เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First StoryJay-Est-Pee
Passion? น้ำตา ความว่างเปล่า
  • Passion ? 
    เวลาโดนถามว่าอยากทำอะไรในอนาคต? ชอบทำอะไร? เธอทำอะไรได้ดี? เราก็จะเริ่มเหม่อแล้ว
    เพราะกำลังคิดอยู่ว่า คำตอบมันคืออะไร ฉันอยากทำอะไรในอนาคต ฉันชอบทำอะไร ฉันทำอะไรได้ดี

    เราเลือกคณะเรียนตอนมหาลัย ก็เลือกเพราะชอบสิ่งที่คิดไปเองว่าจะเจอ และคะแนนก็ถึง
    จนเรียนจบออกมา ก็ต้องมาเคว้งกับคำถามในหัวว่าเราจะไปทำอะไรต่อดี 
    อยากทดลองทำอะไรหลายๆ อย่าง แต่ด้วยความจบใหม่ บางที่เขาก็ไม่รับเพราะไม่มีประสบการณ์ โปรไฟล์ไม่ตรงที่เขาต้องการ หรือเราอาจจะตกสัมภาษณ์ 
    หรือแม้แต่การเริ่มธุรกิจ ก็ต้องเริ่มด้วยความอยาก และมีเงินลงทุน

    ด้วยความที่ตอบตัวเองไม่ได้ว่าอยากทำอะไรให้โลกใบนี้ อยากขายอะไร อยากแก้ไขปัญหาอะไรให้กับคนบนโลกนี้ 

    เวลาสมัครงาน 
    เวลาหาที่ศึกษาต่อป.โท 
    สนใจอยากไปเรียนต่างประเทศ  ก็เป็นเรื่องที่ยังยื่นงงอยู่หน้าสำนักงานเอเจนซี่เรียนต่อต่างประเทศ
    อยากได้ทุน แต่ตอบไม่ได้ว่าอยากต่อวิชาอะไร

    เวลาเห็นคนที่เขาทุ่มเทในงานของเขาด้วยความรัก และความอยากที่จะตื่นขึ้นมาทำมันในทุกๆ เช้า 
    แม่งโคตรน่าอิจฉาเลย 

    เวลาเห็นคลิปของหลายๆ คนที่สมัครชิงทุนต่างๆ และตอบคำถามทางมหาลัยนั้นๆ ว่าพวกเขาอยากเรียนเพราะอะไร ทำไมถึงสนใจสมัครเรียน บางทีนำตาไหลเลยนะ ดีใจกับพวกเขาที่ได้ทำในสิ่งที่ชอบ 
    ได้ทุ่มเทเวลากับมัน แล้วพวกเขาก็ไขว่คว้ามันมาได้ 

    บางทีก็นอนร้องไห้อยู่เป็นวันๆ ก็มี 
    ที่เสียใจกว่าการที่ไม่รู้ว่าอยากทอะไร คือพ่อแม่เราพร้อมซัพพอร์ตเราเต็มที่อ่ะ 
    แต่เรากลับตอบคำถามตัวเองไม่ได้

    ไม่มีใครกดดันเราด้วยซ้ำ มันยิ่งรู้สึกแย่มากกว่าเดิมอีก 
     
  • เราเรียนเพิ่ม ศึกษาเพิ่ม ฟัง ดู ทุกช่องทางในการหาแรงบันดาลใจ 
    แล้วก็รู้สึกว่าเรารับมันมามากเกินไปแล้ว
    รับข้อมูลคล้ายๆ กันมา รู้วิธี รู้ว่าต้องจัดการอารมณ์ยังไง จัดการปัญหายังไง

    เราคิดว่าสิ่งที่เรายังไม่ลงมือทำมันสักที  คือการกล้าที่จะทำอะไรสักอย่าง 

    ถ้าเราไม่รู้ว่าเราชอบอะไร ให้เราลองทำแม่งทุกอย่างที่สนใจ นี่จริงไหม?
    ก่อนจะทำอะไรสักอย่างจริงๆ หรือการจะทำมันได้ คงต้องมีความกล้ามากเลยเนอะ

    เรามองไปที่คนอื่น คนที่เขาเด่นดัง คนที่เขามีอาชีพดีๆ 
    เขาต่างจากเราตรงไหน เขาเป็นมนุษย์ที่มีร่างกายแบบเดียวกันเลย

    แล้วเราก็คิดว่า ความกล้าสินะ ที่ทำให้คนพวกนั้นต่างจากเรา เขากล้าที่จะลองผิดลองถูกหรือทำอะไร
    กล้าที่จะแสดงออกมา กล้าที่จะไขว่คว้าเป้าหมายของพวกเขาจริงๆ 

    แต่มันก็จะวนกลับมา ว่าแล้วเป้าหมายของเราล่ะ 
    เป้าหมายของเราคืออะไร 
    เราอยากทำอาชีพอะไร ที่มันจะพอมีเงินเลี้ยงชีพ และมีเงินเหลือเก็บเกษียณ

    เราจะพร้อมที่จะลงมือทำวันไหน 
    หรือมันไม่มีวันที่เราพร้อม
    หรือมันมีแค่วันที่เราลงมือทำและรับมือกับความเสี่ยงต่างๆ ที่จะตามมาเท่านั้นเอง


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in