กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง...

เขาก้มลงมองมือที่เปื้อนเลือดของตัวเอง
กลิ่นหอมหวน... และรสชาติอันหวานซ่านยังตราตรึงอยู่ปลายลิ้น

แสงจันทร์ส่องผ่านเข้ามาในตรอกมืดแคบเล็กทำให้เกิดเป็นเหลี่ยมเงาบนใบหน้าอันสมบูรณ์แบบ ชายผู้เต็มไปด้วยกลิ่นฟีโรโมน
เขาฉีกยิ้ม
รอยยิ้มนั้น...มันเป็นรอยยิ้มอันบิดเบี้ยว และวิปริต

ชายหนุ่มเหลือบมองร่างไร้ลมหายใจบนพื้นของหญิงสาวที่เปลือยเปล่าขณะเลียริมฝีปากช้าๆ

ขายาวของเขาก้าวเดินผ่านร่างนั้นเดินออกไปจากตรอกมืด...สู่แสงสีของเมืองยามค่ำคืน
เรือนร่างอันสมบูรณ์ของชายหนุ่มปรากฎท่ามกลางผู้คนที่หลงใหลในแสงไฟกลางคืน พร้อมร่างอวบอั๋นของหญิงสาวคนใหม่ในชุดเกาะอกสีแดงที่กำลังเดินยิ้มหวานเข้ามาติดกับ

ไม่ต่างจากแมงเม่าบินเข้ากองไฟ...

รอยยิ้มทรงเสน่ห์ปรากฎที่มุมปากของชายหนุ่ม
เพียงพริบตาที่เมฆลอยบังดวงจันทร์ รอยยิ้มนั้นเกิดเป็นความบิดเบี้ยว วิปริตก่อนเลือนหายไปพร้อมแสงจันทร์กระจ่างที่ส่องชัดบนใบหน้าทรงเสน่ห์

ราตรีที่อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมและรสหวานซ่าน...ของเลือด