ฉันเกลียดห้องสมุด

ทั้งที่ฉันชอบหนังสือ

และชอบอ่านหนังสือ

ถ้าพูดเรื่องนี้กับคนอื่นๆเขาก็คงจะสงสัยนั่นแหละ

ทำไมล่ะ?

ถ้าให้อธิบายละก็

หนังสือพวกนั้นน่ะน่าสงสารจะตายไป

บางเล่มก็ถูกทิ้งให้ตายอยู่อย่างงั้นไม่มีใครให้ความรักกับมัน

ไม่ได้ถูกหยิบมาอ่านทำได้แค่อยู่บนหิ้ง

บางเล่มก็ผ่านมือมาหลายสิบคน

ได้เจอคนที่รักก็ดีหรอก

แต่ถ้าเจอคนที่ไม่เห็นค่าล่ะ

อาจจะเอาไป…

แล้วก็ทำมันยับ

เลอะเทอะขาดหรืออะไรก็ได้นี่นา

น่าสงสารออก

แถมยังไม่มีเจ้าของ

หนังสือที่มีเจ้าของมันจะมีความทรงจำร่วมกับคนๆนั้น

หรืออาจจะเป็นแค่ฉันคนเดียวนะ

ความทรงจำร่วมกัน

รอยยับตรงนี้เกิดจากอะไร

ตรงนี้มีคราบหยดน้ำตาอยู่

เราพาหนังสือเล่มนี้ไปที่นี่ที่นี่…

หนังสือในห้องสมุดทำอะไรแบบนั้นไม่ได้หรอก

ถ้าหนังสือมีชีวิตน่ะนะ

ห้องสมุดก็คือกรงขังชัดๆ

แต่มันก็แค่ความคิดของฉันน่ะนะ