ปัจจุบันเราเข้า Group Therapy ไปแล้ว 2 ครั้ง(จากทั้งหมด 8 ครั้งด้วยกัน) ซึ่งในแต่ละครั้งจะมีกิจกรรมให้ทำต่างกันไป
Group Therapy ครั้งที่ 1
ด้วยความที่คนในกลุ่มเข้าข่าย Social Anxiety ทั้งหมด บรรยากาศในวันแรกก็จะค่อนข้างเป็นไปอย่างเงียบ ๆ ทุกคนแนะนำตัวกันด้วยเสียงเบา ๆ
กิจกรรมแรกที่ทำให้ต่างคนต่างมีบทสนทนากันมากขึ้นหน่อยเป็นกิจกรรมวาดรูป 3 รูป โดยรูปแรกเป็นรูปที่เรามองตัวเราเอง รูปที่ 2 คือรูปที่เราคิดว่าคนที่ไม่สนิทมองตัวเราและรูปสุดท้ายคือรูปที่เราคิดว่าเพื่อนสนิทมองเรา
รูปแรกของเรา เราวาดตัวเองที่กำลังร้องไห้ เพราะเราเป็นคนขี้แง sensitive เห็นใจคนอื่นและสันโดษมาก ๆ
รูปที่2 เราวาดเราที่กำลังหน้าบึ้ง เพราะคิดว่าคนอื่นมองว่าเราเป็นคนคุยยาก น่ากลัวไม่น่าเข้าใกล้
และรูปสุดท้าย รูปเราที่ตากำลังยิ้มข้างนึง อีกข้างคือปกติเพราะเราจะมีมุมเล่น ๆ แต่ในอีกมุมก็เป็นคนจริงจัง ชอบเข้าหาคนอื่นและก็ปลีกวิเวกในเวลาเดียวกัน
หลังจากวาดรูปเสร็จทุกคนก็ได้แชร์รูปกัน คนส่วนใหญ่ในที่นี้จะมีรูปที่ 2–3 คล้ายคลึงกันคือจะเป็นมุมที่คนอื่นมองว่าเงียบบ้าง คุยยากบ้าง ไม่น่าเข้าหาบ้าง ส่วนรูปสุดท้ายก็จะเป็นรูปที่กำลังหัวเราะ ยิ้มแย้ม ร่าเริงแจ่มใส
พี่ที่leadกลุ่มถามคำถามกับพวกเราว่า เราเชื่อไหมที่ใครต่อใครต่างบอกว่าตัวเราเป็นคนแบบนี้ “อย่างเช่น…” พี่หันมาพูดกับเรา
“หนูคิดไหม ว่าหนูเป็นคนไม่น่าเข้าหา ? แล้วหนูเป็นคนไม่น่าเข้าหาตลอดเวลารึเปล่า หรือใครบอกว่าหนูเงียบ หนูเงียบตลอดเลยหรือ”
“เห็นไหมว่าแค่คำไม่กี่คำไม่สามารถนิยามความเป็นตัวเราได้”
พี่หันกลับถามทั้งกลุ่ม
“แล้วคิดว่าอะไรที่ทำให้ทุกคนมองเราในหลาย ๆ แบบได้ขนาดนี้”
ทุกคนนั่งคิดถึงคำตอบ
“ตัวเรา” พี่พูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบขณะที่ทุกคนกำลังอ้ำอึ้ง “ตัวเราที่ทำให้ทุกคนมองเราในหลาย ๆ มุม พวกเราจะมาเจอกันในวันนี้ได้ไหมหากพี่ติดต่อไปแล้วน้อง ๆ ไม่ติดต่อพี่กลับมา คิดว่าพวกเราจะได้พูดคุยกันไหมหากพี่พูดคุยอะไรไปแล้วน้อง ๆ ไม่ตอบกลับ แล้วพอน้องเปิดใจพูดคุยกับพี่ พี่ถึงได้มีโอกาสที่จะมองน้อง ๆ ในอีกมุมมอง”
“ยังไงก็ต้องเป็นตัวเราที่เปิดใจและเข้าหา จริงไหม ไม่แน่ว่าคนอื่นที่มองเราในรูปที่ 2 อาจจะเปลี่ยนไปมองเราในรูปที่ 3ได้ด้วยการพูดคุยไม่กี่ครั้ง” พี่ยิ้มให้พวกเรา
หลังเสร็จสิ้นกิจกรรมนี้ก็ย้ายไปกิจกรรมแชร์เรื่องราวว่า Social Anxiety ในมุมมองของแต่ละคนคืออะไรแล้วเกิดจากอะไร ผ่านการจับคู่ 2 โดยให้เวลา 10 นาทีในการแชร์แล้วสลับ
อาจเป็นเพราะคำพูดของพี่เขาก่อนหน้านั้นทำให้คู่สนทนาของเรากล้าที่จะชวนคุยมากขึ้น คำตอบของคู่สนทนาส่วนใหญ่จะเป็นคำตอบคล้าย ๆ กัน แต่สิ่งที่แตกต่างกันออกไปคือเรื่องราวส่วนตัวที่พวกเขาแชร์ให้เราฟัง
คนแรกแชร์ให้เราฟังถึงแผลในใจของเขาที่ครั้งหนึ่งเขาพยายามเข้าไปทักเพื่อน รวบรวมความกล้าอย่างมาก แต่เพื่อนกลับยิ้มแหย ๆ มาให้ พอเดินจากกัน 2 คนนั้นก็พูดคุยว่า เฮ้ย เดี๋ยวนี้มึงมีเพื่อนแบบนี้แล้วหรอ แล้วก็หัวเราะเสียงดัง หลังจากนั้นเขาก็แทบจะไม่กล้าทักใครอีกเลยเพราะไม่มั่นใจในตัวเอง คำว่าแบบนี้ที่เขาคนนั้นว่าหมายถึงแบบไหน คนอื่นจะคิดแบบนั้นบ้างหรือเปล่า
คนที่สองเล่าให้ฟังว่าเขาไม่กล้าเข้าไปคุยกับเพื่อนเพราะว่าหัวจะตื้อ ๆ ไม่รู้จะเข้าไปคุยอะไร ไม่สามารถทำบทสนทนาให้เกิดขึ้นได้ ได้แค่สวัสดีแล้วก็ไม่มีอะไรจะต่อ อึดอัดมากและไม่อยากอึดอัดแบบนี้อีกแล้วจึงไม่อยากทักทายกับใคร
เราแชร์ให้พวกเขาฟังปัญหาหลักของเราไม่อยู่ที่การสนทนาแล้ว แม้เมื่อก่อนเราจะไม่มั่นใจมาก ๆ เงียบ ๆ ไม่อยากสุงสิง แต่พอโตขึ้นมาเราก็เลือกที่จะปรับเปลี่ยน จนตอนนี้เราสามารถพูดคุยได้แม้บางครั้งจะอึดอัดนั่นก็เป็นเพราะตัวเราไม่พร้อม อารมณ์เราไม่stable เรามักจะแสดงออกไปตรง ๆ ว่าครั้งนี้ไม่พร้อมคุย ดังนั้นปัญหาของเราเป็นเรื่องอื่นเสียมากกว่า อย่างเช่น การพูดหน้าชั้นเรียน การสัมภาษณ์ต่าง ๆ เราจึงเลือกที่จะขอรับฟังและตอบพวกเขาในเชิงเป็นการแนะนำ
เราคิดว่าการที่เราทำแบบนี้เหมือนทำให้เพื่อน ๆ ได้ปลดปล่อยสิ่งที่อยู่ในใจ และเราดีใจมาก ๆ ที่ได้ฟังเรื่องราวนั้น ๆ เพราะบางเรื่องก็เหมือนสะท้อนตัวเราเมื่อก่อน เรารู้สึกว่าขณะนี้กำลังมีเพื่อนที่กำลังพยายามอยู่และเราจะพยายามบ้างเพื่อที่จะปรับเปลี่ยนเรื่องที่เป็นปัญหาสำหรับเรา
เราเข้าใจดีเลยว่าคงจะเป็นเรื่องยากในการพูดคุยที่ใครหลายคนคงมองว่าการพูดคุยเป็นเรื่องง่ายดายที่สุดในการเริ่มต้นความสัมพันธ์กับใครสักคน เราเข้าใจว่าจะต้องมีใครสักคนกำลังพยายามอย่างมากเพื่อที่จะพูดแค่ว่า “สวัสดี” หรือ “เป็นไงบ้าง”อาจจะต้องอึดอัดขนาดใจเต้นรัวเพื่อพยายามหาเรื่องราวเพื่อให้บทสนทนาเป็นไปต่ออย่างราบรื่น
สิ่งที่อยากจะบอกกับคนที่เป็น Social Anxiety หรือสงสัยว่าตัวเองเข้าข่าย
ทั้งหมดนี้เพื่ออยากจะบอกว่าเป็นกำลังใจให้ ในตอนนี้เรายังมีความวิตกกังวลอยู่ แต่เราก็พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองไปพร้อม ๆ กับเพื่อน ๆ ที่อยู่ในกลุ่ม
สู้ ๆ นะ ❤
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in