Genre: Indie pop, synthpop, electropop, classical music

Release Date: June 9, 2017

AJR คือวง indie pop ที่มีผลงานอยู่ในโลกออนไลน์ตั้งแต่ปี 2005 ด้วยการคัฟเวอร์เพลงของศิลปินชื่อดังมากมายลง Youtube 

สมาชิกของทรีโอ้นี้ประกอบไปด้วยสามพี่น้อง Met ที่มี Adam (25), Jack (19), และ Ryan (23) ที่ได้เริ่มทำเพลงของวงจริงจังครั้งแรกในปี 2013 กับเพลง "I'm Ready" ที่ได้สร้างกระแสให้กับวงได้มากขึ้น บวกกับได้รับการตอบรับที่ดีจากสื่อต่าง ๆ จนได้ออก EP แรกที่มีชื่อเดียวกับเพลงแรกที่ปล่อยมา และหลังจากนั้น สามพี่น้องก็ได้ปล่อยงานเพลงออกมาเรื่อย ๆ กับ EP ชุดที่สอง Infinity (2014) และงานเพลงอัลบั้มเต็มชุดแรก Living Room ในปี 2015 จนถึงปี 2016 ที่ทางวงได้ปล่อย EP ที่สาม What Everyone's Thinking ที่จัดว่าเป็นจุดเริ่มต้นของงานเพลงเต็มชุดที่สอง The Click

จุดเด่นของเพลง AJR คือการสร้างสรรค์งาน indie pop ที่ผสมระหว่างดนตรีสาย pop และ electronic เข้าด้วยกัน และเสริมซาวน์อื่นเข้าในเพลงอย่างเช่น dubstep, synth, หรือ doo-wop ที่สามพี่น้องได้โปรดิวส์ขึ้นมากันด้วยตัวของพวกเขาเอง ทำให้งานเพลงของวงนี้มีความเป็นเอกลักษณ์ด้วยลูกเล่นต่าง ๆ ในเพลงที่มีความเป็น animation และ cinematic ที่ทำให้ผู้ฟังได้รู้สึกเหมือนกับนั่งดูภาพยนตร์ musical ที่ตัวละครต่าง ๆ กำลังร้องและเต้นแสดงความรู้สึกออกมา

นอกเหนือจากดนตรีของ AJR ที่มีความเป็นเอกลักษณ์สูงแล้ว ด้านเนื้อหาของบทเพลงต่าง ๆ ตลอดหลายชุดที่ปล่อยออกมานั้นมีการพูดถึงเรื่องของการใช้ชีวิตและวัยรุ่นในแบบฉบับที่ผู้ฟังอาจไม่ได้เจอมากในเพลง mainstream ทั่วไป (ซึ่งเรื่องนี้จะทำการพูดถึงอีกครั้งใน Track-By-Track Review) และจุดนี้ก็ยิ่งทำให้งานเพลงของทรีโอ้นี้มีความน่าสนใจ และควรค่ากับผู้ฟังเพลงสาย pop ที่ต้องการความสดใหม่และไม่จำเจที่หาได้ยากในโลกของเพลง pop ปัจจุบัน

ความเจ๋งของทรีโอ้นี้ยังรวมไปถึงกับการได้เป็นวงเปิดให้กับศิลปินเบอร์ใหญ่มากมาย เช่น Demi Lovato, Train, Andy Grammer, Hoodie Allen, และ American Authors อีกด้วย

The Click จัดว่าเป็นงานเพลงภาคต่อของ EP What Everyone's Thinking ที่เพิ่มเพลงใหม่เข้าอีก 8 เพลง จนได้ออกมาเป็นอัลบั้มเต็ม 13 เพลงที่จุไปด้วยการสร้างสรรค์งานเพลงที่ถือเป็นพัฒนาการอีกขั้นของสามพี่น้อง และมีการเพิ่มดนตรีสาย classical เข้าไป แต่ยังคงความ maximal ที่เป็นเอกลักษณ์ของวงได้อย่างยอดเยี่ยม ในส่วนของเนื้อหานั้นกลับไม่ได้มีความสดใสโลกสวยเฉกเช่นเดียวกับดนตรีที่มีความสนุกสนาน เพราะงานเพลงชุดนี้ได้หยิบยกประเด็นความมืดหม่นของการเติบโตของวัยรุ่นในปัจจุบันที่กำลังเข้าสู่โลกของผู้ใหญ่ (coming of age) มาพูดถึง ที่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความคาดหวังจากสังคม ความเป็นชาย ความผิดพลาดต่าง ๆ ในชีวิต ชื่อเสียงของการเป็นศิลปิน หรือแม้กระทั่งยาเสพติด ภาพรวมของ The Click จึงมีความคล้ายคลึงกับงานเพลงของ Paramore ชุดล่าสุด After Laughter (2017) ที่ภายนอกอาจจะเป็นงานเพลงที่ดูสดใสด้วยดนตรีสนุกและเมโลดี้ที่สวยงาม แต่ด้านเนื้อหากลับหยิบยกประเด็นความมืดมัวของชีวิตมาพูดได้อย่างมีชั้นเชิง

แทรคแรกของ The Click ที่เปิดประเด็นด้วยการหยิกยกเรื่องความวิตกของการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ โดยสามพี่น้อง Met ได้ยิงคำถามให้กับผู้ฟังที่ว่าวัยรุ่นอย่างเรา ๆ ได้ชีวิตอย่างเต็มที่แล้วรึยัง บทเพลงแรกนี้ถือเป็นการเปิดอัลบั้มที่ดี เพราะผู้ฟังจะได้เริ่มขบคิดกับคำถามเกี่ยวกับการมีตัวตนและความหวังที่จะได้พบกับความสุขที่แท้จริงของการใช้ชีวิต ในส่วนของดนตรีนั้น ผู้ฟังก็จะได้พบกับการใช้ซาวน์ classical เป็นครั้งแรก ด้วยการใส่ซาวน์การร้องแบบนักร้องโอเปร่าที่โหยหวนชวนให้จิตตกบวกกับเสียงของไวโอลิน ก่อนที่จะสาดบีท electronic ตัดอารมณ์ไป ทำให้เพลงติดหูตั้งแต่รอบแรกที่ฟัง

ซิงเกิ้ลแรกทางการของงานเพลงชุดนี้ที่ได้รับกระแสในระดับที่ดีจากความติดหูเบอร์ใหญ่ที่มีซาวน์คล้ายคลึงกับเพลงก่อน แต่มีความ electronic มากกว่า โดยเนื้อหาของเพลงเป็นการพูดถึงความอ่อนแอและการตกเป็นทาสของสารเสพติดและของมึนเมาต่าง ๆ "Weak" จัดว่าเป็นเพลงที่เข้าถึงได้ง่ายกับสังคมปัจจุบันที่คนส่วนใหญ่ต่างพึ่งพาเหล้าและสารเสพติดเป็นช่องทางในการหนีปัญหาในขณะที่รู้ถึงผลเสียของสิ่งเหล่านี้ บทเพลงนี้จึงสามารถถ่ายทอดความรู้สึกของคนที่ต้องต่อสู้กับความรู้สึกต้องการและการยอมรับความอ่อนแอของคนได้อย่างดี

เพลงที่สี่ของอัลบั้มที่คงยังหยิบประเด็นเรื่องยาเสพติดมาพูดต่อ ใน "Sober Up" เนื้อเพลงได้ต่อยอดประเด็นของการต่อสู้กับความต้องการของตนเองด้วยการร้องขอความช่วยเหลือจากบุคคลรอบกายให้มาช่วยพวกเขาได้หลุดพ้นจากวงจรเหล่านั้น ในเพลงยังมีการแตะประเด็นของความโหยหาอดีตที่สวยงามในวัยเด็ก และการเติบโตได้พรากความสุขออกไปจากชีวิตจนทำให้ชีวิตไม่สามารถรู้สึกถึงความสุขได้อีก ถึงแม้ว่าภาคดนตรียังคงมีความเป็นภาคต่อจากสองเพลงที่แล้ว แต่ในช่วงท้ายของเพลงก็มีการเพิ่มซาวน์ acoustic เข้าไปทำให้ mood ของเพลงดูมีความสดใสมากขึ้นราวกับว่าผู้ฟังได้ "สร่างเมา" จากความมืดมัวและหดหู่ของสองเพลงที่แล้ว

"Drama" คือแทรคลำดับที่ห้าของ The Click ที่ได้ผันจากเรื่องราวของการใช้ยาเสพติดมาพูดถึงประเด็นในสังคมปัจจุบันที่ผู้คนต่างชอบเสพเรื่องราวดราม่าต่าง ๆ นานาราวกับว่าพวกเราคือหนึ่งในผู้เข้าแข่งขันรายการเรียลลิตี้โชว์ที่ชอบขายดราม่าหรือต้องทำเรื่องที่ดูไม่มีเหตุผล เพลง "Drama" จึงช่วยเพิ่มมิติในด้านเนื้อหาของอัลบั้มด้วยการใส่เพลงที่มีเนื้อหาวิพากษ์สังคมได้อย่างดี ในส่วนของภาคดนตรี เพลงนี้ก็มีการใช้ซาวน์เปียโนที่ดูเศร้า ๆ ขายความดราม่าในช่วงแรก แต่ตลบหลังคนฟังด้วยการใส่บีทและซาวน์ electronic จัดหนักภายหลัง

'grass' คือหนึ่งในศัพท์แสลงของกัญชาที่เหล่าคนอเมริกันใช้กันอย่างแพร่หลาย และสามหนุ่ม AJR ก็ได้หยิบยกประเด็นเรื่องกัญชามาพูดในเพลงนี้ ทางวงเคยอัพ instragram อธิบายเรื่องราวของเพลงต่าง ๆ ในงานชุดที่สอง และในแทรคนี้ก็คือแทรคที่พูดถึงเรื่อง marijuana legalization หรือการบัญญัติให้กัญชาถูกกฎหมาย เนื้อหาเพลงแนวนี้ถือว่าพบได้ยากมากในเพลง pop ปัจจุบัน แต่สามพี่น้องกลับหยิบประเด็นนี้มาตีแผ่ในเชิงว่าพวกขอไม่สนใจกับเรื่องพวกนี้ และขอตั้งใจกับการเป็นศิลปินที่สร้างความสุขให้เหล่าแฟนเพลงของพวกเขา อีกหนึ่งประเด็นที่น่าสนใจของเพลงนี้คือการที่ AJR พยายามลบล้าง stereotype ที่ว่านักร้องนักดนตรีส่วนใหญ่จะต้องพึ่งกัญชาในการสร้างสรรค์ผลงานเพลง แต่สำหรับพวกเขาแล้ว กัญชากลับไม่ใช่เครื่องมือในการสร้างงานดนตรีเลย ในภาคดนตรีของเพลงนี้ก็ถือว่าเป็นเพลงที่มีความชิลล์ที่สุดด้วยการใช้บีทปรบมือที่ทำให้คนฟังมีความรู้สึกเหมือนอยู่ในคอนเสิร์ตและโยกไปตามจังหวะเพลง 

"You start thinking about the clock ticks

You get nervous, you start stressing
So how am I supposed to fit this
In three minutes and thirty seconds?"

3:30 คือเวลาเฉลี่ยของเพลง pop ทั่วไปในกระแส และวงทรีโอ้นี้ก็ได้หยิบเวลานี้มาตั้งเป็นชื่อเพลงที่จัดว่ามีประเด็นแน่นมากที่สุดใน The Click ในท่อนเพลงที่โควทไว้ข้างต้นก็ได้บอกภาพรวมของเพลงที่พูดถึงเรื่องราวสารพัดในชีวิตมายัดอยู่ในเพลงเดียว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของชื่อเสียง ADHD (โรคสมาธิสั้น) หรือแม้กระทั่งความไม่จีรังของชีวิต แทรคนี้จึงจัดว่าเป็นการแต่งเพลงด่าตัวเองถึงความบ้าของตัวศิลปินเอง และอยากจะถ่ายทอดความบ้านั้นออกมาใส่เพลง ในท่อนสุดท้าย AJR ยังมีการตัดพ้อถึงว่า "If Ed Sheeran writes my song / I'll finally top the charts" ด้านดนตรีของเพลงนี้ก็ยังคงมีความน่าชื่นชมเป็นอย่างมากด้วยการใช้การร้องกึ่งการบ่นเร็วในช่วงท่อน verse และตัดด้วยการร้องอย่างช้า ๆ ในท่อนฮุค และเมโลดี้ยังมีความละเอียดในซาวน์ต่าง ๆ ที่ตลอดการฟังจะได้ยินซาวน์เล็ก ๆ เสริมมาตลอด

I wanna go home"

"Call My Dad" น่าจะจัดได้ว่าเป็น interlude ของอัลบั้มนี้ ด้วยความที่มีความยาวเพียงสองนาทีกว่า และเดินเพลงแบบ a cappella บวกกับการใช้ autotune แต่งเสียงร้องแบบจัดหนัก ในด้านเนื้อเพลง สามพี่น้องก็บอกเล่าความคิดถึงบ้านและความอบอุ่นของครอบครัวหลังจากพบเจอกับความเลวร้ายของการใช้ชีวิต ทำให้เพลงนี้ช่วยสร้างความเศร้าให้กับผู้ฟังที่คิดถึงการได้ใช้เวลาที่ดีกับครอบครัวได้อย่างดี

"I'm Not Famous" คืองานเพลงที่ปล่อยออกมาเป็น buzz single และผู้เขียนก็ดีใจที่ทางวงได้นำเพลงนี้ลงใน The Click มาด้วย ด้วยตัวเพลงที่มีจังหวะสนุก ๆ บวกกับบีทปรบมือและซาวน์ electronic ที่ไม่ได้แตกต่างอะไรจากเพลงอื่น ๆ ในอัลบั้มทำให้เพลงนี้ติดหูผู้ฟังได้อย่างรวดเร็ว แต่จุดเด่นของเพลงนี้กลับเป็นการกัดจิกวงตัวเองในเรื่องของการไม่ได้เป็นศิลปินที่มีชื่อเสียง AJR เคยหยิบยกประเด็นเรื่องชื่อเสียงมาพูดครั้งหนึ่งแล้วใน "I'm Ready" ที่บอกถึงความพร้อมในการเป็นศิลปินที่ต้องออกไปอยู่ท่ามกลางจุดสนใจของผู้คน แต่ในเพลงนี้ AJR เหมือนรับรู้ถึงความไม่ประสบความสำเร็จของงานเพลงตัวเองแต่ก็ได้พลิกมุมมองนั้นให้เป็นเรื่องที่ดีที่พวกเขาสามารถใช้ชีวิตได้โดยไม่ถูกระรานจากเหล่า paparazzi หรือข่าวฉาวใด ๆ

แทรคที่สิบเอ็ดของอัลบั้มที่ส่วนตัวแล้วคิดว่าเป็นเพลงที่มีเทคนิคในการแต่งเนื้อร้องได้ล้ำที่สุด เพราะ AJR ได้หยิบเอาซีรี่ย์ชื่อดังจากอเมริกา The Office มาใช้เป็น reference หลักในการเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ที่สามพี่น้องเจอในชีวิตตามลำดับของการ binge watch ซี่รี่ย์ไปเรื่อย ๆ หากผู้ฟังที่ไม่คุ้นกับตัวละครต่าง ๆ ในซีรี่ย์ชุดนี้ (หรือแม้แต่ Steve Carell) ก็คงจะงงตึ้บไปกับการ drop name ต่าง ๆ ผู้ฟังจะได้สัมผัสถึงการเจริญเติบโตของตัวศิลปิน บวกกับการที่พวกเขาทำการเปรียบเทียบตัวพวกเขาเป็นตัวละครในซีรี่ย์และทิ้งข้อคิดให้กับผู้ฟังว่า "But who I am is in these episodes / So don't you tell me that it's just a show" เพราะเวลาพวกเราดูละครหรือหนัง ก็มักจะเกิดความอินและเกิดฉุกคิดได้ว่าบางทีชีวิตก็ยิ่งกว่าละคร สำหรับตัวดนตรี เพลงนี้มีจุดเด่นที่ใช้บีทกลองคล้ายกับจังหวะของทหารที่ฟังดูฮึกเหิมดี และมีการเสริมเสียงเครื่องเป่าใน background อีกด้วย

อีกหนึ่งเพลงใน The Click ที่มีการเล่นคำสองแง่สองง่าม 'bud' คือคำเอาไว้ใช้เรียกเพื่อนและในขณะเดียวกันก็ยังใช้เป็นแสลงของกัญชาอีกด้วย ซึ่งใน "Bud Like You" (ที่จัดว่าเป็นเพลงที่มีเนื้อหาบวกที่สุด) ก็็ได้พูดถึงความสุขของการได้ใช้ชีวิตร่วมกับเหล่าผองเพื่อน ("Would you come and pick me up? / I could really use a bud like you") และการใช้ยาเสพติด ("Way up to the sky / When everybody here is sneaking in and getting high") และถ้าหากลองฟังมาถึงเพลงนี้ ผู้ฟังจะพบว่าดนตรีของเพลงใน The Click จะมีความคล้ายกันเกือบทุกเพลง แต่ความเหมือนนั้นก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกเบื่อแต่อย่างใด เพราะอย่างเพลงนี้ก็จะมีเอกลักษณ์ในเรื่องของการใช้ acoustic guitar เข้ามาสร้างมิติในเพลง

แทรคปิดอัลบั้มที่จัดว่าเป็นงานเพลงที่ทำให้ผู้เขียนหลงใหลใน AJR มากที่สุด เพราะด้วยดนตรีที่จัดว่ามีความ maximal ด้วยซาวน์ต่าง ๆ ที่เป็นทั้ง organic และ electronic บวกกับเสียงเล็ก ๆ ที่ซ่อนอยู่ในเมโลดี้แต่ละท่อน และในด้านเนื้อหาที่ "Come Hang Out" จัดว่าเป็นเพลงที่สรุปทุกเรื่องราวใน The Click ได้อย่างดี (และยังเป็นเพลงที่มาของชื่ออัลบั้มอีกด้วย) ความเสียดายหรือความรู้สึกผิดพลาด (regret) คือ theme หลักของเพลงนี้ที่ AJR ตัดพ้อถึงการที่พวกเขาอยากจะตามล่าความเป็นศิลปินที่ต้องทุ่มทั้งแรงกายแรงใจในขณะที่ต้องสูญเสียการได้ใช้ชีวิตกับเหล่าผองเพื่อน ในท่อนฮุคของเพลงนี้จึงมีการร้องเหมือนเหล่าเพื่อน ๆ ของสามหนุ่มออกมาเรียกร้องให้พวกเขาหยุดพักและออกมา "แฮงค์เอ๊า" นั่นเอง และคำว่า 'click' ยังสามารถตีความได้ในเชิงว่า สามหนุ่มจะตามเสียงเรียกร้องของเหล่าผองเพื่อน (การออกไปใช้ชีวิต) หรือจะเลือกเดินตามสัญชาตญาณความเป็นศิลปินต่อไป "Come Hang Out" จึงเป็นบทสรุปของอัลบั้มที่จุดประกายความคิดของผู้ฟังให้ขบคิดถึงการใช้ชีวิตและทางเลือกต่าง ๆ (dilemma) ได้อย่างน่าสนใจ