore. We will be losing the sense of an organically formed flea market. A whole community will be dispersed and can no longer congregate as second-hand sellers.

"The Sungei Road flea market is an important part of our landscape that makes Singapore more than just shopping malls."

ฉันเห็นด้วยว่าตลาดไม่ควรอยู่ตรงพื้นที่นี้อีกแล้ว แต่ฉันไม่อาจปักใจเชื่อว่าไม่มีทางออกที่ีดีกว่าหากรัฐอยากประนีประนอมขึ้นมาจริงๆ ในมุมมองของดีไซเนอร์เราให้ความสำคัญกับความงาม วัฒนธรรม และชุมชนเสมอ เราพยายามจะมองข้ามความงามในทางกายภาพไปถึงการมีอยู่ของสังคมและวัฒนธรรมด้วยซ้ำ ฉันเข้าใจว่าประเทศเกาะเป็นประเทศที่พัฒนาในสปีดอันน่าทึ่ง ความเป็นประเทศใหม่ที่ต้องปากกัดตีนถีบทำให้ชาวเกาะต้องมุ่งเน้นไปที่คุณภาพชีวิตอันจับต้องได้มากกว่ารากเหง้า ศิลปะและวัฒนธรรม (ที่ถึงจะเป็นอย่างนั้นในเชิงงานอนุรักษ์เขาก็ทำดีกว่าบ้านเราอยู่หลายขุม) ไม่มีเกณฑ์ตายตัวอันใดที่จะใช้ตัดสินว่าสิ่งๆหนึ่งควรจะอยู่ต่อไปหรือควรจะจบสิ้นลง มันเป็นพื้นที่สีเทาของความถูกกฏหมาย ผิดกฎหมาย ความชอบธรรมและไม่ชอบธรรม แม้ว่าคนสองคนตัดสินใจทางเลือกเดียวกันแต่กระบวนการต่างหากที่จะสะท้อนและก่อประโยชน์ คนๆหนึ่งอาจคิดเยอะเพื่อมาถึงจุดๆหนึ่ง ในขณะที่บางคนอาจไม่คิดอะไรเลย ดังนั้นแล้วการจากไปของตลาดโจรนี้ฉันเชื่อว่ามันยังมีบทเรียนและข้อคิดมากมายที่ชาวเกาะจะได้จากมันไประหว่างทาง เกาะทะเลทรายแห่งนี้จะแห้งผากทางจิตวิญญาณยิ่งกว่าเดิมด้วยความคิดแบบนี้หรือไม่ก็คงต้องดูกันต่อไป

กลับมาที่บ้านเราอันมีจิตวิญญาณอยู่อย่างเหลือเฟือแต่คุณภาพชีวิตติดลบ ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าวันหนึ่งมันจะทำให้เราแห้งผากยิ่งกว่าเกาะทะเลทรายหรือเปล่า

Ref.

ข่าวจาก Straits Times

http://www.straitstimes.com/singapore/decades-old-sungei-road-flea-market-to-shut-for-good-july-10-will-be-its-last-day

มีสัมภาษณ์เหล่าพ่อค้าแม่ขายและหนังสารคดีด้วย จาก National Heritage Board นี่คงไม่ใช่เรื่องเล็กเท่าไหร่

https://roots.sg/learn/resources/virtual-tours/sungei-road-flea-market

ข่าวจาก TOC

https://www.theonlinecitizen.com/2015/10/12/2016-the-death-knell-of-the-famous-sungei-rd-thieves-market/

ปล. ถ้าคุณว่างพอก็สครอลลงไปดูตามคอมเมนท์ที่เค้าถกกัน ดุเดือดไม่เบา

ปลล.เนื่องจากมีรูปที่ไปเซฟมาจากอินเตอร์เนต เพราะคงไปหาถ่ายเอาบรรยากาศเก่าๆไม่ทันแล้วก็ต้องขออภัยด้วย จะพยายามโพสเครดิตเท่าที่ทำได้นะคะ