ช่วงปิดเทอมใหญ่ กำลังจะขึ้นปีที่2 เราได้ไปเป็นอาสาสมัครกับโครงการ WWOOF(วูฟ) ที่ประเทศญี่ปุ่นเป็นระยะเวลา 15 วัน 14 คืน โครงการวูฟเป็นโครงการอาสาสมัครแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม และสนับสนุนสวนผัก ผลไม้หรือฟาร์มออร์แกนิค ซึ่งโครงการนี้แลกกับกินฟรี อยู่ฟรี เที่ยวฟรี โดยจะมีเจ้าของฟาร์มเป็นคนรับสมัครให้ WOOFFER(วูฟเฟอร์) โดยเราไปวูฟเฟอร์มาจำนวนทั้งหมด 2 โฮส(เจ้าของบ้าน) โดยโฮสแรกเราไปทำเกี่ยวกับฟาร์มออร์แกนิค ส่วนโฮสที่สองเราไปทำเกี่ยวกับการปลูกลูกพีช(Peach)

การเดินทางครั้งนี้เป็นการเดินทางไปต่างประเทศคนเดียวครั้งแรกเลยทำให้เรารู้สึกทั้งกลัวและตื่นเต้นไปพร้อมกัน วันที่นั่งเครื่องจากประเทศไทยไปยังประเทศญี่ปุ่น เป็นวันที่เราได้นั่งคนเดียวซึ่งเครื่องบินลำใหญ่มาก แต่ทำไมเราถึงได้นั่งคนเดียว จนเรานั่งไปสักพักมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามานั่งข้างเรา และทักทายเราเป็นภาษาอังกฤษ เธอมีชื่อว่า “ชิซูกะ” ชิซูกะเป็นคนญี่ปุ่นและเป็นอาจารย์อยู่ที่โตเกียว เราและชิซูกะมีบทสนทนาเกิดขึ้น ณ บนเครื่องบิน AirAsia  XJ 606 จนถึงประเทศญี่ปุ่น ชิซูกะใจดีมาก เขาได้บอกกับเราว่า “ถ้ามีปัญหาอะไรในญี่ปุ่นโทรมาหาได้เลย” พร้อมกับส่งกระดาษที่มีชื่อและเบอร์ของเขามาให้และเขายังได้ให้ไลน์เราไว้อีกด้วย

   เราต้องแยกย้ายกับชิซูกะเพื่อไปเป็นวูฟเฟอร์ที่ Komorocity จังหวัด Nagano การเดินทางไป Nagano จาก Tokyo เราทั้งหลงทาง ตกรถไฟฟ้าบ้าง แต่คนที่ญี่ปุ่นให้ความช่วยเหลือเราเป็นอย่างดี จนกระทั่งเราไปถึงสถานีรถไฟ Komoro city โฮสคนแรกของเราชื่อว่า “Ayako Nakai” เราเรียกเขาว่า "อายาโกะซัง" อายาโกะซังมารับเราที่สถานีพร้อมกับรอยยิ้ม และเราก็ได้พูดคุยกันจนกระทั่งถึงที่บ้าน อายาโกะซังได้ทำอาหารเตรียมไว้ให้และที่นอนชั้นล่างไว้ให้แต่เราเป็นคนกลัวผีมาก ๆ เราเลยขออายาซังนอนชั้นบนด้วยเขาก็ให้เรานอนพร้อมกับหัวเราะใหญ่

      การทำงานของโฮสแรกเรามี “การปลูกผัก, การเก็บผัก, ไปดูงานสอนกับอายาโกะซังและไปช่วยอายาโกะซังให้ความรู้เกี่ยวกับการปลูกต้นฝ้ายกับเด็กนักเรียนญี่ปุ่น ”ก่อนวันสุดท้ายที่เราต้องจากอะยาโกะซังอายาโกะซังพาเราไปเที่ยวรอบหมู่บ้านและพาขึ้นไปจุดชมวิวที่สามารถเห็นทิวทัศน์ทั้งหมดของหมู่บ้านได้และอายาโกะซังพาเราไป Onsen ขอบอกไว้ก่อนเลยว่าตอนนั้นเราไม่รู้จัก Onsen ด้วยซ้ำว่าคืออะไร ที่ไหน ต้องทำยังไงบ้าง เอาหละ.. พอไปถึง เราก็เจอคนเปลือย โอเค เป็นไงเป็นกัน เราก็ถูกทักเยอะมาก ว่าหุ่นดี คุณป้าที่เป็นคนญี่ปุ่นก็พูดกับอายาโกะซังว่า ชอบหุ่นหนูคนนี้มาก ๆ อายาโกะก็แปลให้ฟังแล้วก็ตลกไปด้วย เราก็ไม่ได้เตรียมใจมาก่อน แต่ก็นั่นแหละวัฒนธรรมของคนที่นี่ เราก็เลยลองดูสักตั้ง การ Onsen ครั้งนี้เป็นอะไรที่ดีมากๆ เพราะวันนั้นฝนตกปอย ๆ อากาศเย็นสบาย เราเอาตัวเองไปแช่น้ำอุ่น ทำให้รู้สึกดีมาก ๆ  ระหว่างOnsen เราก็คุยกับอายาโกะซังและดูบรรยากาศรอบข้างไปด้วย ถึงวันที่ต้องจากกัน อายาโกะมาส่งเราที่สถานีรถไฟ KomoroCity เราต้องเดินทางต่อไปยังอีกโฮสหนึ่ง

  สถานีต่อไปของเราคือ “Fuefuki,Yamanashi” สำหรับโฮสหลังนี้เป็นโฮสที่อยู่กันเป็นครอบครัว มีสมาชิกทั้งหมด 5 คน แมว 1 ตัว และหมาอีก 2 ตัว Mokito คือเจ้าของฟาร์มพีช การทำงานที่นี้จะเริ่มขึ้นเมื่อเวลา 05:30 น. ตื่นไปเก็บลูกพีชสด ๆ จากต้น 08:00 น. กินข้าวเช้า 09:00 น. แยกลูกพีชตามขนาด 11:00 น. กินข้าวเที่ยง 13:00-16:00 น. พัก 17:00 เป็นต้นไป ทุกคนจะมารวมตัวกันที่ห้องเพื่อทำกิจกรรมร่วมกัน เช่นกินข้าวเย็น ฟังมิโอะเล่นเปียโน เล่นเกมส์กับเด็ก ๆ 
สำหรับการเที่ยวของโฮสหลังนี้เขาพาเราไปเที่ยว Mountain Fuji ซึ่งเป็นที่ที่เราคิดว่าถ้าได้มาญี่ปุ่นครั้งแรกต้องได้มาที่ภูเขาไฟฟูจิ เราไปดูเด็ก ๆ ของที่บ้านแข่งรักบี้ สนามรักบี้ติดอยู่กับภูเขาไฟฟูจิทำให้เรามองเห็นภูเขาไฟฟูจิได้ใกล้มาก ๆ นอกจากนี้เรายังได้เจอกับวูฟเฟอร์จาก ไทเป แคนาดา และจีน ที่ตามมาทีหลังจากที่เราได้อยู่อาทิตย์หนึ่งแล้ว

วันสุดท้ายก่อนกลับประเทศไทย ชิซูกะส่งตัวแทนลูกศิษย์ที่มหาลัยมาสองคน เนื่องจากเขาติดสอนที่มหาลัยจึงทำให้เที่ยวไม่ได้ เราได้เที่ยวกับเพื่อนใหม่ เขาพาเราไปกินขนมเดินซื้อของ และร้องคาราโอเกะก่อนกลับ การไปญี่ปุ่นครั้งนี้ทำให้เราได้ประสบการณ์เยอะมากๆ เราได้รู้จักเพื่อนใหม่ ได้ใช้ภาษาในการสื่อสาร ได้ความรู้เรื่องการปลูกต้นพีชการปลูกฟาร์มออร์แกนิค การเดินทางคนเดียว การเผชิญหน้ากับความกลัว