หรือบางทีคำว่า 'ครั้งแรก' อาจจะไม่ถูกต้องนัก เพราะในชีวิตนี้ต้องเคยเห็นดาวดวงนี้กันอยู่แล้ว

แต่เป็นครั้งแรกที่เราได้รู้ว่าดาวนั้นคือดาวศุกร์

จากนั้นเราก็มองมันมาตลอด สังเกตง่าย สะดุดตา เพราะความสว่างของมันตัดกับความมืดของท้องฟ้าซะเหลือเกิน ช่วงที่เริ่มมืดกับช่วงที่เริ่มเช้าก็จะเห็นมันอยู่บนฟ้า

พอมอง ๆ มาตลอดก็รู้สึกผูกพันธ์กับมันเหมือนกัน บางทีก็คุยกับมันในใจแบบ 'สวัสดี วันนี้ขึ้นเร็วเนอะ' (ขอสาบานว่าไม่ได้บ้า) แต่พอปิดเทอมเราก็ไม่ได้มองมันบ่อย ๆ แบบเมื่อก่อน..

ปกติเราชอบมองดาวศุกร์ตอนนั่งรถกลับบ้าน แต่พอมาฤดูฝนปีนี้ ท้องฟ้ามืดช้าขึ้นมาก ทำให้กลับบ้านแบบฟ้าสว่างตลอด เราก็ยังไม่ได้เจอเธอเลย แต่ก็ไม่รู้ว่าเราเป็นคนที่ไม่ได้มองหาเองหรือเปล่า

แต่ก็หวังว่าจะได้พบเธออีกในเร็ว ๆ นี้นะ

ป.ล. ในความคิดเราดาวศุกร์เป็นผู้หญิงสุด ๆ เลย