วาฬตัวนึงล่องลอยอยู่ในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาลท่ามกลางฝูงวาฬตัวอื่นๆ

 และ สิ่งมีชีวิตหลากหลายชะนิดที่อยู่ใต้พื้นมหาสมุทรเดียวกัน แต่ทว่า วาฬตัวนี้ถึงได้รู้สึกเหงา

และ โดดเดี่ยวอย่างบอกไม่ถูกความกว้างใหญ่ของมหาสมุทรนั้นไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกเหงาลดลงเลยสักวัน 

แต่หากความรู้สึกเหล่านั้นได้เพิ่มพูนความอ้างว้างขึ้นเรื่อยๆ

วาฬตัวนี้ค่อนข้างเก็บตัวเลยไม่มีใครได้พบเห็นมันบ่อยหนัก 

มันชอบอยู่ตามลำพัง ไม่มีเพื่อน ไม่มีคู่รัก ไม่มีครอบครัว 

มันไม่ได้ชอบความสงบ มันไม่ได้ชอบความเงียบขนาดนั้น 
มันแค่อยากมีเพื่อนร่วมฝูง อยากมีสังคมเพื่อที่มันจะไม่รู้สึกเปล่าเปลี่ยว และ เดียวดาย
แต่บางครั้ง ยิ่งมันโหยหาเท่าไร่ยิ่งทำให้มันรู้สึกว่าสิ่งที่มันต้องการนั้นยิ่งไกลออกไป 

และทำให้มันรู้สึกว่าตัวเองนั้นผิดแปลกจากวาฬตัวอื่นๆ ชึ่งมันก็คือเรื่องจริง 

หลายๆคนชอบเรียกเจ้าวาฬตัวนี้ว่า 'whale 52 Hz '

วันหนึ่งเจ้าวาฬ52 Hz เห็นฝูงวาฬกลุ่มนึงกำลังมุ่งหน้าเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้มัน มันดีใจมากที่ได้เจอกลุ่มวาฬพวกนั้น มันร้องออกมาด้วยความดีใจชะดังลั่นแต่ก็ไม่มีวาฬตัวไหนสนใจมัน วาฬทุกตัวกำลังแหวกว่ายไปตามทิดทางของตัวเอง และห่างออกไปทุกที เจ้าวาฬร้องออกไปอีกครั้ง ..อีกครั้ง ครั้งแล้ว ครั้งเล่าที่ส่งเสียงออกไปนั้น ทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิม

ไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลง ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ จากใคร
'ไม่มีวาฬตัวไหนสนใจ หรือ หันมามอง
' ไม่มี '
' ไม่มีใคร'
' ไม่มีใครได้ยิน'

วาฬตัวนั้นทำได้แค่มองด้วยสายตาที่เศร้าสร้อย และปล่อยให้ฝูงวาฬพวกนั้นเคลื่อนตัวไปจนลับสายตา

โดยไม่คิดที่จะว่ายตามวาฬฝูงนั้นไป เพราะมันคิดว่าคงไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับวาฬแปลกประหลาด

 ไม่เข้าพวก ไม่เหมือนตัวอื่นๆอย่างมันหรอก 'ทำไมไม่เกิดมาเหมือนวาฬตัวอื่นๆนะ' 'ทำไมต้องเป็นแบบนี้'
วาฬพวกนั้นไม่รู้ตัวเลยว่าพวกมันกำลังทำให้วาฬตัวนึงรู้สึกเกลียดตัวเอง

ระดับการเปลี่ยนแปลงของกระแสน้ำเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้วาฬตัวนี้รู้สึกว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ มันยังคงแหวกว่าย และขับขานเสียงที่ไม่มีใครได้ยินในมหาสมุทรต่อไป มันยังคงหวังและเชื่ออย่างลึกๆว่าจะต้องเจอวาฬสักตัวที่เข้าใจ มีคลื่นความถี่ที่ตรงกันและได้ยินใน ' เสียงที่ไม่มีใครได้ยิน ' นี้ในสักวัน

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

// วาฬทั้งหลายจะใช้การสื่อสารกันผ่านทางคลื่นเสียง และระดับคลื่นเสียงที่วาฬบาลีนปกติธรรมดานั้นใช้สื่อสารกันจะมีความถี่อยู่ที่ประมาณ 12-25hz และด้วยความถี่เสียงของเจ้าวาฬตัวนี้ที่มีความสูงถึง 52hz ซึ่งมันอยู่ในระดับที่วาฬตัวอื่นๆ ไม่สามารถรับรู้ได้ จึงทำให้มันไม่สามารถติดต่อสื่อสารกับวาฬตัวอื่นได้เลย //

ณ คลื่นความถี่ที่ห้าสิบสองของเจ้าวาฬตัวนี้ได้กลายเป็นคลื่นเสียงที่มีเพียงคนเหงา

 และ เจ้าวาฬ52໊Hz เท่านั้นที่เข้าใจและรู้สึกได้ถึงความโดดเดี่ยวของกันและกัน

เจ้าวาฬตัวนั้นจะเหงามากไหม เคยร้องไห้บ้าง หรือ เปล่า ? 
ที่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวมานานนับยี่สิบปี

วาฬตัวอื่นจะเข้าใจในความรู้สึกเช่นนี้บ้างหรือ เปล่า ?

ความรู้สึกที่แค่หายใจเข้า-ออกก็ยังว่างเปล่า

ความรู้สึกที่หวังให้ใครสักคนมาเข้าใจความรู้สึก
ที่แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่เข้าใจ ในฟิลลิ่งนั้น

เคยอยากหายไปจากโลกนี้บ้างไหม?

' ทำไมปัจจุบันที่ฉันอยู่ถึงทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังอยู่ผิดที่ผิดทางจัง '

ความรู้สึกที่เหมือนมีใครมองว่าเราเป็นตัวประหลาดในทุกวัน

เคยรู้สึกที่อยากจะโดนเขวี้ยงออกไปไกลๆณที่ๆไม่มีใครรู้จักบ้าง หรือเปล่า?1

วาฬตัวอื่นจะรู้สึกเหมือนวาฬตัวนั้นเช่นนี้บ้างไหม?

อยากจะถามเจ้าวาฬตัวนั้นจังว่า
แกใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างไรกัน แกผ่านความรู้สึกร้อยแปดในทุกวันไปได้ยังไงนะ ทำไมเก่งจัง

วาฬตัวนั้นจะรับรู้ไหมว่าการมีอยู่ของมันได้สร้างแรงบันดาลใจบางอย่างให้กับคนที่กำลังใช้ชีวิตอยู่

บนโลกที่เต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลง ของผู้คน เรื่องราว และความวุ่นวายที่ก่อให้เกิดความสุข ความทุกข์ สมหวัง และ ผิดหวัง ทำให้คนที่รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ไม่มีความหมาย ไม่มีความสำคัญต่อสิ่งใดใดในโลกใบนี้ ได้กลับมาขบคิดและทบทวนกับตัวเองอีกครั้งว่า ทุกอย่างที่ผ่านมาไม่ว่าเราจะสุข หรือ เศร้า คือเราเท่านั้นที่เป็นคนอนุญาตไม่ใช่ใครที่ไหน

 ' ความเหงาไม่เคยฆ่าใครหรอกหากเป็นความคิดของเราเองที่คอยกัดกล่อนความรู้สึกดีๆที่มีให้ตัวเองน้อยลง หรือ รักตัวเองน้อยลง พึงพอใจในตัวเองน้อยลง' 

'ทุกคนไม่ว่าใครก็ต้องเคยผ่านความรู้สึกเหล่านี้ทั้งนั้น,จงเรียนรู้ที่จะอยู่กับความเหงาเพราะมันจะเกิดขึ้นแค่ในบางช่วงเวลาของชีวิต ไม่ใช่ทุกช่วงเวลาทั้งหมดของชีวิต

ไม่มีใครบนโลกใบนี้ที่อยากเผชิญกับความโดดเดี่ยว 
ไม่มีใครหรอกในโลกใบนี้ที่อยากจะอยู่ตามลำพังไปชั่วชีวิต

ไม่ว่าความถี่ที่เข้ากับเรานั้นจะอยู่ที่ไหน

 สิ่งที่ใช่จะอยู่ไกลสักเท่าไหร่ หากเรามุ่งมั่นที่จะเจอมัน 

เชื่อว่าสักวันเราก็คงได้เจอ

เธอไม่ได้เหงาคนเดียวหรอกนะ เชื่อเราสิ :)

' love yourself for what you are , instead of hating yourself for what you are not '

ข้อมูลอ้างอิงจาก whale in the world