ขุมกำลังจะเริ่มเดินทัพได้ก็ต่อเมื่อ เสบียงอาหารตกถึงท้องตรงตามเวลา

อาหารเช้าจึงเป็นดั่งกองกำลังสนับสนุนชั้นเยี่ยมที่จะช่วยเข้ามาเติมเต็มพื้นที่พลังงานที่ขาดหายไปหลังจากอาหารมื้อค่ำเมื่อคืนก่อน

เสบียงย่อมร่อยหรอลงได้แม้ในยามหลับฝัน เราจึงต้องออกเดินทางเพื่อค้นหาเสบียงใหม่ๆมาเติมเต็มให้อิ่มท้องทุกวัน

เสบียงที่ไม่เพียงพอต่อความต้องการ จะทำให้ความหิวกระหายกลับกลายเป็นความกระวนกระวายใจที่สะสม เมื่อสิ่งที่หามาได้ไม่พอเพียงกับสิ่งที่ใช้หมดไป การเดินทางเข้าหาจุดสมดุลจึงเริ่มต้น

ความหิวจะทำให้เราโหยหาในสิ่งที่ปรารถนา ความกระหายจะช่วยสนับสนุนให้เรากล้าออกไปเผชิญโลกหล้าอย่างสุดกำลัง

นักเดินทางมิอาจปล่อยความหิวทิ้งไว้ จนกลายเป็นศัตรูตัวฉกาจ ภาระชิ้นแรกของวันจำเป็นต้องถูกกำจัดด้วยให้สิ้นด้วยเสบียงยามเช้าเท่าที่จะสรรหามาได้ การเริ่มต้นวันใหม่ด้วยขุมพลังงานที่สดใหม่จะช่วยผลักดันให้เราเดินไปถึงเส้นชัยอย่างไม่ลังเล

ทว่าอาหารที่ตกถึงท้องก่อนความรู้สึกหิว กลับทำให้รสชาติที่เคยเอร็ดอร่อยหลงเหลือเพียงความจืดชืดที่ไม่น่าค้นหา

ข้าวผัดจานใหญ่จากร้านค้าหน้าหุบเขาถูกลำเลียงมาพร้อมกับชิ้นหมู ชิ้นผัก ที่ถูกคลุกเคล้ามากับเม็ดข้าวสีเข้ม

เมื่อมองดูแหล่งพลังงานในเช้าวันนี้ ช่างดูไม่แตกต่างไปจากปริมาณอาหารในมื้อไหนๆ หากการเดินทางที่ยาวไกลจำเป็นต้องการขุมพลังงานที่มากเพียงพอ เราควรจะคาดหวังว่าอาหารเช้าจานนี้จะทำให้เราอิ่มท้องไปได้นานแค่ไหนกัน

หากการเพ่งมองเพียงใช้สายตา มิอาจตัดสินความเป็นไปที่กำลังรอคอยอยู่เบื้องหน้า นักเดินทางจึงต้องรีบกอบโกยเสบียงเท่าที่มีมากักเก็บไว้ เป็นขุมกำลังก้อนสุดท้ายก่อนออกเดินทาง

รสชาติของอาหารยามเช้าในหุบเขาคงไม่สลักสำคัญไปกว่าความอิ่มเอมที่เกิดขึ้นในร่างกาย ที่จะต้องถูกใช้ไปสำหรับการเดินเท้าที่กำลังรออยู่ในไม่ช้า

รสชาติที่จัดจ้านต้องเกิดจากส่วนผสมที่คลุกเคล้าจนเข้ากันได้ดี ไม่ต่างไปจากรสชาติของชีวิต แม้ในบางครั้งเราอาจจะต้องเผชิญกับส่วนผสมที่ทั้งใช่และไม่ใช่ปะปนกัน

หากต้องการเปลี่ยนแปลงชีวิตที่จืดชืดให้ออกรสออกชาติได้อีกครั้ง เราจึงต้องกล้าก้าวข้ามประสบการณ์ที่หลากหลาย แม้บางเส้นทางจะพาเราไปพาลพบกับอุปสรรค แต่เมื่อไรที่ก้าวผ่านเส้นทางที่ถูกปิดกั้นนั้นไปได้ เราจะค้นพบว่าชีวิตยังมีอีกหลายหลายรสชาติให้เราออกไปลิ้มลอง

การได้ลิ้มรสชาติที่ถูกปากก็เหมือนกับการได้พบชีวิตที่ถูกใจ ยิ่งค้นหาส่วนผสมที่แตกต่างมาปรุงแต่งได้มากขึ้น ริเริ่มปรับเปลี่ยนรสชาติดั้งเดิมให้ตรงกับความต้องการของตัวเรา เมื่อนั้นรสชาติที่ชีวิตเคยใฝ่ฝันหาจะอร่อยติดปากมากกว่าเคย

เพียงสรรหาวิธีโรย พริก น้ำปลา และเหยาะซีอิ้วลงไปบนข้าวผัดหมูแสนธรรมดาที่อยู่ตรงหน้า อาหารเช้ามื้อนี้ก็จะกลายเป็นข้าวผัดหมูรสชาติระดับภัตตาคารได้ในทันที

หากการวางแผนในครั้งนี้ถูกต้องและแม่นยำ พลังงานจากข้าวผัดหมูจานนี้จะหมดลง ตรงบริเวณครึ่งทางของการเดินป่าพอดิบพอดี นักเดินทางจึงต้องรีบวางกลยุทธ์ของตัวเองลงบนพิกัดแผนที่ในตำแหน่งที่แตกต่าง พลังงานที่สูญเสียย่อมต้องถูกฟื้นฟูโดยเร็ว และตำแหน่งที่ได้การคัดรับเลือกบนแผนที่ จะเป็นดั่งขุมกำลังครั้งใหม่ของข้าวผัดหมูจานโปรดมื้อถัดไปของเรา

การวางแผนอย่างรัดกุม ถือเป็นเรื่องที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าการตระเตรียมการ การคาดคะเนให้รูปการณ์ข้างหน้าให้เป็นไปตามแผนที่วางไว้นั้น อาจเป็นสิ่งที่ยากเกินจะคาดเดา

นักเดินทางมีโอกาสหมดแรงลงก่อนที่จะถึงจุดหยุดพัก หากสภาพอากาศข้างหน้ามีฝนตกชุก ความลื่นของดินจะเป็นดั่งอุปสรรคที่บั่นทอนกำลังขาให้ตกลง และพร้อมจะลื่นไถลลงจากเนินได้ทุกเวลา

สถานการณ์ที่คาดไม่ถึง อาจบดบังความสวยงามจากสองข้างทาง การตั้งความคาดหวังโดยปราศจากความยืดหยุ่น จะทำให้เราเดินไปไม่ถึงยังจุดหมาย

การโค้งงอยอมรับกับสถานการณ์ที่ไม่ได้เป็นไปดั่งใจ จะทำให้เราสามารถดีดตัวกลับมาลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง หลังจากสถานการณ์วิกฤตคลี่คลายไป เราจะเรียนรู้ว่าโลกมันไม่ได้โหดร้ายอย่างที่เคยเป็น แต่โลกกำลังสอนให้เราเห็นผลลัพธ์บางอย่างจากการลงมือทำ

สถานการณ์ที่บีบคั้น มักก่อให้เกิดการแตกหักมานักต่อนัก หากความแข็งแกร่งคือคุณสมบัติพิเศษของเหล็กกล้า ความยืดหยุ่นจะเป็นดั่งแรงที่ช่วยผ่อนคลายความตรึงเครียดจากความคาดหวัง

ผลลัพธ์จากการวางแผน สามารถเปลี่ยนแปลงไปได้ทุกเมื่อตามรูปการณ์ที่เกิดเหตุ หากเส้นทางข้างหน้ายังมีต้นหญ้ารกชัฏขึ้นสูงเกินกว่าจะก้าวเท้าเข้าหา นั่นคงเป็นสัญญาณที่ส่งเตือนว่าแผนการเดิมที่เคยวางไว้อาจจะต้องถูกปรับเปลี่ยนไปจากสิ่งที่เคยเป็น

การคาดคะเนสถานการณ์ที่เกินคาดเดาถูกยุติลงได้ เมื่อเราออกเดินเท้าไปด้วยกัน

นักเดินทางต่างรับรู้ว่าตัวเองเป็นผลิตผลที่ไม่สมบูรณ์แบบของธรรมชาติ ประสบการณ์ที่หลากหลายจึงมีไว้เพื่อช่วยจุนเจือให้แก่กันระหว่างเดินป่า ทักษะที่ถูกฝึกฝนจะเกื้อหนุนในสิ่งที่ขาดให้แก่กัน

หากเรายอมรับว่าความไม่สมบูรณ์แบบคือช่องว่างช่องหนึ่งที่รอให้ใครสักคนมาเติมให้เต็ม เราจะเริ่มเคลื่อนที่ออกจากเกาะกำบังที่ปิดตาย และมองเห็นโลกภายนอกที่กว้างใหญ่ขึ้นมากกว่าเดิม

โลกใบใหญ่ยังคงมีพื้นที่อีกมากมายให้นักเดินทางทั้งหลายออกมาเติมเต็มเศษที่ไม่ครบส่วนของกันและกัน

และตอนนี้ เราสัญญาว่าพวกเราจะกลับมาร่วมโต๊ะอาหารกันใหม่อีกครั้ง ณ บริเวณเศษหนึ่งส่วนสองของป่าแห่งนี้