เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
a scene from memoryvulgardizplay
Scene 1
  • คืนและวันอันหม่นเศร้า...จำเจ

    ในขณะที่เราเร้นกายภายใต้ผ้าห่มอุ่น

    ใครสักคนอีกฟากหนึ่งของโลก

    อาจกำลังเหน็บหนาวเพราะความรักที่เพิ่งจากไป


    วันและคืนอันจำเจ...มัวหมอง

    เมื่อผ้าห่มอุ่นมิอาจคลายความหนาวเหน็บได้อีก

    คำถามมากมายผุดขึ้นในหัว

    แต่...คำตอบของคำถาม

    กลับรู้สึกสนุกที่ได้เล่นซ่อนหากับหัวจิตหัวใจเรา

    เราเหน็บหนาว...หรือเราเดียวดาย

    เราเหงา...หรือเราโหยหา

    เรายังศรัทธา...หรือเราสูญสิ้นแล้ว


    ในวันที่หัวใจมิอาจถูกเติมเต็มด้วยความว่างเปล่าได้อีกต่อไป

    ผ้าห่มอุ่นกลับคล้ายเป็นเพียงโครงสร้างอย่างหนึ่งของสสารนับร้อยพันที่ถูกถักทอขึ้น

    สสารมีอยู่จริง 

    เรามีอยู่จริง

    ความรู้สึกก็เช่นกัน


    คำตอบทั้งหลายยังคงซุกซ่อนอยู่ที่ใดสักแห่ง


    ในวันที่หัวใจมิอาจบรรจุความรู้สึกใดใดได้อีกต่อไป

    ผ้าห่มอุ่นเปื่อยยุ่ยไม่ต่างไปจากเราที่ผุพัง


    คำตอบของคำถามเริ่มชัดเจนขึ้นในความคิด

    ทุกเรื่องราวเกิดขึ้นจากความเหงา


    คำตอบของคำถามกระจ่างชัดขึ้นในหัวใจอันอ่อนแรง

    ทุกเรื่องราวดำเนินไปพร้อมกับความโหยหา


    คำตอบของคำถามได้ถูกตอบแล้วโดยจิตวิญญาณอันว่างเปล่า

    ทุกเรื่องราวในชีวิตล้วนจบลงด้วยความเดียวดาย


    ในวันที่หัวใจกลายเป็นสีเทา


    สสารไม่มีอยู่จริง

    เราไม่มีอยู่จริง

    ความรู้สึกก็เช่นกัน


    Her (2013)

    เหตุเกิดจากความเหงา


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in