"สลับกันบอกชื่อคนที่ชอบมั้ย?" เขาถามฉัน ไม่รู้ว่าด้วยความรำคาญนิดๆหรือเปล่า หลังจากที่ฉันได้เซ้าซี้ถามถึงคนที่เขาแอบชอบอยู่ ฉันเดาไปหลายชื่อแต่เขาก็ยังไม่พูด "ถูกต้องนะคร้าบบบ" ออกมาสักที /ก็เขาไม่ใช่คุณปัญญานี่ (ฮา)

เราเพิ่งรู้จักกันไม่นาน เขาเป็นเพื่อนผู้ชายหนึ่งในไม่กี่คนของฉัน ด้วยความที่มาจากโรงเรียนหญิงล้วน ทำให้รู้สึกวางตัวกับเพื่อนผู้ชายไม่ค่อยถูก แม้จะรู้จักเห็นหน้ากันมานาน ก็ไม่กล้าคุยด้วย จนเพิ่งมีโอกาสรู้จักกันจริงๆ เราคุยกันได้หลายเรื่อง อยู่ด้วยแล้วสนิทใจ วันไหนเลิกเรียนพร้อมกัน เราก็เดินกลับด้วยกัน ระหว่างทางเขาแวะที่ไหน ฉันก็จะตามไปด้วย แล้วเราก็ได้คุยกันมากขึ้น 

"ห้ะ"
"สลับกันบอกชื่อคนที่ชอบไง เธอบอกก่อน แล้วเราจะบอก"
"โห เอางี้เลย บอกคนที่เคยชอบได้ป่ะ"
"ได้" ฉันยิ้ม ง่ายจัง จะได้รู้แล้ว "แต่เราจะบอกชื่อคนที่เราเคยชอบเหมือนกัน"
"อ่าว ไหงงั้น" ฉันโวย "ถ้าตอนนี้ไม่ได้ชอบใครอยู่ล่ะ"
"ก็รอมีคนที่ชอบก่อนค่อยมาคุยกัน" เขายิ้มกริ่ม
"ชอบนี่คืออะไร" ฉันถามเปลี่ยนเรื่อง
"ก็รู้สึกกับคนๆนึงพิเศษกว่าคนอื่น"
"ถ้าแบบ คนที่เราอยากรู้จัก อยากอยู่ด้วย เป็นเพื่อนด้วยนี่ได้มั้ย"
"ได้ๆ บอกมาเลย" เขาเซ้าซี้บ้าง
ฉันเงียบไปพักหนึ่ง "นี่ยังไม่รู้อีกหรอ"
"?"
"ที่ตามมาด้วยนี่เพราะอะไร ...เราน่ะอยากเป็นเพื่อนกับเธอ" แล้วฉันก็เอาศอกกระทุ้งเขาเบาๆ

ใช่ ฉันชอบเขา บ้าจริง! นั่นเป็นการสารภาพรักหรือเปล่า เขาจะว่าไงนะ จะเกลียดฉันมั้ย...
"xx" เขาทำลายความคิดฟุ้งซ่านของฉันด้วยการเอ่ยชื่อเพื่อนคนหนึ่ง "เราชอบxx"
ฉันตั้งสติได้ "เห้ย เราทายไปแล้ว เธอบอกไม่ใช่"
"อื้อ ตอนนั้นตกใจมาก เดาถูกได้ไง"
"เดี๋ยวๆๆ ที่มาคุยกะเราเพราะเรารู้จัก xx ใช่มั้ย" ฉันแซว
"คิดว่าเราเป็นคนอย่างนั้นหรอ" เขาจริงจัง
"ไม่อ่ะ ฮ่าๆ"

หลังจากนั้นเรายังเป็นเพื่อนกันจนทุกวันนี้
ฉันดีใจที่วันนั้นคนๆนั้นเป็นเขา คนที่ไม่ตีตัวออกห่าง ไม่รังเกียจคนที่คอยตาม บางที่คนแอบชอบอาจเข้าใจคนที่แอบชอบด้วยกันก็ได้

เรายังเป็นเพื่อนกัน ตอนนี้ฉันไม่ได้ชอบเขาแบบตอนนั้น และเขาก็ไม่ได้ชอบxxแล้ว

ความรักก็เป็นแบบนี้แหละ <3