ในช่วง2สัปดาห์ที่ผ่านมานี้ การใช้ชีวิตเป็นไปอย่างยากลำบาก
จะยิ้ม หัวเราะ หรือมีความสุข เหมือนแค่เปลือกนอก
ในใจมันหม่นหมองอย่างบอกไม่ถูก
พลังใจ สำหรับการมีวันต่อๆไปมันหายไปไหนหมดนะ
Resource แห่งความสุขที่เคยมีมันเหือดแห้งไปซะแล้ว
พื้นที่เล็กๆ ที่จะเป็นตัวของตัวเองถูกทำลายไปตอนไหนก็ไม่รู้
หลุมหลบภัย ที่หมกตัวและกันตัวเองออกจากเรื่องร้ายๆก็ถูกถมไปแล้ว
"เหนื่อย" มากจริงๆนะ
อยู่ในจุดที่ใจมันอ่อนแอมากแล้ว
ใจ แค่อยากจะมีความสบายใจ
ใจ แค่อยากมีอีกใจที่รู้สึกได้ว่ากำลังใส่ใจ
ใจ แค่อยาก จะแยกจากความคิด ที่วกวนนี้ไปไกลๆ
ใจ แค่กลัวใจตัวเอง ว่าจะกลายเป็นคนเหมือนเดิม
กว่าจะเริ่มต้นมันก็ยากมากๆแล้วนะ
แต่จะรักษาไว้ให้ได้นานๆ มันยากกว่ามากๆเลย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in