เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
11th — CoupsBooliuyiliuba
heaven knows i’ve tried
  • XXIX-II



    *เนื้อหาบางส่วนอาจไม่เหมาะสมสำหรับเด็ก โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ



           ‘เป็นฮยองไม่ได้เหรอ?’

           คือคำถามที่ผมได้ยินบ่อยที่สุดนับตั้งแต่รู้จักกับเขา

           ไม่ใช่ว่าผมไม่รักเขา, ชเวซึงชอล แต่กลับกัน เป็นผมเองที่รักเขายิ่งกว่าสิ่งใด

           ทว่าคนแปดเปื้อนเช่นผมจะปล่อยให้เขามารักได้อย่างไรกัน

           ไม่คู่ควร ไม่เลยสักนิด

           แม้ซึงชอลจะต้องการให้ผมเลิกกับมันมากสักแค่ไหน แต่ผมก็ทำไม่ได้

           สิ่งที่ผมทำได้มีเพียงกีดกันมันจากคนที่ผมรัก และถ้าหากต้องไกลจากมัน ซึงชอลคงไม่ปลอดภัยเป็นแน่

           ยิ่งไปกว่านั้น หากซึงชอลอยู่ใกล้ผม เขาเองก็อาจจะเป็นอันตราย

           ทั้งจากมันและจากผม

           มัน, รังควาน – มันคงตามรังควานฮยองทุกวิถีทางที่จะทำได้

           ผม, แปดเปื้อน – ผมแปดเปื้อนด้วยโรคร้าย

           โรคร้ายหรือโรคติดต่อที่มันยัดเยียดให้ผม

           แม้ซึงชอลจะรู้แล้ว แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังคงยืนยันที่จะอยู่เคียงข้างผม

           ดังนั้น ด้วยความเห็นแก่ตัว, เมื่อไหร่ที่ผมคิดถึงเขาจับใจจนทนไม่ไหว ผมก็จะเรียกเขาออกมาพบ สั่งกาแฟมาสองแก้ว แล้วปล่อยให้มันเย็นไปเสียเฉย ๆ

           จริง ๆ แล้วผมแค่อยากเจอหน้าเขาก็เท่านั้น

           จะมีใครในโลกนี้คู่ควรกับชายคนนี้มากกว่าผมไหมนะ? ผมคิด

           แม้ลึก ๆ แล้ว ผมก็หวังว่าตัวเองจะปล่อยให้ซึงชอลฮยองรักผมได้

           ผมหวังจริง ๆ

           เบื้องบนรู้ ผมได้พยายามเต็มที่แล้ว

    No. 29  #ในเดือนสิบเอ็ด
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in