ถึงจะห่างหายจากการเขียนรีวิวหนังไปเกือบ 4 ปี (ตกใจมาก!) ผม และเชื่อว่าทุกคนก็ไม่เคยหยุดเสพสื่อบันเทิง ไม่ว่าจะเป็นหนัง นิยาย หรือ รายการทีวีต่างๆ ส่วนตัวแล้ว ผมมักจะชอบ หรืออินกับเรื่องหรือตอนที่มีตัวละครสำคัญหลายตัว คือยังเกตแหละว่าใครเป็นพระเอก นางเอก แต่ตัวละครอื่นๆ ก็อาจจะเรียกได้ไม่เต็มปากว่าเป็นตัวประกอบ เพราะพวกเขาเหล่านั้นก็ play important role ใน narrative เหมือนกัน

หลังจากไปทำการถามพี่กูฯ ก๊อกๆ แก๊กๆ ก็ได้รับรู้ว่ามันมีการนิยามสิ่งนี้ว่า ‘Ensemble Casts’ ถ้าให้ยกตัวอย่างเลยก็เช่นหนังตระกูล Ocean’s หรือ Don’t Look Up สองอันนี้คือใช้ดาราชื่อใหญ่มาชนกันเพื่อสร้างความหวือหวาน่าดู แต่ก็มีบางเรื่องที่เป็น cast ปกติ เช่น Drive My Car น่าจะเป็นตัวอย่างที่ดี รวมไปเรื่องนี้ ด้วย

หนังพูดถึง Barefoot เด็กมัธยมที่หลงใหลในหนังซามูไรย้อนยุค เมื่อถูกกระตุ้นจากการไปปิ๊ง รินทาโร่หนุ่มที่เล็งเห็นว่าจะมาเป็น ‘นักแสดงคู่บุญ’ กับความแค้นอยากจะเอาชนะเพื่อนคู่แข่งที่กำลังทำโปรเจคหนังรักรอมคอมฉายในงานโรงเรียน นางจึงแทกทีมกับเพื่อนซี้ Kickboard และ Blue Hawaii รวมถึงคนอื่นๆ ฟอร์มเป็นทีมทำหนัง ‘ซามูไรวัยละอ่อน’ ขึ้นมา

เรื่องราวดำเนินไปตามสเตปหนังวัยรุ่นฟีลกู๊ดติดตลกทั่วไปประมาณหนึ่ง แต่เล่าได้อย่างสนุกและมีสเน่ห์ โดยไม่วายที่จะใส่ twist ที่ค่อนข้างแปลกเข้ามาเสริมความสดใหม่ในพลอตเข้าไปด้วย เกิดการฝ่าฟันอุปสสรค มี conflict หลักให้พระเอกและนางเอกได้ก้าวผ่านและใกล้ชิดกัน ได้เรียนรู้และเข้าใจกับคู่แข่ง บลา บลา build up ไปถึงองค์สามซึ่งเป็นงานโรงเรียนและไปไคลแมกซ์ในช่วงการฉายหนังของชมรม

สิ่งที่เราสัมผัสได้คือการพูดถึงประเด็นของ ‘ความจีรังยั่งยืน’ ของสิ่งรอบตัว ซึ่งเอาจริงๆ โลกนี้ไม่มีอะไรถาวร แต่พอเกิดการชี้แจงเน้นย้ำถึงความ ’อายุสั้น’ ของมัน อย่างในเรื่องคือการที่รินทาโร่จะต้องกลับไปในโลกอนาคต หรือ การที่ ‘หนังซามูไรวัยละอ่อน’ จะถูกฉายเพียงแค่ครั้งเดียวก่อนจะต้องลบไปตลอดกาล ความรู้สึกเศร้า เสียดาย เสียใจ ที่เข้มข้นก็จะเกิดขึ้นในใจของทุกคน ซึ่งก็เป็นยาขมสอนใจตัวละครและคนดูได้ดีมากๆ ว่า เอ้อ จง cherish the moment นะเว่ย enjoy while it lasts เข้าใจไหม

ความพิเศษอีกอย่างคือหนังทำให้เรามี attachment กับตัวละครไป 7 คน (จาก 10 คนที่มีบทพูด) เราถูกทำให้เชื่อว่าตัวประกอบเหล่านี้ไม่ได้มีอยู่เพื่อทำหน้าที่ต่อบทหนังเฉยๆ แต่พวกเขาเหล่านั้นก็มีความคิด motive และ agenda ของตัวเองเหมือนกัน อีกหนึ่งความพิเศษคือในขณะที่หนังกำลังไฮไลต์แนวคิดสไตล์ ‘การต่อสู้เพื่อความฝัน ทำตามเสียงที่เรียกร้องในใจ ไปไขว่คว้ามาให้ได้ ไม่ลองไม่เสี่ยงไม่รู้หรอก’ ผ่านตัวละครหลักอย่าง Barefoot แบบเต็มที่ หนังเองก็ไม่ลืมที่จะ เหลือไว้ ถึงการเลือกที่จะยับยั้ง ไม่ทำ หรือถอยออกมา ของตัวละครรอง

ในการที่ Barefoot จะได้มีซีนสารภาพรักแบบปังๆ Daddy Boy ต้องเลือกสละฉากเด็ดที่เป็นโอกาสให้ตัวเองได้เฉิดฉายไป

เป็นการ ไม่ทำ เพื่อให้คนอื่นได้ทำที่โคตรจะสวยงามและน่าซึ้งใจจริงๆ (ร้องไห้)

It’s a Summer Film! จึงออกมาเป็นหนังวัยรุ่น ที่พูดถึงความเร่าร้อนของชีวิต ความรัก และความฝันได้อย่างฟีลกู๊ด โดยมีความไม่โลกสวยมาตัดเลี่ยนได้อย่างพอดี ทุกอย่างไม่จำเป็นต้องคลี่คลาย หรือ work out ไปหมดในตอนท้าย ชีวิตยังมีความไม่แน่นอน อนาคตจะเป็นแบบไหนก็ยังไม่ชัวร์ แต่ขอให้เดินหน้าไปอย่าง hopeful ก็น่าจะเพียงพอ เหมือนกับคำพูด บ๊ายบาย กับ ซาโยนาระ ของนางเอกพระเอกในตอนท้าย ก่อนที่ภาพจะตัดดำและหนังจบลง

RANKINGS
1. Arrival
2. Nocturnal Animals
3. Last life in the universe
4. Sing street
5. It’s a Summer Film! 
6. Green Room
7. Kubo and the Two Strings
8. Wonder
9. Train to Busan
10 La La Land
11. Your name
12. Trolls
13. Nerve
14. The Glass Castle
15. Where to Invade Next
16. Mr. right
17. Ghostbusters
18. The shallows
19. A Cure for Wellness
20. Kiseki
21. BNK48 : Girls Don't Cry
21. Mother!
22. Bad Moms
23. Finding dory
24. Captain America: Civil war
25. The Conjuring 2
26. The VVitch
27. Lights out
28. February
29. High-rise
30. Me Before You
31. Equals
32. Blair Witch
33.Don't breathe
34. Bad Neighbors 2
35. Café Society
36. If Cats Disappeared form the world
37. Hardcore Henry

รีวิวหนังเรื่องอื่นๆ :)