เราจำได้ว่าการวิ่งครั้งแรกของเราเกิดขึ้นเมื่อประมาณเดือนพ.ค.ของปีที่แล้ว (2558) กับงานวิ่งของ a day, "Run for Nepal" ตอนนั้นก็ไม่ได้ซ้อม ไม่ได้อะไรทั้งนั้นเลย แค่เห็นว่าการวิ่งครั้งนั้นก่อให้เกิดประโยชน์ทั้งเราในฐานะผู้วิ่ง และชาวเนปาล ปลายทางของจุดประสงค์งานวิ่งในครั้งนี้ ก็เลยลงวิ่งไป 5 กม. โดยไม่ได้จริงจังอะไรมาก ตอนนั้นเรายังไม่รู้จักเรื่องราวการวิ่ง ไม่รู้จักรองเท้าวิ่ง ไม่รู้จักว่าการวิ่ง 5 กม.คือการวิ่งอย่างต่อเนื่องแบบไม่หยุดพักให้ได้เวลาดีที่สุด แค่รู้ว่าไปานวิ่งเก๋ๆ วิ่งๆเดินๆก็เข้าเส้นชัยเหมือนกัน แค่ไม่เป็นลมกลางทางก็พอ หลังจากนั้นก็ไม่ได้วิ่งอีกเลย แล้วไม่รู้อะไรมาดลใจให้เรากลับไปวิ่งอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นการวิ่งทุกวันอาทิตย์ที่ว่าง ณ สวนสาธารณะแถวบ้านน และวิ่งเรื่อยมา จนรู้ตัวอีกทีการวิ่งก็เป็นกิจกรรมที่ทำเป็นประจำ และเมื่อขาดไปจะรู้สึกแปลกๆทันที แต่หลังจากความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นเมื่อไม่ได้วิ่ง ก็มีความรู้สึกอยากเอาชนะตัวเอง อยากวิ่งให้ไกลขึ้น เวลาดีขึ้น และกลายมาเป็นการพัฒนาการวิ่งของเราให้ดีขึ้นเรื่อยๆ