HIMYM ซีซั่นสองเป็นอีกซีซั่นนึงที่จบได้สวยมาก แต่ถ้าดูสดจะปวดใจมาก เพราะพี่เล่นตัดจบกลางประโยคเลย ค้างเติ่งสุด ๆ 

เพลงนี้ก็ช่วยให้ค้างไปอีก ชอบที่ HIMYM ปล่อยให้เพลงนี้เล่นตั้งสองนาที

เรามีความฝันว่า ถ้าเรามีร้านกาแฟเป็นของตัวเอง (ไม่ได้อยากมีเท่าไหร่ แต่สมมติถ้ามีน่ะ) เราจะเปิดเพลงอินดี้ ๆ หน่อย อย่างเพลงนี้ แทนเพลงบอสซ่าคลิเช่ ๆ อย่าง Price Tag บอสซ่าคัฟเวอร์ (หาเวอร์ชั่นแบบที่เปิดกันทั่วบ้านทั่วเมืองไม่เจอ แต่ก็คล้าย ๆ แบบนี้แหละ ช้ากว่าหน่อยนึง) (ลองสังเกตดูดิ เปิดกันเยอะมาก ๆ ตามร้านในห้างที่ต้องการป่าวประกาศว่าฉันชิลนะโว้ย) นั่นแหละ นอกเรื่องไปนิด

เราไม่ค่อยเข้าใจว่าเนื้อเพลงบางบรรทัดหมายถึงอะไร คาดว่าเป็นประสบการณ์ของผู้แต่ง แต่เราชอบน้ำเสียงเวลาร้อง verse พวกนั้นอะ อย่าง "Behold the Super Keith on the cup, what's up? Enough's enough [...]" เราชอบอารมณ์ที่สื่อผ่านน้ำเสียงอะ

บาง verse ก็ชอบเนื้อเพลงด้วย อย่าง "I regret every single thing I've ever said; I said those things too softly."

"Some stories you tell, some stories you don't."

ทั้งเนื้อหาในเพลงและเนื้อหาใน HIMYM S03E03 (ที่มี Passenger Side เป็นเพลงปิด) เราไม่ค่อยจะอยากพูดถึงเท่าไหร่ แต่เราชอบเพลงนี้นะ ร้องแบบเมา ๆ เสียงแห้ง ๆ มันมีเสน่ห์ดี

ดื่มไม่ขับเนอะ

"I know the last page so well, I can't read the first. So I just don't start, it's getting worse."

โอ่ย

เพลงนี้อยู่ซีซั่นแรกเลย S01E06 ฉากที่ Ted นั่งรอ Slutty Pumpkin บนดาดฟ้า ชอบฉากนี้มาก เป็นฉากสร้างคาแรกเตอร์เลย

ขอไม่พูดถึงเนื้อเพลงนะ เดี๋ยวอินเนอร์เกิน

แต่เราชอบฉากที่เพลงนี้โผล่มาใน HIMYM มาก เป็นหลักฐานว่า HIMYM ใส่ใจกับดนตรีขนาดไหน ไม่ใช่แค่ถ่ายทำไปก่อน ตัดต่อเสร็จแล้วค่อยเอาดนตรีมาโปะทับ แต่คำนึงถึงเพลงประกอบตั้งแต่ขั้น story board อะ ดูครั้งแรกขนลุกเลย เป๊ะมาก

เพลงนี้ขาดไม่ได้ เพราะเป็นเพลงสุดท้ายในซีรีส์ ตอนเครดิตขึ้น

ถ้าใครดูสดตั้งแต่ต้นจนจบจะรู้จักซีรีส์นี้มาเก้าปี

เก้าปี!

ความรู้สึกเหมือนตอนอ่านหนังสือสนุก ๆ จบ มันจะแบบ อือ แล้วไงต่อ ต่อจากนี้เราจะทำอะไร ต่อจากนี้เราจะดูอะไร — คำตอบคือ เริ่มดูซีซั่นแรกใหม่ แล้วมานั่งหัวเราะเยาะความหน้าเด็กของนักแสดง